အေနာက္ဘက္တံတိုုင္းသိုု႕ လွမ္းေမွ်ာ္ၾကည့္ျခင္း (၁၄)

by ၿငိမ္းေအးအိမ္ on Thursday, August 30, 2012 at 12:23am ·

1-11-83 ေန႕စြဲျဖင့္ တင္ျပသူ-ၾကည္း (၉၇၉၁) ဗိုလ္မွဴးလွၿမိဳင္၊ အမွတ္(၉၂)ေျခလွ်င္တပ္ရင္း၏ “ႏိုင္ငံျခားသားမ်ား ၀င္ေရာက္မႈႏွင့္ ရခိုင္ျပည္နယ္မွ ျဖစ္ရပ္အေျခအေနအခ်ဳိ႕” အမည္ရွိ တင္ျပခ်က္၊ အပိုဒ္ (၉)(၁၀) တို႔တြင္ ပါရွိေသာ အခ်က္မ်ားသည္လည္း 1983ခုႏွစ္၀န္းက်င္၏ ေမာင္ေတာၿမိဳ႕နယ္ နယ္စပ္ေဒသ၏ ပကတိအေနအထားမ်ားျဖစ္သည္ကို ေတြ႕ျမင္ရသည္။       ( http://minus.com/lqjqQCiM2pKlp)
မူရင္းေဖၚျပခ်က္မွာ ေအာက္ပါအတိုင္းျဖစ္၏။

မူဆလင္ဘာသာ၀င္ ဘဂၤါလီမ်ား ၀င္ေရာက္မႈအေျခအေန။
၉။ မိမိႏိုင္ငံအတြင္းသို႕ ၀င္လာမစဲ ၀င္ေရာက္လာလွ်က္ရွိေနၾကေသာ မြတ္ဆလင္တို႕၏ ပင္ရင္းႏိုင္ငံမွာ၊ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ ျဖစ္ပါသည္။ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္မွ မြတ္ဆလင္မ်ားသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံသို႕ ၀င္ေရာက္ရန္ ပထ၀ီအေနအထားအရ အလြန္လြယ္ကူပါသည္။ လြယ္ကူရုံမွ်သာမကေသးဘဲ၊ ၀င္လာ ၾကေသာ မြတ္ဆလင္မ်ားအတြက္ လုံျခဳံေရးမွအစ၊ စား၀တ္ ေနေရးအထိ စိတ္ပူပင္စရာမလိုပါ။ ယင္းတို႕ အတြက္ မေတာင့္မတ၊ မေၾကာင့္မက်ရဘဲ ျဖစ္ေပၚေနသည့္အေျခအေန တစ္ရပ္မွာ ယင္းတို႕၀င္ေရာက္ လာသည္ႏွင့္ တျပိဳင္နက္ ယင္းတို႕၏ဇာတ္တူသားမ်ား တည္ေဆာက္ထားၿပီးျဖစ္ေသာ၊ အမာခံနယ္ေျမ အတြင္းသို႕ ဆိုက္ဆိုက္ၿမိဳက္ၿမိဳက္၊ လုံျခဳံစြာေရာက္ရွိႏိုင္ျခင္းေၾကာင့္ျဖစ္ပါသည္။

၁၀။ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္အစိုးရတြင္ အလုပ္လက္မဲ့ ငတ္မြတ္ေခါင္းပါးသည့္ ျပႆနာမွ အၾကမ္းဖက္မႈ မ်ား၊ ရာဇ၀တ္မႈမ်ား၊ ဒုစရိုက္မႈမ်ားျဖစ္ေပၚလွ်က္ရွိပါသည္။ ထိုကဲ့သို႕အစိုးရတြင္ လူထုစား၀တ္ေနေရး ျပႆနာ ႀကီးထြားေနစဥ္၊ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏိုင္ငံအတြင္းမွ မြတ္ဆလင္ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္၊ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္းမွ မြတ္ဆလင္ဘာသာေရး ေခါင္းေဆာင္မ်ား၊ အစိုးရ၀န္ထမ္းပညာတတ္ မြတ္ဆလင္ မ်ား၏ သာသနာေရး၊ ဘာသာေရး၊ လူမ်ဳိးေရးထူေထာင္ရန္ ပူးေပါင္းလႈပ္ရွားမႈၽားအရ၊ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ အစိုးရ၏ ႏိုင္ငံေရးျပႆနာကို တနည္းတစ္ဖုံအားျဖင့္ ၀င္ေရာက္ေျဖရွင္းေပးသကဲ့သို႕ ျဖစ္ေပၚလာ ပါသည္။

၁၁။        ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏိုင္ငံအတြင္းရွိ ၿမိဳ႕ႏွင့္ေက်းရြာမ်ားအတြင္း အူရဒူဘာသာ၊ ဘဂၤါလီ ဘာသာမ်ားျဖင့္ စိတ္၀င္စားဖြယ္ရာ စာရြက္စာတမ္းမ်ားကမ္းလွမ္းျခင္း၊ ေတးသီခ်င္းမ်ားျဖင့္ သီဆို တီးမႈတ္ လႈံ႕ေဆာ္ျခင္း မ်ားျပဳလုပ္လွ်က္ရွိပါသည္။ ထိုသို႕ျပဳလုပ္ၾကရာတြင္၊ ေရးသားမႈ၊ သီဆိုမႈမ်ား၏ အဓိပၸာယ္ေဖၚေဆာင္ခ်က္အက်ဥ္းကို မိတ္ဆက္ေပးရေသာ္ - ““ သင္တို႕ေနထိုင္ရာေဒသ သည္ သင္တို႕အားလုံး၏ မိဘ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမမ်ား၊ ေဆြမ်ဳိးသားခ်င္းမ်ား အဆမတန္အင္အား ႀကီးမား တိုးတက္လာမႈေၾကာင့္ စားနပ္ရိကၡာ ခ်ဳိ႕တဲ့လွ်က္ရွိပါသည္။ သင္တို႕ႏွင့္ နီးကပ္လွ်က္ရွိေသာ တစ္ဘက္ကမ္းမွ ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ ဆန္ေရစပါး၊ စားနပ္ရိကၡာမ်ား စားမကုန္ႏိုင္ေအာင္ စုပုံလွ်က္ရွိ ပါသည္။ စားေသာက္စရာ ေပါမ်ားရုံမွ်သာ မကေသးဘဲ သြားလာေနထိုင္ေရးအတြက္လည္း စိုးရိမ္ပူပန္ စရာလုံး၀မရွိပါ။ လမ္းေဘးေရဘုံဘိုင္ႏွင့္ ေရတြင္းေရကန္မ်ားတြင္လည္း ေခ်ာေမာလွပသည့္ လွပ်ဳိျဖဴ အမ်ဳိးသမီးမ်ားကို လုံခ်ည္ရင္လ်ားႏွင့္ ေရခပ္လွ်က္ရွိသည္ကိုေတြ႕ျမင္ႏိုင္ပါသည္။ သင္တို႕စား၀တ္ေန ေရး ေအးၿငိမ္းသာယာေစဖို႕ သြားႏိုင္ၾကသည္။ သင္တို႕၏ဘ၀ တိုးတက္ႀကီးပြားေရး တစ္ခုတည္း သာမက အလြန္လွပေခ်ာေမာၿပီး ခ်စ္စဖြယ္အမ်ဳိးသမီးအေခ်ာအလွမ်ား ကိုလည္း အိမ္ေထာင္ျပဳ၍ အစၥလာမ္ဘာသာျပန္႕ပြားေစရန္ သာသနာ့အက်ဳိးကို ေဆာင္ရြက္ေလာ့။””
(ပထ၀ီအေနအထားအေျခအေန၊ အလုပ္အကိုင္ရွားပါးမႈအေျခအေနအရ “ေရၾကည္ရာျမက္ႏုရာ”သို႕ ေရႊ႕ေျပာင္း ေနထိုင္ၾကသူမ်ား(migration) ေရာက္ရွိလာျခင္းသည္ ျဖစ္ရိုးျဖစ္စဥ္တစ္ခုသာျဖစ္ေသာ္လည္း၊ အတားအဆီးမဲ့ ကေလး ေမြးဖြားႏႈန္းမ်ားေသာ လူမ်ဳိးစုတစ္စုသည္ ေနထိုင္စားေသာက္ရပ္တည္ေရးအတြက္သာမက ရည္ရြယ္ခ်က္ရွိရွိ ေသြးထိုး လႈံ႕တစ္ခု ေအာက္တြင္ အေျမာက္အမ်ား ေျပာင္းေရႊ႕၀င္ေရာက္လာျခင္းက ႏိုင္ငံအတြက္ မေသးလွေသာ အနာဂတ္ အႏၱရာယ္တစ္ခု ျဖစ္၏။
အမွန္မွာ ရိုဟင္ဂ်ာတို႕၏ တရားမ၀င္ခိုး၀င္ေသာျပႆနာ (လူကုန္ကူးမႈျပဳလုပ္ေနျခင္းအပါ) သည္ ထိုင္း၊ မေလးရွား၊ အင္ဒိုနီးရွား၊ ႀသစေတးလ်၊ အိႏိၵယ၊ ေဆာ္ဒီ၊ ပါကစၥတန္၊ ယူေအအီး စေသာႏိုင္ငံမ်ားတိုင္ ပ်႕ံႏွံ႕ေနၿပီျဖစ္သည္။ နယ္ျခင္းထိစပ္ေနေသာ ျမန္မာႏိုင္ငံကမူ ထိုဒဏ္ကို အခံရဆုံးျဖစ္ေနသည္။)

ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္းသို႕ မြတ္ဆလင္မ်ား လက္ရွိ၀င္ေရာက္လာသည့္အေျခအေန
၂၀။        ရခိုင္ျပည္နယ္အတြင္းရွိ ၿမိဳ႕နယ္မ်ားသည္ အမ်ားအားျဖင့္ ေရပတ္လည္၀ိုင္းရံလွ်က္ လည္းေကာင္း၊ အနည္းဆုံး ေရေၾကာင္းလမ္းပြင့္လွ်က္ရွိေနျခင္းေၾကာင့္ လည္းေကာင္း၊ နယ္စပ္ျဖင္း ထိစပ္လွ်က္ရွိေသာ ေနရာေဒသတို႕ အားမဆိုထား၊ နယ္ဆက္စပ္မႈရွိေသာ အတြင္းပိုင္းၿမိဳ႕နယ္မ်ား သို႕ပင္ ၀င္လာမစဲရွိေနၾကသည္။ ၀င္ေရာက္ရန္ လြယ္ကူသည့္ အေလွ်ာက္ ၀င္ပုံ၀င္နည္းမွာလည္း
ေအးေအးမွန္မွန္ တစ္စိမ့္စိမ့္၀င္ေနျခင္းႏွင့္၊ 
အစုလိုက္အဖြဲ႕လိုက္ အျခိမ္းအခ်က္ျပဳလုပ္၍ ႀကိဳတင္စီစဥ္ေသာ စနစ္ျဖင့္ ၀င္ေရာက္ျခင္း ျဖစ္သည္။
ေဖၚျပပါ နည္းလမ္းႏွစ္သြယ္တို႕တြင္ အက်ဳံး၀င္ေသာ နည္းလမ္းခြဲအခ်ဳိ႕မွာ၊ မြတ္ဆလင္ဘဂၤါလီ မ်ား အေျချပဳေရာက္ရွိထားၿပီးေသာ ၿမိဳ႕နယ္ေက်းရြာမ်ားသို႕၊ ခ်ိန္းဆိုစီစဥ္ထားၾကသည့္အတိုင္း၊ ေလာင္း၊ ေလွ၊ သမၺာန္၊ႀကီးမ်ားျဖင့္ အစုလိုက္၊ အအုပ္လိုက္ ညဘက္တြင္ေရာက္ရွိလာၾကၿပီး၊ လက္ခံ ႀကိဳဆိုသည့္ ဘဂၤါလီမ်ားႏွင့္အတူ ေက်းရြာရပ္ကြက္မ်ားအတြင္းသို႕ တဟုန္တည္း ၀င္ေရာက္သြား ၾကျခင္း၊ လက္ခံသည့္ မြတ္ဆလင္မ်ားအေနျဖင့္ ယင္း ေက်းရြာတြင္ ဖားခုန္စနစ္ အရ ျမန္မာႏိုင္ငံ တိုင္းႏွင့္ျပည္နယ္အႏွံ႕အျပားသို႕ ျဖန္႕ခြဲထြက္ခြာသြားၾကၿပီးျဖစ္ေသာ၊  ဘဂၤါလီ ေနအိမ္အလြတ္မ်ား ေနရာတြင္  တိုင္းႏွင့္ျပည္နယ္အသီးသီးသို႕ ၀င္ေရာက္သြားၾကေသာ အီစြပ္၏အိမ္တြင္ ေနာက္ထပ္ အီစြပ္အသစ္အား အစားထိုး၍လည္းေကာင္း၊ မိုဟာမက္၏ အိမ္တြင္ ေနာက္ထပ္ မိုဟာမက္အသစ္အား အစားထိုး၍လည္းေကာင္း၊ အိမ္ႏွင့္ လူဦးေရအေျပာင္းအလဲမရွိေစရဘဲ အစားထိုးျဖည့္တင္းေနရာခ်ထား ေပးျခင္းျဖစ္၍ တစ္စုံတရာ အခက္အခဲအေႏွာက္အယွက္ မေတြ႕ၾကဳံရပါ။

ဤနည္းလမ္းအရ၊ အသြင္သ႑ာန္အားျဖင့္၊ မြတ္ဆလင္ေက်းရြာအုပ္စုအတြင္း၊ အိမ္ေျခႏွင့္ လူဦးေရတိုးလာသည္ဟု မျမင္မေတြ႕ေစရဘဲ၊ မိမိႏိုင္ငံေနရာအႏွံ႕အျပားသို႕ မရပ္မနားအခြင့္အလမ္း သာသာျဖင့္ ၀င္ေရာက္ႏိုင္သည့္ မြတ္ဆလင္တို႕၏ လွည့္ကြက္တစ္ရပ္ပင္ျဖစ္သည္။
ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏိုင္ငံမွ အစိုးရႏွင့္ မြတ္ဆလင္ဘာသာေရးဂိုဏ္းဆရာမ်ား အရသာေတြ႕ေနသည့္ ေဆာင္ရြက္ပုံ တစ္နည္းမွာ မြတ္ဆလင္သက္ႀကီးပိုင္းမ်ားကို ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္း သို႕ သြင္းျခင္းအားျဖင့္ ျပႆနာမ်ား မ်ားျပားပါသည္။ ဘဂၤါလီသက္ႀကီးပိုင္းမ်ားထက္ လူငယ္ပိုင္းကို ၀င္ေရာက္ေစျခင္းျဖင့္၊ “အစၥလာမ္ကမၻာ” တည္ေဆာက္ရန္လည္းေကာင္း၊ ႏိုင္ငံေရး၊ စီးပြားေရး၊ လူမႈေရး အၾကပ္အတည္း မ်ားကို ေျဖရွင္းၿပီးသားအေနျဖင့္လည္းေကာင္း၊ အလားအလာမ်ားကို ေမွ်ာ္လင့္၍ အျမတ္ထုတ္ေနျခင္း ျဖစ္သည္။

အရြယ္ေရာက္သူမ်ားႏွင့္သက္ႀကီးပိုင္းတို႕အေနျဖင့္ ျမန္မာတိုင္းရင္းသား ဘာသာစကား ကၽြမ္းက်င္မႈ၊ ဟန္ပန္ ဓေလ့ထုံးစံ တတ္သိနားလည္းမႈ၊ တိုင္းရင္းသားတို႕ႏွင့္ ေရာေႏွာထိေတြ႕ရန္ မလြယ္ကူမႈ၊  စသည္တို႕ကို အဆင္ေျပေစရန္ ႏွစ္ကာလအားျဖင့္ မ်ားစြာလိုအပ္ၿပီး၊ အခက္အခဲေပါင္းစုံ ႏွင့္ ႀကဳံေတြ႕ရမည့္အျပင္၊ ၀င္ေရာက္လာစဥ္ ေလာေလာလတ္လတ္တြင္လည္း စား၀တ္ေနေရး အခက္ အခဲေတြ႕ရမည္ျဖစ္သည္။

သို႕ျဖစ္၍ အသက္(၆)ႏွစ္မွ (၁၅)ႏွစ္အတြင္းရွိကေလးမ်ားကို (၅)ေယာက္မွ (၁၀)ေယာက္၊ (၁၀)ေယာက္မွ (၃၀) ေယာက္အထိ အစုလိုက္အျပဳံလိုက္ ဘူးသီးေတာင္၊ ေမာင္ေတာ၊ ရေသ့ေတာင္ ၿမိဳ႕မ်ားသို႕ တင္ပို႕လာၾကသည္။  ဘူးသီးေတာင္၊ ေမာင္ေတာ၊ ရေသ့ေတာင္ၿမိဳ႕မ်ားရွိ မြတ္ဆလင္ အမ်ဳိးသားမ်ားက ထိုကေလးမ်ားကို မိမိတို႕ေမြးဖြားေသာ ကေလးငယ္မ်ားအေနျဖင့္ လက္ခံ၍ တစ္ရြာမွ တစ္ရြာသို႕ လက္ဆင့္ကမ္းၿပီးေနာက္၊ ရခိုင္ျပည္နယ္အတြင္းရွိ ၿမိဳ႕နယ္ေပါင္းစုံမွတစ္ဆင့္ အျခား တိုင္းႏွင့္ ျပည္နယ္မ်ားသို႕ေစလႊတ္ၾကသည္။

ထိုကေလးငယ္မ်ားအား ၿမိဳ႕နယ္၊ ေက်းရြာ၊ ရပ္ကြက္ရွိ ဗလီမ်ား၊ စီးပြားေရးအဆင္ေျပေသာ မြတ္ဆလင္ေက်းေရ တက္မ်ား၊ စားေသာက္ဆိုင္၊ ထမင္းဆိုင္၊ ကုန္စုံဆိုင္မ်ားသို႕ပါမက်န္ ျဖန္႕ခြဲ ပို႕ေဆာင္၍ ေပ်ာက္ကြယ္သြားၾကပါသည္။
ဤမြတ္ဆလင္ကေလးငယ္မ်ားသည္ ၂ႏွစ္အတြင္း တိုင္းရင္းသား ဘာသာစကား တတ္ကၽြမ္းမႈ ႏွင့္ ဓေလ့ထုံးစံ ဟန္ပန္အေနအထားတို႕သာမက၊ စီးပြားေရးမ်က္စိပါ ပြင့္လင္းေအာင္ ေလ့က်င့္ထား ၿပီးသား ျဖစ္သြားၾကပါသည္။
အရြယ္ေရာက္လာၾကသည့္ ယင္းမြတ္ဆလင္လူငယ္မ်ားအား ျမန္မာႏိုင္ငံမွ တိုင္းရင္းသူ အမ်ဳိး သမီး တစ္ဦးဦးႏွင့္ အိမ္ေထာင္ျပဳႏိုင္ပါက၊ ယင္းအိမ္ေထာင္အား စားေသာက္ေနထိုင္ေရးအတြက္ ေငြေၾကးေထာက္ပံ့ရန္ႏွင့္ တိုင္းရင္းသူ အမ်ဳိးသမီးတစ္ဦးအား အိမ္ေထာင္ျပဳ၍ အစၥလာမ္သာသနာျပဳႏိုင္ သည့္အတြက္ ၊ သီးျခားဆုခ်ီးျမွင့္ေငြမ်ားကို “အူလ္မာ” အဖြဲ႕ႀကီးလက္ေအာက္ရွိ၊ လူမႈေရးအဖြဲ႕အား တာ၀န္ေပး ေဆာင္ရြက္ေစသည္။

ရခိုင္ျပည္နယ္ရွိ မြတ္ဆလင္တို႕သည္ ၎တို႕၏ ရပ္ကြက္၊ ေက်းရြာ၊ ေဒသမ်ားတြင္ ေဖၚျပပါ “အူလ္မာ”အဖြဲ႕ႀကီး ကိုဖြဲ႕စည္းထားၿပီး၊ ယင္းအဖြဲ႕ႀကီး၏ လက္ေအာက္ရွိ အဖြဲ႕ငယ္မ်ားမွာ၊ ဗလီ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအဖြဲ႕၊ ဘာသာ သာသနာ ျပန္႕ပြားေရးအဖြဲ႕ႏွင့္ လူမႈေရးအဖြဲ႕တို႕ျဖစ္သည္။ ထို႕အျပင္ မြတ္ဆလင္ထုတစ္ခုလုံး၏ က်ေရာက္လာမည့္ အႏၱရာယ္ကို ကာကြယ္ေရးႏွင့္ လုံျခဳံေရးတို႕အတြက္၊ အျခားေသာ လွ်ဳိ႕၀ွက္အသင္းမ်ားကိုလည္း အထူးလွ်ိ႕၀ွက္စြာ ဖြဲ႕စည္းထားေၾကာင္း သိရပါသည္။

အထက္ေဖၚျပပါ လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ေပါင္းသုံးဆယ္ခန္႕က တာ၀န္ရွိသူတစ္ဦး၏ တင္ျပခ်က္စာတမ္းထဲတြင္ လူဦးေရ ေပါက္ကြဲေနသာ ႏိုင္ငံတစ္ခုႏွင့္ ပိုင္နယ္ျခင္းထိစပ္ေနျခင္း၊ ယင္းနယ္စပ္မ်ဥ္းမွတစ္ဆင့္ ဘာသာ၊ ယဥ္ေက်းမႈ မတူသူမ်ား က စိမ့္၀င္စိုးမိုးရန္ (သို႕မဟုတ္) ၎တို႕အေျခခ်ေနထိုင္ရွင္သန္ေစရန္ ႀကိဳးပမ္းမႈမ်ားေၾကာင့္ ႏိုင္ငံအႏၱရာယ္က်ေရာက္ ေနမႈကို ျမင္ႏိုင္ပါသည္။ ေခတ္အဆက္ဆက္ေသာ အစိုးရမ်ားသည္ ျပည္တြင္းႏိုင္ငံေရးအေျခအေနမ်ားေၾကာင့္ ထိုအခ်က္မ်ားကို သိျမင္ေသာ္လည္း ေျပလည္ေအာင္ မေျဖရွင္းႏိုင္ခဲ့၊ မဟန္႕တား မကာကြယ္ႏိုင္ခဲ့သည္ကို ရွင္းလင္းစြာ သိျမင္ရမည္ျဖစ္သည္။

အေနာက္ဘက္တံတိုုင္းသိုု႕ လွမ္းေမွ်ာ္ၾကည့္ျခင္း ( ၁၂, ၁၃ )

by ၿငိမ္းေအးအိမ္ on Tuesday, August 28, 2012 at 12:07am ·

1961 ခုႏွစ္တြင္ ေမယုခရိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးဖြဲ႕စည္းၿပီးေနာက္ ထုိးစစ္မ်ားဆင္ႏြဲခဲ့ရာ၊ ႏွစ္လအၾကာတြင္ ဘူးသီးေတာင္ ေတာင္ပိုင္း မူဂ်ာဟစ္ပါတီဥကၠဌ “ေရာ္ဘီဟူလာ”၊ ဒုဥကၠဌ“ေမာ္စေတာ္ဖီ”ႏွင့္ အဖြဲ႕၀င္290ေက်ာ္ လက္နက္ခ်ခဲ့ရာမွ မူဂ်ာဟစ္တို႕ အင္အားေလွ်ာ့နည္းသြားခဲ့သည္။
1962ခုႏွစ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေန၀င္းအာဏာရခ်ိန္္္္္္ေနာက္ပိုင္းတြင္ ရိုဟင္ဂ်ာအဖြဲ႕သည္ ေျမေအာက္အဖြဲ႕အစည္းအျဖစ္ ေျပာင္းလဲသြားခဲ့သည္။ “ခြဲထြက္ေရး”ေတာင္းဆိုခ်က္မ်ား က်ယ္က်ယ္ေလာင္ေလာင္လုပ္လာၾကျပန္သည္။
1966 ခုႏွစ္ခန္႕တြင္ “ကာဆင္”၏ မူဂ်ာဟစ္လက္က်န္မြတ္ဆလင္မ်ား ျပန္လည္လႈပ္ရွားလာၾကျပန္သည္။ ယခင္ က မြတ္ဆလင္ဘာသာေရး ေၾကြးေၾကာ္သံျဖင့္ “ဂ်ီဟတ္”စစ္ပြဲဆင္ႏြဲရန္ လႈံ႕ေဆာ္စည္းရုံးေရး မေအာင္ျမင္သည့္အခါ၊ နည္းဗ်ဴဟာသစ္မ်ားခ်မွတ္ေဆာင္ရြက္လာၾကသည္။ ၎နည္းဗ်ဴဟာကိုအေကာင္ထည္ေဖၚေဆာင္ရြက္ခဲ့သူမွာ ဖဆပလ အမတ္အျဖစ္လည္းေကာင္း ဖဆပလ၏ က်န္းမာေရး၀န္ႀကီးအျဖစ္လည္းေကာင္း၊ ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည့္ “စူလ္တန္မာမြတ္” ျဖစ္သည္။ ၎၏ ေနာက္ကြယ္တြင္ ေမာ္လ၀ီဆရာမ်ားရွိသည္ဟု ယူဆရသည္။ ၎တို႕၏ ရည္ရြယ္ခ်က္မွာ ေမယုကမ္းသြယ္(ေမာင္ေတာ၊ ဘူးသီးေတာင္၊ ရေသ့ေတာင္ၿမို႕နယ္၏ အေနာက္ဘက္ၿခမ္း) တစ္ခုလုံးကို “အာကစၥတန္” (Arkistan) အမည္ျဖင့္၊ ႏိုင္ငံသစ္ တစ္ခု ထူေထာင္ရန္ျဖစ္သည္။ ထိုေဒသသည္ ရခိုင္(Arkan) ႏွင့္ ပါကစၥတန္ၾကားရွိ ေဒသျဖစ္သျဖင့္ ထိုေဒသႏွစ္ခု အမည္ပါေသာ ဘာသာေရးဆိုင္ရာ မြတ္ဆလင္ႏိုင္ငံ ထူေထာင္ရန္ ၾကံစည္ျခင္းျဖစ္သည္။
1969တြင္ ဘီေအေဇာ္ေဖာေခါင္းေဆာင္ေသာ ေျမေအာက္ေသာင္းက်န္းသူမ်ာသည္ ေတာင္ပိုင္းႏွင့္ေျမာက္ပိုင္း ေဒသမ်ားတြင္ ဆူပူလႈပ္ရွားမႈမ်ား ျပန္လည္စတင္လာခဲ့သည္။
1971 တြင္ ျမန္မာ့ဆိုရွယ္လစ္လမ္းစဥ္ပါတီအစိုးရသည္ ဖြဲ႕စည္းပုံအေျခခံဥပေဒေရးဆြဲေရးအတြက္၊ ျပည္သူ တို႕ထံ အၾကံအဥာဏ္ေပးရန္ေတာင္းခံခဲ့သည္။ ထိုအခ်က္ကို အခြင့္ေကာင္းယူၿပီး၊  ေျမေပၚေျမေအာက္ မြတ္ဆလင္ လႈပ္ရွားသူမ်ား ျပန္လည္ေခါင္းေထာင္လာခဲ့ၾကသည္။ ၎တို႕က ရိုဟင္ဂ်ာအမည္ခံ မြတ္ဆလင္တို႕အတြက္ အခြင့္အေရး ေတာင္းေသာ “ရိုဟင္ဂ်ာလူမ်ဳိးမ်ားက အၾကံေပးဆႏၵျပဳစာတမ္း” ဟူေသာအမည္ပါ စာတမ္းကို အစိုးရသို႕ တင္ျပခဲ့သည္။ ေမာင္ေတာၿမိဳ႕နယ္ျပည္သူမ်ား၏ သေဘာထားႏွင့္ အၾကံေပးခ်က္တြင္ ရိုဟင္ဂ်ာကို တိုင္းရင္းသားအျဖစ္ အသိအမွတ္ျပဳ ေပးရန္ အၾကံျပဳထားသည္။(ထိုေဒသတစ္ခုလုံးကို မြတ္ဆလင္ဦးေရက အမ်ားဆုံးႀကီးစိုးထားသည္။) ဘူးသီးေတာင္ ၿမိဳ႕နယ္မွ အၾကံေပးခ်က္တြင္ ဘူးသီးေတာင္ႏွင့္ေမာင္ေတာကို ေမယုခရိုင္အျဖစ္ဖြဲ႕စည္းေပးရန္၊  ေမယုခရိုင္ရွိ မြတ္ဆလင္ မ်ားကို ရိုဟင္ဂ်ာလူမ်ဳိးအျဖစ္ျပဌာန္းရန္ ေတာင္းဆို အၾကံေပးထားသည္။   
1974 ခုႏွစ္တြင္ တပ္မေတာ္ထိုးစစ္ေၾကာင့္ ဘီေအေဇာ္ေဖာ အဖြဲ႕သည္ တျဖည္းျဖည္း ျပိဳကြဲသြားခဲ့ရသည္။ ဘူးသီးေတာင္၊ ေမာင္ေတာရွိ မူဂ်ာဟစ္တို႕လည္း တစ္ဘက္ႏိုင္ငံသို႕ ထြက္ေျပးၾကရျပန္သည္။
1978 ခုႏွစ္၊ ေဖေဖၚ၀ါရီလ(၆)ရက္ေန႕မွ စတင္ျပဳလုပ္ခဲ့ေသာ “နဂါးမင္းစစ္ဆင္ေရး”တြင္ သုံးလအတြင္း၌ မြတ္ဆလင္ေပါင္း ႏွစ္သိန္းႏွင့္ႏွစ္သိန္းငါးေသာင္းၾကား ဘဂၤလားေဒ့ရွ္သို႕ ထြက္ေျပးခိုလႈံခဲ့ရသည္။ UN မွ ဒုကၡသည္ စခန္း မ်ားဖြင့္၍ ျပန္လည္ထူေထာင္ေရးလုပ္ငန္းမ်ား ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္။ ျမန္မာႏို္င္ငံသည္ ထို ထြက္ေျပးသြားသူမ်ားကို ႏွစ္ႏိုင္ငံ သေဘာတူညီခ်က္အရ “ဟသၤသာ စီမံခ်က္” ျဖင့္ ျပန္လည္ လက္သင့္ခံခဲ့သည္။  သည့္ေနာက္ပိုင္းတြင္ ရိုဟင္ဂ်ာ တို႕ စစ္ေရးလႈပ္ရွားမႈ အရွိန္ေသသြားခဲ့သည္။
1990 တြင္ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္က ရိုဟင္ဂ်ာတို႕ကို ေမာင္းထုတ္စဥ္တြင္ ရိုဟင္ဂ်ာတို႕၏ စစ္ေရးလႈပ္ရွားမႈ အလြန္အားေပ်ာ့သြားခဲ့သည္။
1994တြင္ ေမာင္ေတာေဒသအတြင္း၊ (Rohingya Solidarity Organization/ RSO) က ထိုးေဖါက္ စစ္ဆင္ေရး လုပ္ခဲ့ေသာ္လည္း ေစာစီးစြာ ေခ်မႈန္းျခင္းခံလိုက္ရသည္။ ၎ေနာက္ပိုင္းတြင္ ရိုဟင္ဂ်ာတို႕၏ စစ္ေရးလႈပ္ရွားမႈ မယ္မယ္ရရ မေတြ႕ေတာ့။
ထိုကာလမ်ား(1963-2000) အတြင္း ရိုဟင္ဂ်ာအဖြဲ႕အစည္းမ်ားအေၾကာင္းကို “ရဲထြန္း၏မွတ္တမ္း” ဟူေသာ ဘေလာ့ဂ္တစ္ခုတြင္ ေအာက္ပါအတိုင္းေရးသားေဖၚျပခဲ့သည္ကိုေတြ႕ရသည္။
“မူဂ်ာဟစ္အဖြဲ႕၏ မူ၀ါဒလုပ္ထံုးမ်ားစြာပါ၀င္ေသာ မူဂ်ာဟစ္အဖြဲ႕၀င္ေဟာင္းမ်ား ပါ၀င္သည့္ ရိုဟင္ဂ်ာလြတ္လပ္ေရးတပ္ဖြဲ႔ (Rohingya Independence Force)ကို ၁၉၆၃ခုႏွစ္တြင္ ဦးေန၀င္း အစိုးရ၏ ဘာသာေရးဆိုင္ရာ အဖြဲ႔အစည္းမ်ားအား ဖိႏွိပ္မႈမွ ကာကြယ္ရန္ႏွင့္ ရိုဟင္ဂ်ာေက်ာင္းသား မ်ားသမၼဂၢ (Rohingya Students Union) ႏွင့္ ရိုဟင္ဂ်ာလူငယ္အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ (Rohingya Youth League) ကဲ့သို႕ေသာ အဖြဲ႔အစည္းမ်ားအားပိတ္ပင္မႈအား တားဆီးရန္ ဖြဲ႔စည္းခဲ့သည္။
ကမာၻလံုးဆိုင္ရာ အစၥလာမ္မစ္ လႈပ္ရွားမႈ (Pan Islamic Movement) ကိုအတုယူၿပီး မ်ိဳးခ်စ္ရိုဟင္ဂ်ာတပ္ (Rohingya Patriotic Force)၊ ေနာက္ပိုင္းတြင္ ရိုဟင္ဂ်ာလြတ္လပ္ေရးတပ္ဖြဲ႔ (Rohingya Independence Force) ဟုသာသိရသည့္အဖြဲ႔ကို ၁၉၇၄ တြင္ ဖြဲ႕စည္းျပန္သည္။ ယင္းအဖြဲ႕သည္ ဘင္းဂလားေဒ့ရွ္ နိုင္ငံအနီးတြင္ လြတ္လပ္ေသာ မူဆလင္ျပည္နယ္ထူေထာင္ရန္ ႀကိဳးပမ္းခဲ့သည္။ ထို႔အျပင္ရခိုင္ျပည္နယ္အတြင္းရွိ မူဆလင္လူမ်ိဳးမ်ား၏ အက်ိဳးစီးပြားကို ထိေရာက္စြာ မေဆာင္ရြက္ႏိုင္ပဲ အဖြဲ႔ငယ္မ်ားအျဖစ္ ျပန္႔က်ဲသြားခဲ့သည္။
 ၁၉၈၂ခုႏွစ္တြင္ မ်ိဳးခ်စ္ရိုဟင္ဂ်ာတပ္ (Rohingya Patriotic Force) မွခြဲထြက္ေသာအဖြဲ႔ သည္ ရိုဟင္ဂ်ာတပ္ေပါင္းစု (Rohingya Solidarity Organization) တည္ေထာင္သည္။ ထိုအဖြဲ႔မွ အာရကန္ရိုဟင္ဂ်ာမူဆလင္တပ္ဦး (Arakan Rohingya Muslim Front) က ၁၉၈၆ခုႏွစ္တြင္ ထပ္မံခြဲထြက္ခဲ့သည္။
 အထက္ပါအဖြဲ႔အစည္းႏွစ္ခုသည္ ဘင္းဂလားေဒ့ရွ္ႏိုင္ငံေတာင္ပိုင္းတြင္ အေျချပဳလႈပ္ရွားၾက ၿပီး ၁၉၉၅ခုႏွစ္တြင္ ျပန္လည္ေပါင္းစည္းကာ အမ်ိဳးသားရိုဟင္ဂ်ာမဟာမိတ္အဖြဲ႔ (Rohingya National Alliance) အျဖစ္ပူးေပါင္မိၾကသည္။ ထိုအဖြဲ႔သည္ ၁၉၉၉တြင္ အာရကန္ရိုဟင္ဂ်ာအမ်ိဳးသားအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ (Arakan Rohingya National Organisation) အျဖစ္ေျပာင္းလဲဖြဲ႕စည္းခဲ့သည္။ ရိုဟင္ဂ်ာတပ္ေပါင္းစု (Rohingya Solidarity Organization) အမည္ကို ၂၀၀၀ခုႏွစ္တြင္ အာရကန္ရိုဟင္ဂ်ာအမ်ိဳးသား အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ (Arakan Rohingya National Organisation) မွခြဲထြက္ေသာအဖြဲ႕ငယ္ ၃ခုက ထပ္မံသံုးစြဲခဲ့ ၾကသည္။”
http://yehtunblog.blogspot.com/2012/06/fcaebook-rohingya-independence-force.html

            ခုႏွစ္သကၠရာဇ္မ်ားအလိုက္ ျဖစ္ပ်က္ခဲ့သမွ်ကို ၾကည့္လွ်င္ ႏိုင္ငံ့အခ်ဳပ္အျခာအာဏာ တည္တံ့ေရး အတြက္ ဤအရပ္ေဒသ၏ အေရးပါမႈအားရွင္းလင္းစြာ ျမင္ႏိုင္မည္ျဖစ္သည္။ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာကိုယ့္ေျမကိုယ့္ေရေပၚတြင္ ႀကံႀကံ႕ခံရပ္တည္ရင္ဆိုင္ေနၾကေသာ ေဒသသားတို႕အား အေလးအျမတ္ျပဳေသာစိတ္ျဖင့္ အေနာက္ဘက္တံတိုင္းကို လွမ္းေမွ်ာ္ ၾကည့္မိပါသည္။

            ရခိုင္ျပည္နယ္၏ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ မၿငိမ္းမခ်မ္းျဖစ္ေနမႈသည္ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏိုင္ငံႏွင့္ နယ္ခ်င္းထိစပ္ ေနျခင္းသည္လည္း အေရးပါေသာအေၾကာင္းအခ်က္တစ္ရပ္အျဖစ္ပါ၀င္ေနသည္။ ႏွစ္ႏိုင္ငံနယ္စပ္မ်ဥ္းျခင္း ထိစပ္ ေနေသာ အလ်ားသည္ (၁၂၅)မိုင္ရွိသည္။ ထိုအေနအထားတြင္ ႏိုင္ငံႏွစ္ခု၏ အေျခအေန ႏႈိင္းယွဥ္ၾကည့္ဖို႕လိုေပမည္။  ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ဧရိယာ(261,227)စတုရန္းမိုင္ရွိၿပီး၊ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္သည္ (56,977)စတုရန္း မိုင္သာရွိသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံ ထက္(4.58)ဆပိုငယ္ေသာ တိုင္းျပည္ျဖစ္သည္။ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏွင့္ ဆက္စပ္ထားေသာ ေမာင္ေတာၿမိဳ႕နယ္သည္ ဧရိယာ (540 Sq mi) သာရွိသည္။  ျမန္မာ့လူဦးေရ သန္းေျခာက္ဆယ္ ခန္႕ရွိခ်ိန္တြင္ ဘဂၤလား ေဒ့ရွ္သည္ 2011 သန္းေခါင္ စာရင္းအရ သန္းေပါင္း တစ္ရာ့ငါးဆယ္ခန္႕ရွိေနၿပီျဖစ္သျဖင့္ ျမန္မ့ာလူဦးေရထက္(2.5)ဆ ပိုမ်ားေနၿပီျဖစ္သည္။ ျမန္မာသည္ လူဦးေရ သိပ္သည္းဆ(191.5/sq mi) ရွိၿပီး၊ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္သည္ လူဦးေရ သိပ္သည္းဆ (2497.4/sq mi) ရွိေနျခင္းျခင္းႏွင့္ တိုင္းျပည္ႏွစ္ခု၏ ဖြား/ေသႏႈန္းမတူျခင္းသည္လည္း ေရရွည္တြင္ ျပႆနာျဖစ္လာႏိုင္ဖြယ္ ရွိႏိုင္မည္ ျဖစ္သည္။ ေမြးႏႈန္းကန္႕သတ္မႈမရွိျခင္း၊ အိမ္ေထာင္ျပဳမႈစနစ္မတူျခင္းသည္ အနာဂတ္တြင္ လူဦးေရျပႆနာကို ထိမ္းကြပ္ရ ခက္ခဲေစပါမည္။ ထိုေမြးႏႈန္းမတူမႈေၾကာင့္ပင္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေတာက္ေလွ်ာက္ ကမၻာ့လူဦးေရ အမ်ားဆုံး ႏိုင္ငံအျဖစ္ တံခြန္ထူထားေသာ တရုတ္ႏိုင္ငံ၏စံခ်ိန္ကို  2050ခုႏွစ္တြင္ အိႏၵိယက လက္လႊဲရယူသြားေတာ့မည္ဟု လူဦးေရေလ့လာမႈစစ္တမ္းမ်ားက ႀကိဳတင္တြက္ဆထားၿပီးျဖစ္သည္။
သူ႕ႏိုင္ငံ သူ႕လူမ်ိဳး၊ သူ႕ဓေလ့စရိုက္၊ သူ႕အိမ္ေထာင္ျပဳမႈ၊ သူ႕ေမြး/ေသႏႈန္းမ်ားျဖင့္ ခ်ီတက္ေနျခင္းသည္ ထိုအေျခ အေနမ်ဳိးကို ႏွစ္သက္လက္ခံထားေသာႏိုင္ငံ၏ သူ႕အနာဂတ္ကို သူ႕စိတ္တိုင္းက်ပုံစံ၊စနစ္ျဖင့္ ခရီးဆက္ေနျခင္းသာျဖစ္၏။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ျပႆနာ မဟုတ္ပါ။ သို႕ေသာ္ သူ႕ႏိုင္ငံအတြက္ သူေရြးခ်ယ္ထားေသာ ထိုအေျခအေနမ်ဳိးကို ကၽြန္ေတာ္တို႕ ႏိုင္ငံ၏နယ္နမိတ္အတြင္းသို႕ တရားမ၀င္ ၀င္ေရာက္လာသူ သူ႕ႏိုင္ငံသားမ်ားက ကၽြန္ေတာ္တို႕ေျမေပၚတြင္ ထူေထာင္ ေနရာယူလာၾကသည္။ ဤအေျခအေနကပင္ မိမိလူမ်ဳိးမ်ားကို သူ႕လူမ်ဳိးမ်ားက တြန္းဖယ္ အစားထိုး ၀ါးၿမိဳသြားႏိုင္သည့္ အေနအထားတစ္ခု ျဖစ္ေနေစသည္။ မည္သို႕မွ် လက္သင့္ ခံဖြယ္မရွိေသာ ေၾကာင္းခ်င္းရာပင္ ျဖစ္၏။
ဇူလိုင္လ(၂၂)၇က္ေန႔တြင္ ရန္ကုန္ ၿမိဳ႕၌ ျပည္ေထာင္စု၀န္ႀကီး ဦးေအာင္မင္းေျပာၾကားသြားခဲ့သည့္စကားမ်ားတြင္ လူဦးေရအရ နယ္ခ်ဲ႕ခံေနရျခင္းကို အစိုးရက ရွင္းရွင္းလင္းလင္းသိျမင္ထားေၾကာင္း ေတြ႕ရမည္ျဖစ္သည္။ ၀န္ႀကီး၏ ေျပာစကားမွာ-
““အရင္တုန္းကတည္းက လူႀကီးေတြက အမ်ဳိးမ်ဳိးစဥ္းစားတယ္။   ဒီဟာက Population Density ဘာသာရပ္ေပါ့ဗ်ာ။ ဒီ ႐ိုဟင္ဂ်ာ ေတြက Population Best Theory  နဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ႏိုင္ငံထဲ ကို စိမ့္၀င္ လာတယ္။ အေၾကာင္းအမ်ဳိးမ်ဳိးနဲ႔ ဒီလို၀င္လာၿပီးဒီမွာမိန္းမယူတယ္။  သူတို႔တစ္ေယာက္ထဲနဲ႔ မိန္းမက   ေလးေယာက္ေလာက္ယူလိုက္တယ္။ ဒီေတာ့ တစ္ႏွစ္မွာ ကေလး  တစ္ေယာက္ပဲေမြးႏိုင္တဲ့ တုိင္းရင္း သားေတြထက္စာရင္သူတို႔က တစ္ႏွစ္မွာကေလး ေလးေယာက္ေမြး ေနတယ္။ အဲ့ဒီမွာပဲ သူတို႔က ေတာ္ေတာ့္ကို သာေနတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေတြကလည္း မေအာင္ျမင္ခဲ့ဘူး။ ေျပာရရင္ သူတို႔ရဲ႕ Population Density လူဦးေရသိပ္သည္း မႈက နဂိုကတည္းကရွိေနတဲ့ တုိင္းရင္းသား ေတြရဲ႕ Population Density ထက္အဆမတန္ပိုမ်ားေနတယ္။ ဥပမာ သူတို႔ရဲ႕လူဦးေရ သိပ္သည္းမႈက ၉၇ရာခုိင္ႏႈန္းေလာက္  ရွိၿပီး ရခိုင္တုိင္းရင္းသားေတြက   ၃ ရာခိုင္ႏႈန္းေလာက္ပဲရွိေတာ့တယ္။ ဒီေတာ့ ႐ိုဟင္ဂ်ာဆိုတာ ဟာ ႏိုင္ငံျခားသားပဲ ကၽြန္ေတာ္တို႔ သမၼတႀကီးကလည္း ရဲရဲ၀ံ့၀ံ့ေျပာတယ္။ သူတို႔ကို တတိယႏိုင္ငံပို႔မယ္ လာမေခၚေသးရင္ ၿခံခတ္ထားမယ္ သမၼတႀကီးကေတာ့  သူ႔ေပၚလစီကို အတိအလင္း ေၾကျငာလိုက္ၿပီ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေတြအေနနဲ႔ကလည္း ဒီျပႆနာနဲ႔ပတ္ သက္ၿပီးေတြ႕ဆံုပြဲ ေတြ Work shop ေတြလုပ္ၿပီး သက္ဆိုင္ရာ က႑  အလိုက္ပညာရွင္ေတြနဲ႔ ပူးေပါင္း ေဆာင္ရြက္ သြားမွာပါ”” ဟုျဖစ္သည္။
ဇြန္လ ၂၀ ရက္ေန႔ထုတ္ ျမန္မာပို႔စ္သတင္းဂ်ာနယ္ပါ ေဆာင္းပါးရွင္ “ဉာဏ္လင္းကို” ၏ ရခိုင္အေရးႏွင့္ လူသားခ်င္း စာနာ ေထာက္ထားမွု' ေဆာင္းပါးတြင္ ဦးေအးသာေအာင္ ၏ ေျပာစကားကို ေအာက္ပါအတိုင္းေတြ႕ရပါသည္။
"'ျမန္မာနိုင္ငံအတြင္း၌ တရားမဝင္ ဝင္ေရာက္ ေနထိုင္သည့္ နိုင္ငံသားမ်ားရွိသည့္အတြက္ ယင္းတို႔ကို နိုင္ငံသားဥပေဒအတိုင္း ထိထိေရာက္ေရာက္ ေဆာင္ရြက္ရန္လိုေၾကာင္း၊ ယခု ပဋိပကၡ ျဖစ္ ပြားေနေသာ ေမာင္ေတာ နယ္ေျမတြင္ တိုင္းရင္းသား အစစ္အမွန္ ၃ ရာခိုင္ႏွုန္း ေလာက္သာရွိေန သည့္အတြက္ က်ည္ဆန္တစ္ေတာင့္ ပစ္စရာမလိုဘဲ နယ္ေျမမ်ား စြန႔္လႊတ္ထားရသည့္သေဘာ ျဖစ္ေန ေၾကာင္း၊ ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာနိုင္ငံ အေနႏွင့္ စြန႔္လႊတ္ရမည့္ ယင္းနယ္ေျမကို ကာကြယ္ထိန္းသိမ္း ေစာင့္ေရွာက္ရန္အတြက္ သက္ဆိုင္ရာလုပ္ရပ္မ်ားႏွင့္ အစီအမံမ်ားလုပ္ေပးရန္လိုေၾကာင္း၊ ယင္း လုပ္ငန္းစဥ္မ်ားကို လုပ္ေဆာင္ရာတြင္ နိုင္ငံေတာ္ အစိုးရမွသာ တာဝန္ရွိေၾကာင္း၊ ထို႔ျပင္ နိုင္ငံေတာ္ အစိုးရ ႏွင့္အတူ နိုင္ငံေရး ပါတီ မ်ား၊ တိုင္းရင္းသား ပါတီမ်ား၊ ၈၈ ကဲ့သို႔ေသာ အဖြဲ႕အစည္းမ်ား အားလုံး စုေပါင္းၿပီး ေဆာင္ရြက္မည္ဆိုလၽွင္ ပိုမို အက်ိဳးသက္ေရာက္မွုႏွင့္ ထိေရာက္မွုရွိမည္ဟု သုံးသပ္ ေၾကာင္း ဦးေအးသာေအာင္က ထပ္မံ ျဖည့္စြက္ ေျပာၾကားသည္။" ဟုျဖစ္ပါသည္။ 

လူဦးေရေပါက္ကြဲမႈႏႈန္းႀကီးျမင့္ေသာ တစ္ဘက္ႏိုင္ငံက အေျခခံလက္မဲ့လူမ်ားသည္ ေျမယာက်ယ္၀န္းရာ၊ စိုက္ပ်ဳိး လုပ္ကိုင္စားေသာက္ရန္ ပိုအခြင့္လမ္းသာရာ ျမန္မာႏိုင္ငံသို႕ လွိမ့္၀င္ေနခဲ့သည္မွာ သူတို႕ကိုအဂၤလိပ္မ်ားေခၚသြင္းလာ ကတည္းက ယခုတိုင္ထိ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ၾကာျမင့္ေနၿပီျဖစ္၏။ ထိုႏွစ္မ်ားအတြင္း စစ္တေကာင္း ဘဂၤါလီတို႕ ျမန္မာ့ေျမ ေပၚတြင္ ျပဳမူေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္မ်ားကို ေစ့ငုၾကည့္လွ်င္ ေျခခ်စရာ တစ္ေနရာရေရးအတြက္ ရခိုင္ျပည္နယ္ကို မရမက ေျခကုပ္ယူကာ သူတို႕ကိုယ္ပိုင္နယ္ေျမရရွိေရးၾကိဳးပမ္းေနၾကသေလာဟု ေတြးေတာဖြယ္ရာပင္ျဖစ္သည္။
ေဒါက္တာမင္းေဇာ္ဦး၏ ေဆာင္းပါးတစ္ပုဒ္တြင္ ““ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္သည္ သဘာ၀ ေဘးအႏၱရယ္အရိုက္ခတ္ခံရဆုံး တိုင္းျပည္ျဖစ္ေနေၾကာင္း၊  UNDP အဆိုအရ၊ ပင္လယ္ေရမ်က္ႏွာျပင္ျမင့္တက္လာမႈေၾကာင့္၊ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္နယ္ေျမ၏ 17.5ရာခိုင္ႏႈန္းေသာေျမမ်ား ေရေအာက္ေရာက္ကိန္းရွိေနၿပီး၊ ေရဖုံးမည့္ဧရိယာသည္ ကမ္းရိုးတန္းေဒသ (ေရမ်က္ႏွာ ျပင္ ျမင့္တက္မႈ အျမင့္ဆုံးေဒသသည္ ျမန္မာႏွင့္နီးေသာ စစ္တေကာင္း (Cox’s Bazar) ကမ္းရိုးတန္း) ျဖစ္သည္။ ႏိုင္ငံတကာ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ပညာရွင္မ်ား၏ ခန္႕မွန္းခ်က္အရ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏိုင္ငံလူဦးေရ သန္းေလးဆယ္သည္ “သဘာ၀ ပတ္၀န္းက်င္ ေဘးသင့္ ဒုကၡသည္” ျဖစ္လာႏိုင္သည္။ တစ္ႏွစ္ကို အနည္းဆုံး 7.8မီလီမီတာႏႈန္း ျမင့္တက္လာ ေနသည္။  ေရရွည္တြင္ ထိုအရပ္ေဒသ၏ “သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ ေဘးသင့္ဒုကၡသည္” ျပႆနာက ျမန္မာသို႕ ရိုက္ခတ္ လာႏိုင္ သည္ဟု ေထာက္ျပထားသည္မွာ ဂရုျပဳဖြယ္အခ်က္အလက္မ်ားျဖစ္သည္။
လက္ရွိ အဆက္မျပတ္ တိုး၀င္လာေနေသာလူဦးေရသည္ သူတို႕ႏိုင္ငံတြင္ သဘာ၀ေဘးအႏၱရယ္ႀကဳံျခင္း၊ လုပ္ကိုင္စားေသာက္စရာ ေျမယာဆုံးပါးျခင္းထပ္မံႀကဳံလာရဦးမည့္အေျခအေနတို႕ျဖစ္လာလွ်င္၊ လုပ္ငန္းကိုင္ခြင့္သာရာ၊ ေျမယာရွိရာအရပ္(ျမန္မာႏိုင္ငံဘက္ျခမ္း)သို႕ သြန္က်/အေျခခ်လာၾကဦးမည့္အေျခအေနျဖစ္သည္။
ရခိုင္ျပည္နယ္တြင္ လက္ရွိလူဦးေရအမ်ားဆုံးသည္ နယ္စပ္ျခင္းထိစပ္ေနရေသာ ေမာင္ေတာၿမိဳ႕နယ္ျဖစ္သည္။ နယ္စပ္ႏွင့္ နီးကပ္ေသာ ရခိုင္ေျမာက္ပိုင္းသည္ ျပည္နယ္၏ လူဦးေရအထူထပ္ဆုံးၿမိဳ႕နယ္မ်ားျဖစ္ၾကသည္။ ေမာင္ေတာ ၀န္းက်င္တြင္ တစ္ဘက္ႏိုင္ငံႏွင့္ ယုံၾကည္ကိုးကြယ္မႈ၊ ဘာသာစကား၊ လူမႈဓေလ့စရိုက္၊ ပုံပန္းအသြင္သ႑ာန္တူေသာ မြတ္ဆလင္လူဦးေရသည္ ရခိုင္ေဒသခံလူဦးေရအထက္ အဆေပါင္းမ်ားစြာ ပိုမ်ားေနၿပီျဖစ္သည္။ ျမန္မာ့ေျမပိုင္နက္ျဖစ္ ေသာ္လည္း တစ္ဘက္ႏိုင္ငံကဲသို႕ျဖစ္ေနသည္မွာ ယခုမွမဟုတ္၊ ပါလီမန္ေခတ္ကတည္းကျဖစ္ေၾကာင္း ထိုကာလက ပါကစၥတန္သံအမတ္အျဖစ္ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ေနေသာ “ဦးေဖခင္” ဘူးသီးေတာင္ သို႕လာေရာက္ခဲ့သည့္ ခရီးစဥ္တြင္ “ ယခုစကားေျပာရာ၌  တိုက္ရိုက္ဗမာစကားမသုံးရဘဲ၊ စကားျပန္ ၾကားမွာထားကာ၊ ေျပာေဟာရသျဖင့္ သူသည္ ျမန္မာ ႏိုင္ငံေတာ္၏ တစ္ေနရာသို႕ ေရာက္ေနသည္ဟု မထင္ဘဲ အေရွ႕ပါကစၥတန္ျပည္ တစ္ေနရာသို႕ ေရာက္ေနသလားဟုပင္ ယုံမွားသံသာျဖစ္မိေၾကာင္း” ဟု ေျပာၾကားသြားခဲ့သည့္စကားက ညႊန္ျပေနပါသည္။

၁၉၄၂ ခုႏွစ္ ဘယ္အေၾကာင္းေၾကာင့္မ်ားေမ့ပါအံ့ႏိုင္(ဒုတိယကမၻာစစ္ကာလ ကုလား-ရခိုင္ ပဋိပကၡ)

by Arakan Forever on Saturday, August 18, 2012 at 11:25pm

·

ဒုတိယ ကမၻာစစ္ႀကီးစတင္ျဖစ္ပြါးခါနီး ၁၉၄၂ခုနွစ္တြင္ ၿဗိတိသွ်တပ္မ်ား စတင္ဆုတ္ခြာခ်ိန္တြင္ ကုလား-ရခိုင္ ပဍိပကၡ စတင္ျဖစ္ပြားခဲ့သည္။ ၿဗိတိသွ်ကစစ္တေကာင္းေဒသမွ ကုလားမ်ားအလုံးအရင္း၀င္ေရာက္လာေစကာ လယ္ယာေျမမ်ား ေပးခဲ့ျခင္းေၾကာင့္ ရခိုင္တို႔၏လယ္ယာေျမမ်ား ဆုံးရွဳံးလာကာ ဘဂၤါလီကုလားမ်ား လယ္ယာေျမပိုင္ဆိုင္လိုမွဳ ေလာဘေဇာႀကီးထြားလာသည္။ ၿဗိတိသွ်တပ္မ်ား စတင္ဆုတ္ခြာခ်ိန္ အဂၤလိပ္စစ္တပ္က ဘဂၤါလီကုလားမ်ားကို Volunteer Force ဖြဲ႔ေပးၿပီး ကိုယ့္ကိုကာကြယ္ရန္အေၾကာင္းျပခ်က္ျဖင့္ လက္နက္တပ္ဆင္ေပးရာမွ ကုလားစစ္သည္မ်ားသည္ ေဒသခံကုလားမ်ားနဲ႔ပူးေပါင္းကာ ရခိုင္လူမ်ိဳးမ်ားကိုစတင္သတ္ျဖတ္မွဳစတင္ခဲ့သည္။
ကနဦး ေျမပုံၿမိဳ႕နယ္၊ေခ်ာင္းႀကီးရြာသူႀကီး ရခိုင္လူမ်ိဳး ရြာသူႀကီး အုပ္ခ်ဳပ္သည္ကုိ မႏွစ္သက္ စစ္အတြင္းအခြင့္သာသည္နဲ႕ ရြာသူႀကီးညီအကိုႏွစ္ဦးကို သတ္ျဖတ္လိုက္ရာမွစတင္သည္။ ထိုအခ်င္းအရာကို ရခိုင္တိုင္းရင္းသားတို႔ေဒါသထြက္ကာ ဧည့္သည္ရက္ေခ်ာင္းရြာ ကုလားတုိ႔ကို လက္တုန္႕ျပန္လိုက္သည္မွစ၍ ကုလား-ရခိုင္ အထိကရုဏ္းျဖစ္ေပၚကာ ေျမာက္ဦး၊ေက်ာက္ေတာ္ၿမိဳ႕နယ္မ်ားသို႔ ကူးစက္သြားသည္။ ထိုၿမိဳ႕နယ္မွကုလားမ်ားသည္ ဘူးသီးေတာင္၊ေမာင္ေတာၿမိဳ႕နယ္မ်ားမွကုလားမ်ားႏွင့္ပူးေပါင္းကာ ေဒသတြင္းရခိုင္လူမ်ိဳးမ်ားကို စတင္သတ္ျဖတ္ၾကသည္။ ရေသ့ေတာင္၊ဘူးသီးေတာင္၊ ေမာင္ေတာ ေဒသမွရခိုင္လူမ်ိဳးမ်ားကိုသတ္ျဖတ္ျခင္း၊ရခိုင္ရြာမ်ား၊ ေစတီပုထိုးဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမ်ားကို မီးရွိဳ႕ဖ်က္စီးၾကသည္။ ရခိုင္လူမ်ိဳးမ်ားစြာသတ္ျဖတ္ခံရၿပီး ရြာေပါင္းမ်ားစြာပ်က္စီးဆုံးရွဳံးခံရေသာေၾကာင့္ ခုထိနလံမထူႏိုင္ပဲ ယင္းေဒသတြင္ ရခိုင္ရြာအနည္းငယ္သာက်န္ေတာ့သည္။ ရခိုင္လူမ်ိဳးမ်ားေျပးေပါက္မရ ေခ်ာင္ပိတ္ကာ ရခိုင္တိုင္းရင္းသားႏွစ္ေသာင္းေက်ာ္သတ္ျဖတ္ခံရသည္။  ထြက္ေျပးလြတ္ေျမာက္လာသူအခ်ိဳ႕မွာ ေက်ာက္ေတာ္၊ေျမာက္ဦး၊မင္းျပားသုိ႕အထိတိမ္းေရွာင္လာခဲ့ၾကရသည္။ က်န္ရစ္ခဲ့ေသာ ရခိုင္လူမ်ိဳးပိုင္ကၽြဲ၊ ႏြား၊ဆန္ေရစပါး ႏွင့္လယ္ယာေျမမ်ားကို ဘဂၤါလီမူဆလင္ကုလားမ်ားက ၀င္ေရာက္သိမ္းပိုက္ယူငင္ခဲ့ၾကသည္။ ေနာက္ဆုံးတြင္ အဂၤလိပ္အစိုးရဖက္မွ တာ၀န္ခံ ရခိုင္အရာရွိအကူအညီျဖင့္ ရခိုင္တိုင္းရင္းသားအခ်ိဳ႕ ဒိႏၷာစပူရ္စစ္ေျပးစခန္းသို႔ထြက္ေျပးရသည္။
ဘူးသီးေတာင္၊ေမာင္ေတာနယ္တြင္ ဒုတိယကမၻာစစ္အတြင္း ဘဂၤါလီကုလားတို႔၏ ရက္စက္စြာသတ္ျဖတ္မွု အေပၚ အသက္ရွင္က်န္ရစ္ ထြက္ေျပးလြတ္ေျမာက္လာသူတို႕၏ေျပာျပခ်က္အရ မြတ္ဆလင္ကုလားတို႔၏အစီအစဥ္သည္ ၎ေဒသတြင္း ရခိုင္တစ္ဦးတစ္ေယာက္မွမက်န္ရစ္ေအာင္အျပတ္ရွင္းသတ္ျဖတ္ရန္ျဖစ္သည္။ ေမာင္ေတာနယ္ေတာင္ပိုင္း စပ္ခ်ပ္ကုန္း၊ေရွာက္ကိန္း၊ၿမိဳ႕ေခ်ာင္း စသည့္ရြာမ်ားသည္ မြတ္ဆလင္ကုလားဒဏ္ကို အႀကီးက်ယ္ခံရကာ ထိုရြာမွရြာသူရြာသားမ်ားသည္ ဒိႏၷာစပူရ္စစ္ေျပးစခန္းသို႔တစ္ဦးတစ္ေယာက္မွ ေရာက္မလာႏိုင္ခဲ့ေခ်။
ေနာက္ ၿဗိတိသွ်တုိ႔က ဂ်ပန္ကိုျပန္လည္တိုက္ခိုက္ရန္အတြက္ VForce ဟုေခၚေသာအေပ်ာ္တန္းတပ္ဖြဲ႔ကို ၁၉၄၂ခုႏွစ္တြင္ဖြဲ႔စည္းရာတက္ဖြဲ႔၀င္မ်ားသည္ ဘဂၤလီကုလားမ်ားျဖစ္ၾကသည္။ တာ၀န္မွာ ဂ်ပန္တို႔အားေျပာက္က်ားဆင္ တိုက္ခိုက္ရန္၊သတင္းစုေဆာင္းရန္၊စကားျပန္ေဆာင္ရြက္ရန္ ျဖစ္သည္။ သို႕ေသာ္ဂ်ပန္တို႔အေရးနိမ့္၍ ၿဗိတိသွ်တပ္မ်ားျပန္လည္၀င္ေရာက္လာရာ ဘဂၤါလီကုလားစစ္သည္မ်ားသည္ ဂ်ပန္ကိုတိုက္ခိုက္ရမည့္အစား ရခိုင္လူမ်ိဳးမ်ားကို သတ္ျဖတ္တိုက္ခိုက္ေလသည္။
စစ္အတြင္း ၿဗိတိသွ်အစိုးရ၏ အစီရင္ခံစာတြင္ -
ရေသ့ေတာင္ေဒသရွိ ရခိုင္ေက်းရြာတြင္ ဆိုးရြားျပင္းထန္ေသာျဖစ္ရပ္မ်ားႏွင့္ ၎တို႔ခံစားရေသာ ပ်က္စီးဆုံးရွဳံးမွဳမ်ားအေၾကာင္းၾကားသိရသည္။ ေမယုအေနာက္ဘက္ကမ္းရွိ ေက်းရြာအမ်ားစုမွာ စစ္တေကာင္းအေပ်ာ္တမ္းတပ္ဖြဲ႕၏ မီးရွိဳ႕ဖ်က္စီးျခင္းခံရသည္။.......၎တုိ႔ဘိုးဘြားပိုင္ေျမမ်ားမွ ႏွင္ထုတ္ခံရေသာ ရခိုင္လူမ်ိဳးမ်ားျဖစ္ၿပီး ၎တို႔အားကယ္ဆယ္ရန္အတြက္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မရွိေၾကာင္း ေရးသားထားသည္။
၁၉၄၅ ခုႏွစ္တြင္ျပန္လည္ထူေထာင္ေရးလုပ္ေပးမွဳေၾကာင့္ ရခိုင္တိုင္းသားအခ်ိဳ႕သာမိမိတို႔၏ မူလေက်းရြာမ်ားတြင္ျပန္လည္အေျခခ်ႏုိင္ခဲ့သည္။
အခ်ဳပ္အားျဖင့္ဆိုေသာ မူဆလင္ႏိုင္ငံထူေထာင္ရန္ ႀကိဳးစားေနၾကေသာ အၾကမ္းဖက္ဘဂၤါလီကုလားမ်ားသည္ ၿဗိတိသွ်ေခတ္မွစတင္၍ အခြင့္သာရင္သာသလို အခြင့္ေရးရလ်င္ရသလို ရခိုင္သားမ်ားအေပၚ သတ္ျဖတ္နယ္ေျမလုရန္ႀကံ ေနသည္။ ယခုအျဖစ္ပ်က္သည္လည္း ၁၉၄၂ ခုႏွစ္ အျဖစ္ပ်က္နဲ႕ အနည္းသာကြာျခားမွဳရွိသည္။ ရခိုင္လူမ်ိဳးမ်ား အစုလိုက္အၿပဳံလိုက္မေသေပမဲ့ ဆုံးရွဳံးမွဳေတာ့ႀကီးမားသည္။ ရွင္းရွင္းေျပာရလ်င္ လုံၿခဳံမွဳသည္ၿဗိတိသွ်ေခတ္ထက္အနည္းငယ္သာကြာေပသည္။ ကိုယ့္ေျမကိုယ္ေရေပၚမွာေနၿပီး သူတပါးဖ်က္ဆီး၊သတ္ျဖတ္ ရန္လို အၾကမ္းဖက္မွဳကိုခံစားရေသာ စိတ္ခံစားရမွဳသည္ အဘယ္သို႕ရွိမည္မွန္းဆမရေလာက္ေအာင္ခံစားရမည္။ အႀကီးအက်ယ္ေၾကာက္လန္႔ စိုးရိမ္ေသာကေရာက္ေနလိမ့္မယ္။  ခုမွႏိုးထခါစႏိုင္ငံေတာ္ေပၚမွာလည္းသက္ေရာက္မွဳရွိသည္။ လူ႔အခြင့္အေရးကိုမျပတ္ေအာ္၊ ဘက္ေပါင္းစုံက လိမ္ညာ၊အခြင့္သာရင္အၾကမ္းဖက္ ေနေသာဘဂၤါလီကုလားမ်ားကို မည္သို႔ကိုင္တြယ္ေဆာင္ရြက္မည္ကို ျမင္ေတြ႕လိုသည္။ရခိုင္လူမ်ိဳးေတြအတြက္ဘာမွ မထူးလာဘူးဆိုရင္ မေတြး၀ံ့ေလာက္ေအာင္ပင္။
Ref:
(ရခိုင္ေဒသအတြင္းသို႕မြတ္ဆလင္ မ်ား၀င္ေရာက္လာျခင္းႏွင့္ႏိုင္ငံေရးလွဳပ္ရွားမွဳအဆင့္ဆင့္)စာတမ္း
(ျမန္မာႏိုင္ငံအေနာက္ဘက္ကမ္းရိုးတမ္းေဒသ ရခိုင္ျပည္နယ္တည္ၿငိမ္ေအးခ်မ္းလုံၿခံဳေရးႏွင့္ျပန္လည္ထူေထာင္ေရး အႀကံျပဳတင္ျပခ်က္)စာတမ္း

Mr. Steban explain, the Bengali ( so calledRoheingya ) peoples killed the Arakan peoples in Malaysia.

အေနာက္ဘက္တံတိုုင္းသိုု႕ လွမ္းေမွ်ာ္ၾကည့္ျခင္း (၁၁)

 

by ၿငိမ္းေအးအိမ္ on Tuesday, August 28, 2012 at 12:00am ·

1990 ျပည့္ႏွစ္စာရင္းအရ ေမာင္ေတာၿမိဳ႕နယ္တစ္ခုတည္းတြင္ပင္လွ်င္ ဗလီေပါင္းသုံးရာေက်ာ္ရွိခဲ့သည္။ ထိုကဲသို႕ေသာအရပ္ေဒသမ်ဳိးတြင္ အစၥလာမ္ဘာသာ၏လႊမ္းမိုးမႈ အားၾကီးေနမည္မွာေသခ်ာသည္။ ထို႕ေၾကာင့္ ဘာသာ ေရး ဆရာတတို႕၏ ႀသဇာသည္လည္း ၾကီးမားက်ယ္ျပန္႕ပါလိမ့္မည္။

ရခိုင္ျပည္နယ္အတြင္းရွိ မြတ္ဆလင္မ်ား၏ လုပ္ေဆာင္ခ်က္မွန္သမွ်သည္ ေမာ္လ၀ီဆရာမ်ား၏ ညႊန္ၾကားခ်က္ အတိုင္း လုပ္ေဆာင္ေနၾကျခင္းျဖစ္သည္။ တစ္နည္းအားျဖင့္ ၎တို႕(ေမာ္လ၀ီဆရာမ်ား) ျဖစ္ခ်င္ေသာဆႏၵကို  မြတ္ဆလင္ မ်ားက လိုက္ပါ အေကာင္ထည္ေဖၚေနရသည္ႏွင့္တူ၏။ ဘာသာေရးျဖင့္ အရာရာကို ထိန္းခ်ဳပ္ထားသည့္ သေဘာပင္ျဖစ္ သည္။ ဘူးသီးေတာင္၊ေမာင္ေတာေဒသတြင္  မြတ္ဆလင္ဘာသာ၀င္အမ်ဳိးသမီးမ်ားသည္  ေခါင္းၿမီးျခဳံရမည္၊ ဗီဒီယို ၾကည့္ ခြင့္မရွိဟု ေမာ္လ၀ီဆရာမ်ားကသတ္မွတ္ထားသည္။  ၎ဆရာတို႕အေနျဖင့္ ႏိုင္ငံတကာမြတ္ဆလင္မ်ားႏွင့္ ကြန္ယက္ ဆက္ႏြယ္မႈရွိေနသျဖင့္ သူတို႕၏ စီမံေဆာင္ရြက္ခ်က္မ်ားသည္ စနစ္တက်ခ်မွတ္ထားေသာ စီမံကိန္းမ်ားအတိုင္း  ျဖစ္ေန  သည္။ ေမာ္လ၀ီဆရာအခ်ဳိ႕သည္ ျပည္ပတြက္သင္တန္းအဆင့္ဆင့္တက္ၿပီး ျပန္လာၾကသူမ်ားျဖစ္ေၾကာင္းသိရသည္။

31-3-2009 ေမာင္ေတာၿမိဳ႕နယ္တရားရုံး၏ အမႈအမွတ္၃၇၂ တြင္ ေဖၚျပထားေသာ ေမာ္လ၀ီဆရာမ်ား၏ ႏိုင္ငံေရးႏွင့္ အာရဗီေက်ာင္းမ်ားအေပၚခ်မွတ္လုပ္ေဆာင္ေနေသာ စီမံကိန္းမ်ားကို ေအာက္ပါအတိုင္း ေတြ႕ရမည္။
ေမာ္လ၀ီဆရာတို႕သည္ ျမန္မာႏိုင္ငံေရး၏ ေရွ႕အလားအလာကိုခန္႕မွန္းကာ ႏိုင္ငံေရးလမ္း ေၾကာင္းကို ခ်ေပးျခင္းျဖင့္ ၎တို႕လႈပ္ရွားရမည့္အေျခအေနကို စနစ္တက်တြက္ခ်က္ေဆာင္ရြက္ျခင္း မ်ားရွိသည္ကို ေတြ႕ရသည္။ ၎တို႕အေနျဖင့္ ပါတီဖြဲ႕စည္းခြင့္မရွိသျဖင့္ အလားအလာေကာင္းသည့္ ပါတီႏွင့္ ပူးေပါင္းရမည္ ဟူသည့္ သေဘာကိုႀကိဳတင္ စီစဥ္ထားၿပီးျဖစ္သည္။ လူငယ္မ်ားႏွင့္ပတ္သက္၍ လည္း ရိုဟင္ဂ်ာလူမ်ဳိးအေၾကာင္းကို မြတ္ဆလင္ဘြဲ႕ရဆရာမ်ားႏွင့္၊ က်ဴရွင္ဆရာမ်ားက တစ္ေန႕လွ်င္ တစ္နာရီခန္႕ ေက်ာင္းသားမ်ားကို ေဟာေျပာရမည္ျဖစ္ေၾကာင္း၊ စြယ္စုံပညာသင္ေက်ာင္းမ်ားဖြင့္လွစ္ၿပီး မိမိလူမ်ဳိးဇစ္ျမစ္ကို ေဖာ္ထုတ္ရမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ညႊန္ၾကားထားသည္ကို ေတြ႕ရသည္။
 ဘာသာေရးအဖြဲ႕မ်ားအေနျဖင့္ အာဖဂန္သို႕ သင္တန္းတက္သူမ်ား၊ လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႕အေန ျဖင့္ သြားသူမ်ား ရွိသည္ကို သိရသည္။ အဓိက ႀကိဳးကိုင္လႈပ္ရွားေနသူမ်ားသည္ ေမာ္လ၀ီဆရာမ်ား ျဖစ္ေနသည္ကို ေတြ႕ရသည္။
ေမာ္လ၀ီမ်ားအေနျဖင့္၊ အာရဗီေက်ာင္းမ်ားကို အမ်ားအျပားတည္ေထာင္ကာ၊ ၎တို႕သြားလိုသည့္ လမ္းေၾကာင္း ကို ထိုေက်ာင္းမ်ားမွတစ္ဆင့္ စတင္ အေကာင္ထည္ေဖၚေဆာင္ေနၾကျခင္းျဖစ္သည္။

1948ခုႏွစ္ ဇြန္လတြင္ “မူဂ်ာဟစ္အစိုးရ”အမည္တပ္ကာ ဘဂၤါလီ၊ အူရဒူစာတို႕ျဖင့္ေရးထားေသာ စာရြက္စာတမ္း မ်ားျဖန္႕ေ၀ကာ၊ ဘူးသီးေတာင္၊ ေမာင္ေတာ၊ ရေသ့ေတာင္နယ္မ်ားရွိ မြတ္ဆလင္ဘာသာ၀င္တို႕ အေနျဖင့္ မူဂ်ာဟစ္တို႕ ႏွင့္လက္တြဲကာ တိုက္ပြဲ၀င္ၾကဖို႕ ႏႈိးေဆာ္ခဲ့သည္။ မူဂ်ာဟစ္တို႕ တိုက္ခိုက္မႈေၾကာင့္ ေမာင္ေတာၿမိဳ႕နယ္ရွိ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ ရခုိင္ေက်းရြာမ်ား မၾကာခဏျပိဳပ်က္ခဲ့ရသည္။ ေက်းရြာအခ်ဳိ႕မွာ မူဂ်ာဟစ္တို႕လက္ခ်က္ေၾကာင့္ လုံး၀ေပ်ာက္ကြယ္ခဲ့ရၿပီး ရြာအမည္သာ က်န္ရစ္ေတာ့သည္အထိ ျဖစ္ခဲ့ရသည္။
ထိုအခ်ိန္မ်ားက ျမန္မာအစိုးရ၏ အုပ္ခ်ဳပ္မႈပိုင္းအားနည္းျခင္းေၾကာင့္ ျမန္မာႏုိင္ငံအလယ္ပိုင္းႏွင့္ ေအာက္ပိုင္း မ်ားတြင္ မူဂ်ာဟစ္မ်ား သိသိသာသာအင္အား ေတာင့္တင္းလာခဲ့၏။ ထိုစဥ္က ရခိုင္ျပည္နယ္ ေဒသအမ်ားစုသည္ မူဂ်ာဟစ္မ်ားႏွင့္ အျခားေရာင္စံုသူပုန္မ်ား၏ လက္ေအာက္သို႔ေရာက္ရွိသြားခဲ့ရသည္။

မူဂ်ာဟစ္တို႕အား ေခ်မႈန္းတိုက္ခိုက္ခဲ့ရေသာ တိုက္ပြဲမ်ားႏွင့္ပတ္သက္၍ ကိုယ္တိုင္ပါ၀င္ခဲ့သူတစ္ဦး၏ အင္တာဗ်ဴးကိုလည္း ဖတ္လိုက္ရသည္။ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖဲြ႔ခ်ဴပ္ နာယကတစ္ဦးျဖစ္ေသာ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္၏ စတုတၳေျမာက္ ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ အျဖစ္ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ခဲ့ဖူးသူ အၿငိမ္းစားဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး သူရ ဦးတင္ဦးႏွင့္ VOA မွ ဦးေရာ္နီၿငိမ္းတို႕ ေမးေျဖျပဳလုပ္ခဲ့ေသာ အင္တာဗ်ဴးျဖစ္သည္။ ေအာက္ပါအတိုင္းေဖၚျပထားပါသည္။

ဦးေရာ္နီညိမ္း ။     ။ အန္ကယ့္ကို တစ္ခု ေမးၾကည့္ခ်င္တာက အဂၤလိပ္ကေနၿပီးေတာ့မွ ဂ်ပန္ကို ျပန္တိုက္ဖို႔အတြက္ သူတို႔(ဘဂၤါလီ) ေတြကို လက္နက္တပ္ဆင္ၿပီးေတာ့မွ ျမန္မာႏိုင္ငံထဲကို လႊတ္လိုက္တယ္။ အန္ကယ္တို႔ရဲ႕ ဖက္ဆစ္ ေတာ္လွန္ေရး ဗမာ့တပ္မေတာ္နဲ႔ ေပါင္းၿပီး တိုက္ဖို႔ (သို႔မဟုတ္) အဂၤလိပ္တပ္နဲ႔ ေပါင္းၿပီး တိုက္ဖို႔သေဘာနဲ႔။ ဒါေပမဲ့ သူတို႔ေတြက ဂ်ပန္နဲ႔လည္း ေသခ်ာမတိုက္လိုက္ရဘူး၊ လက္နက္ေတြနဲ႔ က်န္ခဲ့တယ္ ဆိုတဲ့ သေဘာလား။ အဲဒါ အန္ကယ္ သိသေလာက္ ေျပာျပေပးပါ ခင္ဗ်။
ဦးတင္ဦး ။     ။ ဟုတ္တယ္၊ အဲဒီတုန္းက အေရွ႕ပါကစၥတန္ဆိုၿပီး ဖြင့္လိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာ ဒီဘက္ က ေနာင္ေသာအခါ (ဘဂၤါလီ) ေခါင္းဆာင္ျဖစ္မဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြက အေရွ႕ပါကစၥတန္နဲ႔ တဆက္တည္း တတဲြတည္း ေမယုျမစ္ (Mayu River) ရဲ႕ အေနာက္ဘက္မွာ ေမယုနယ္ေပါ့၊ ေမယု နယ္ဆိုတာ ဘူးသီးေတာင္ ေမာင္ေတာ ပါပဲ။ အဲဒီေမယုနယ္ကို district (ခရိုင္) တစ္ခုအေနနဲ႔ အေရွ႕ပါကစၥတန္ ထဲကို ပါေစခ်င္တဲ့ သေဘာရိွတယ္။ အဲဒီအတြက္ ေျပာတာ ဆိုတာေတြေတာ့ ရိွတယ္။ ဒါေပမဲ့လည္း မစၥတာဂ်င္းနားတို႔(ပါကစၥတန္) ေခါင္းေဆာင္ေတြအားလံုးက ဒီဘက္(အေရွ႕ပါကစၥတန္နဲ႔ ဆက္စပ္ေန တဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံဘက္ျခမ္း) နဲ႔ ပတ္သက္တာေတြကို လံုး၀ စိတ္ပါ၀င္စားျခင္း မရိွဘူး။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ ဒါနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ကင္းကင္းရွင္းရွင္း ျပတ္ျပတ္သားသား ေနလိုက္တယ္။
သို႔ေသာ္လည္းပဲ ဒီဘက္မွာက ခုနက က်န္ရစ္ခဲ့တဲ့ လက္နက္ေတြနဲ႔ ပတ္သက္တာေတြ၊ အရင္ တုန္းက (ဂ်ပန္ ကိုတိုက္ဖိုို႔ လႊတ္လိုက္တဲ့) ဒီဘက္ကို Bengal (ဘဂၤလား) ဘက္ကေန ပါလာတဲ့သူ (ဘဂၤါလီ)ေတြကလည္း ရိွေနၾကေတာ့ သူတို႔ကဆက္ၿပီးေတာ့ ေမယုကမ္းေျခ၊ ေမယုျမစ္ရဲ႕ အေနာက္ ဘက္ ကမ္းကို သူတို႔က စိုးမိုးထားရမယ္ ဆိုၿပီးေတာ့၊ မူဂ်ာဟစ္ဒင္ (အာရဗီ (Arabic) ဘာသာစကားႏွင့္ ဘာသာေရးအရ ခုခံစစ္ပဲြဆင္ႏဲႊသူ တစ္ဦးတစ္ေယာက္အား မူဂ်ာဟစ္(Mujahid)၊ တစ္ေယာက္ထက္ မက အမ်ားဆိုလွ်င္ မူဂ်ာဟစ္ဒင္ Mujahidin, Mujahedeen) ဆိုၿပီးေတာ့၊ မူဂ်ာဟစ္ေတြ ေပၚေပါက္ လိုက္တာေပါ့။
အဓိပၸာယ္ကေတာ့ အဲဒီမွာရိွတဲ့နယ္ေျမနဲ႔ ဆက္စပ္ၿပီးတာ့ ေမယုနယ္ဆိုတာကို ထူေထာင္ခ်င္တဲ့ သေဘာေတြရိွတယ္။ အဲဒီအခါက်ေတာ့ ႏိုင္ငံရဲ႕အခ်ဳပ္အျခာကို ထိခိုက္လာတာကတစ္ေၾကာင္း၊ အဲဒီဟာက အႏၱရာယ္လည္းႀကီးမားေနတာက တစ္ေၾကာင္း၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေက်ာ္ေဇာ (ယခု တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ တြင္ ေနထိုင္သည့္ ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ၏ေခါင္းေဆာင္တစ္ဦးျဖစ္သူ ရဲေဘာ္ သံုးက်ိပ္၀င္ အၿငိမ္းစားဗိုလ္မႉး ခ်ဳပ္ေက်ာ္ေဇာ) ေခါင္းေဆာင္တဲ့ ဗမာ့ေသနတ္ကိုင္တပ္ရင္း (၅) (သနက ၅) က သြားၿပီးေတာ့ ဒီမူဂ်ာဟစ္ေတြကို ႏိွမ္နင္းတိုက္ခိုက္ေခ်မႉန္းလိုက္ရတယ္။
ဒီ သနက(၅)အတြက္ လိုအပ္တဲ့ စစ္သည္အင္အားကို စစ္ေရးေလ့က်င့္မႈအတြက္ ေမၿမိဳ႕ (ျပင္ဦးလြင္) မွာရိွတဲ့ training depot (BATD – Burma Army Training Depot)  ေလ့က်င့္ေရး တပ္မွာ ေလ့က်င့္ေပးၿပီးေတာ့ သူတို႔ကို ျမန္ျမန္ေက်ာင္းဆင္းေပးပါလို႔ ေျပာတဲ့အတြက္ အဲဒီ train (ေလ့က်င့္ေရး) လုပ္ေနၾကတဲ့အထဲက တပ္ခဲြႏွစ္ခဲြကို ေလယာဥ္ပ်ံနဲ႔ အဲဒီတုန္းက အင္ဒိုနီးရွားကလာတဲ့ (သယ္ယူပို႔ေဆာင္ေရး) Zero Zero One ေလယာဥ္ႀကီးေတြ  ကက္သရင္းနား (Katherina) ေလယာဥ္ႀကီးေတြနဲ႔ က်ေနာ္တို႔က ခူသယ္ေခါက္ သယ္ (ရခိုင္ျပည္နယ္ကို) ပို႔တယ္။ က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္ ပို႔ရတယ္။ က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္ပဲ ဒီေလယာဥ္ေတြအေပၚမွာ လိုက္ၿပီးေတာ့ ေန႔ခ်င္းျပန္ ခ်က္ခ်င္းပို႔ဖူး တယ္။



1950ခုႏွစ္တြင္ “ေမယုေအာ္ပေရးရွင္း”ခ်မွတ္ကာ အစိုးရက မူဂ်ာဟစ္ဌာနခ်ဳပ္ကို ထိုးစစ္ဆင္ တိုက္ခိုက္ခဲ့သည္။ ထိုထိုးစစ္မ်ားက ရခိုင္ျပည္နယ္အတြင္းရွိ လက္နက္ကိုင္သူပုန္မ်ား အင္အားကို ေလွ်ာ့ခ်ႏိုင္ခဲ့သည္။

1951ခုႏွစ္၊ မတ္လတြင္ ရခိုင္တိုင္းေျမာက္ပိုင္းရွိ ေသာင္းက်န္းသူမ်ားကို စတင္ထိုးစစ္ဆင္ခဲ့သည္။ ထိုထိုးစစ္မ်ား ေၾကာင့္ မူဂ်ာဟစ္တို႕ အေရွ႕ပါကစၥတန္သို႕ ထြက္ေျပးၾကေသာ္လည္း၊  ထိုးစစ္ရုပ္သိမ္းခ်ိန္မ်ားတြင္ ထၾကြၿမဲ ထၾကြၾက ျပန္သည္။

1952ခုႏွစ္ ဇြန္လ(၁၀)ရက္ေန႕တြင္ “အဗၺဒူကာဆင္”ႀကီးမွဴးေသာ မူဂ်ာဟစ္မ်ားက ေမာင္ေတာႏွင့္ ဘူးသီးေတာင္ ၿမိဳ႕မ်ားရွိ အစိုးရရုံးမ်ားကို မီးရႈိ႕ဖ်က္ဆီးခဲ့ၾကသည္။

1952 ခုႏွစ္၊ ေအာက္တိုဘာလတြင္  “ေမယုစစ္ဆင္ေရး” ကို ျပန္လည္စတင္သည္။ ႏို၀င္ဘာလအေရာက္တြင္ မူဂ်ာဟစ္ဌာနခ်ဳပ္ရွိရာ “လက္ပန္ေတာင္”ကိုသိမ္းပိုက္ရမိသည္။ ထို႕ေၾကာင့္ “အဗၺဒူကာဆင္”ဦးစီးေသာ မူဂ်ာဟစ္တို႕ မ်ားစြာ အင္အားခ်ိနဲ႕သြားခဲ့သည္။ ထိုကာလသည္ တျပည္လုံးအတိုင္းအတာအရ ေရာင္စုံေသာင္းက်န္းမႈမ်ား ထၾကြ ေနသျဖင့္ စစ္ဆင္ေရးကာလအၿပီးတြင္ စစ္ေၾကာင္းမ်ားျပန္ရုပ္သိမ္းခဲ့ရျပန္သည္။ စစ္ေၾကာင္း ရုပ္သြားသည္ႏွင့္ မူဂ်ာဟစ္ မ်ားက ယခင္အတိုင္းပင္ ရခိုင္ေက်းရြာမ်ားကို ထိပါးေႏွာက္ယွက္ အႏိုင္က်င့္ၾကျပန္သည္။

1954ခုႏွစ္၊ႏို၀င္ဘာလတြင္ ဘူးသီးေတာင္ႏွင့္ ေမာင္ေတာနယ္ေျမမ်ားတြင္ တပ္မေတာ္က “မုတ္သုန္စစ္ဆင္ေရး” ဆင္ႏႊဲရာ အခိုင္အမာေျခကုပ္စခန္းမ်ားကို ေခ်မႈန္းႏိုင္ၿပီး မူဂ်ာဟစ္ဌာနခ်ဳပ္ျဖစ္ေသာ “မဂၤလာႀကီး” စခန္းကို တိုက္ခိုက္ သိမ္းပိုက္ႏို္င္ခဲ့သည္။ မူဂ်ာဟစ္ေခါင္းေဆာင္ “အဗၺဒူကာဆင္”သည္ အေရွ႕ပါကစၥတန္သို႕ ထြက္ေျပးတိမ္းေရွာင္သြားရ သည္။ မူဂ်ာဟစ္တို႕ စစ္ဦးစတင္က်ဳိးခ်ိန္ျဖစ္၏။ 1954 တြင္ အင္အား 400 ခန္႕ရွိေသာ မူဂ်ာဟစ္မ်ားသည္ 1955 ႏွစ္ဦး တြင္ အင္အား200 ခန္႕သာရွိေတာ့သည္။ (1955-58)တြင္ ေျပာပေလာက္ေသာ အင္အားမရွိေတာ့ပဲ ေမွာင္ခို ဓားျမဂိုဏ္း သာသာျဖစ္သြားခဲ့သည္။ သို႕ေသာ္ 1959ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လ(21)ရက္ေန႕တြင္၊ ျမန္မာပိုင္ “ေတာင္ၿပိဳ”ရဲစခန္းႏွင့္ လူ၀င္မႈ ႀကီးၾကပ္ေရးစခန္းမ်ားႏွင့္ ပါကစၥတန္လက္နက္ကိုင္(30)၊မြတ္ဆလင္အရပ္သား(168)ေယာက္တို႕ကို ၀င္ေရာက္သိမ္းပိုက္ ၿပီး မီးရႈိ႕ဖ်က္ဆီးပစ္ခဲ့ေသးသည္။

1960 ဦးႏု၏ ဖဆပလ အႏိုင္ရၿပီး၊ “ရခိုင္ျပည္နယ္အဆင့္”ေပးရန္လုပ္ခ်ိန္တြင္ မူဂ်ာဟစ္တို႕၏ ရိုဟင္ဂ်ာ အသြင္ ေျပာင္းထားသည့္ ႏိုင္ငံေရးလႈပ္ရွားမႈမ်ားစတင္လာခဲ့သည္။ “ရိုဟင္ဂ်ာလူမ်ဳိးစုရာဇ၀င္ အက်ဥ္းခ်ဳပ္”ကို ပုံႏွိပ္ျဖန္႕ေ၀ခဲ့ ေသာခုႏွစ္ျဖစ္သည္။  ဘူးသီးေတာင္ ပါလီမန္အမတ္ “အဒူေဂၚေဖာ္”(ဂဖါး)က 1960၊ဧၿပီ21ရက္က ရန္ကုန္တြင္ ျပဳလုပ္ေသာ သတင္းစားရွင္းလင္းပြဲတစ္ခုတြင္ ရခိုင္၊ ပထန္ႏွင့္ အာရပ္တို႕ ေသြးေႏွာရာမွ ျဖစ္ေပၚလာေသာ လူမ်ဳိးသည္ ရိုဟင္ဂ်ာလူမ်ဳိးျဖစ္သည္ဟုလည္းေကာင္း၊ ရခိုင္ ဘဂၤါလီ၊ အူရဒူ၊ ပါရွန္၊ အာရဘီစကားမ်ား ေရာေႏွာ၍ ျဖစ္ေပၚလာ ေသာ စကားသည္ ရိုဟင္ဂ်ာစကားျဖစ္သည္ဟူ၍လည္းေကာင္း ရွင္းလင္းတင္းေျပေနေသာ အခ်ိန္လည္းျဖစ္သည္။  မူဂ်ာဟစ္ လက္နက္ကိုင္မ်ားမွာမူ အျမစ္မျပတ္ေသး။

အရွက္မရွိသူတို႔၏ ပက္စက္ေသာအႀကံ၊ ယုတ္မာေသာလုပ္ရပ္မ်ားႏွင့္ ရခုိင္တို႔၏အနာဂါတ္

Written by ေမာင္ေအာင္ခိုင္    Monday, 27 August 2012 12:25

RSO (Rohingya Solidarity Organisation)၏ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးျဖစ္သည့္ ယခုအခါ အဂၤလန္ႏိုင္ငံ၌ ခိုလံႈေနထိုင္သူ'မူဟာမက္(ဒ္)ယူနဳ(စ္)(Muhammad Yunus)'ကား ႏိုင္ငံတကာငလိမ္ႀကီးအျဖစ္ သမုတ္ရမည့္သူျဖစ္ပါသည္။ ၄င္းအား ထိုသို႔သမုတ္ရျခင္းမွာ မလိုမုန္းတီး၍မဟုတ္ပါ။ ႏိုင္ငံတကာ အသိုင္းအ၀ိုင္းၾကားတြင္ သမိုင္းလိမ္ဖန္တီးကာ ၀ါဒျဖန္႔သည့္ ယုတ္မာေသာ သူ႔လုပ္ရပ္ေၾကာင့္သာ ျဖစ္ပါသည္။
၁၉၉၁ ခုႏွစ္၊ စက္တင္ဘာလ (၁)ရက္ေန႔ ဘဂၤလားေဒ့ခ်္ႏိုင္ငံ၊ ဒါကာၿမိဳ႕ထုတ္ The Guardian ဂ်ာနယ္တြင္ Arakan: A Depressing Scene ေခါင္းစဥ္ျဖင့္ သူေရးသားထားေသာ ေဆာင္းပါးတစ္ပုဒ္ကို Cover Story အျဖစ္ ေဖာ္ျပထားသည္ကို ဖတ္႐ႈခဲ့ရပါသည္။ ေဆာင္းပါးတစ္ခုလံုးကား မိုးလံုးျပည့္မုသားမ်ားႏွင့္ ျပည့္လႊမ္းေနပါသည္။ ၄င္းေဆာင္းပါးမွ စာသားအခ်ိဳ႕မွာ Arakan – an independent Muslim kingdom of Southeast Asia till 1784 A.D. ဟူ၍လည္းေကာင္း၊ The total population of Arakan is over four million. The Rohingya Muslims constitute nearly 70% of the total population. ဟူ၍လည္းေကာင္း၊ Muslim rule in Arakan began before 1430 A.D. which continued upto 1780 A.D., when alien Burman king, Bodaw Phaya invaded and captured Arakan from the hands of Muslims. ဟူူူူူူူူူူူူူူူူူူူူူူ၍လည္းေကာင္း၊ Since then Muslims have been made target of genocide and extermination by racist and apartheid Burman invaders. ဟူ၍လည္းေကာင္း ျဖစ္ပါသည္။
သူ ဤေဆာင္းပါးအား ေရးသားေသာကာလမွာ ရခိုင္ျပည္နယ္ ဘဂၤလီလူမ်ိဳးမ်ား မိမိတို႔ဘိုးဘြားမ်ား၏ ဇာတိတိုင္းျပည္ျဖစ္သည့္ ဘဂၤလားေဒ့ခ်္ႏိုင္ငံသို႔ ျပန္လည္၀င္ေရာက္လာမႈႏွင့္ ပတ္သက္၍ ျပႆနာတက္ကာ ဘဂၤလားေဒ့ခ်္-ျမန္မာ ႏွစ္ႏိုင္ငံနယ္စပ္ တင္းမာေနခ်ိန္ျဖစ္ပါသည္။ ဤသို႔ အေျခအေန႐ႈပ္ေထြးမႈကို အခြင့္ေကာင္းယူကာ ဘဂၤလားေဒ့ခ်္အပါအ၀င္ ႏိုင္ငံတကာမွ သူတို႔ဘဂၤလီလူမ်ိဳးမ်ားအေပၚ စာနာေထာက္ခံမႈျပဳၾကရန္တင္ျပရင္း ထိုကဲ့သို႔ေရးသားခဲ့ျခင္းပင္ျဖစ္ပါသည္။ ျမန္မာ့စစ္အာဏာပိုင္မ်ားက သူတို႔ဘဂၤလီလူမ်ိဳးမ်ားအေပၚ ဖိႏွိပ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္မႈမ်ားရွိခဲ့ပါက သူ႔အေနျဖင့္ အျဖစ္မွန္ကို ေရးသားတင္ျပကာ စာနာမႈရရွိေအာင္ ႀကိဳးပမ္းႏိုင္ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔အေနျဖင့္ ဘာမွေျပာစရာမရွိပါ။ သို႔ေသာ္ အႀကံပက္စက္လွစြာျဖင့္ ရခိုင္ျပည္ကို သူတို႔၏ ႐ိုဟင္ဂ်ာမူဆလင္တိုင္းျပည္အျဖစ္ လိမ္ညာေရးသားေဖာ္ျပျခင္းကိုမူကား မည္သို႔မွ် သည္းခံခြင့္လႊတ္ႏိုင္စရာမရွိေခ်။
ရခိုင္ျပည္တြင္ ေနထိုင္ႀကီးျပင္းခဲ့ၾကသည့္ အစြန္းေရာက္ဘဂၤလီ ပညာတတ္အခ်ိဳ႕ကား ရခိုင္ျပည္ႏွင့္ ရခိုင္လူမ်ိဳးမ်ားအေပၚ ေက်းဇူးသစၥာမဲ့လွစြာျဖင့္ ႏိုင္ငံတကာမီဒီယာမ်ားကို အသံုးခ်၍လည္းေကာင္း၊ မိမိတို႔ကုိယ္တိုင္ စာအုပ္စာေစာင္မ်ားထုတ္ေ၀၍လည္းေကာင္း မူဟာမက္(ဒ္)ယူႏု(စ္)ကဲ့သို႔ပင္ လိမ္လည္လုပ္ႀကံ ၀ါဒျဖန္႔ေနၾကသည္မွာ ယခုထိတိုင္ျဖစ္ပါသည္။
ဒီမိုကေရစီႏွင့္ လူ႔အခြင့္အေရးခ်ိဳးေဖာက္မႈမ်ားအတြက္ န၀တ-နအဖ စစ္အုပ္စုအား ျပည္သူတစ္ရပ္လံုးက စုေပါင္းတိုက္ပြဲ၀င္ေနၾကစဥ္တြင္ ဘံုတိုက္ပြဲကိုလ်စ္လွ်ဴရႈကာ " ပြဲလန္႔တုန္းဖ်ာခင္း "လုပ္ခဲ့ၾကသူမ်ားမွာလည္း ယင္းအစြန္းေရာက္ ဘဂၤလီပညာတတ္မ်ားပင္ျဖစ္ၾကပါသည္။ သူတို႔၏အဓိကရည္ရြယ္ခ်က္မွာ "႐ိုဟင္ဂ်ာ" အမည္ခံသူတို႔လူမ်ိဳးအား ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးတစ္မ်ိဳးအျဖစ္ အသိအမွတ္ျပဳခံရေရးႏွင့္ အျခားတိုင္းရင္းသားမ်ားနည္းတူ အခြင့္အေရးရရွိေရးပင္ျဖစ္ပါသည္။
ဘူးသီးေတာင္ႏွင့္ ေမာင္ေတာၿမိဳ႕နယ္မွ ဘဂၤလီမ်ားကား ရခိုင္ျပည္ထဲတြင္ ေနထိိုင္ခဲ့ၾကစဥ္က သူတို႔ ကိုယ္သူတို႔ "အာရာဘဂၤလီ(တို႔ဘဂၤလီ)"ဟု ေခၚေ၀ၚေျပာဆိုခဲ့ၾကပါသည္။ ၄င္းတို႔ ဤသို႔သံုးႏႈန္း ေျပာဆိုၾကသည္ကို ေဒသခံရခိုင္လူမ်ိဳးမ်ား ေန႔စဥ္ႏွင့္အမွ် ၾကားခဲ့ၾကရပါသည္။ ထူးျခားလွသည္မွာ ဘဂၤလားေဒ့ခ်္ႏိုင္ငံမွ ရဖ်ဴဂ်ီစခန္းမ်ားသို႔ ေရာက္ရွိသြားသည္ႏွင့္ ၄င္းတို႔အားလံုးမွာ "အာရာ႐ိုဟင္ဂ်ာ(တို႔ရိုဟင္ဂ်ာ)"မ်ား ျဖစ္သြားၾကပါသည္။ သို႔ေသာ္ ရခိုင္ျပည္နယ္ရွိ ဘဂၤလီမူဆလင္အမ်ားစုမွာမူ ယခုထိ မိမိတို႔ကိုယ္ ကိုမိမိတို႔ " အာရာဘဂၤလီ "ဟုသာ ေခၚေ၀ၚေျပာဆိုေနၾကတုန္းျဖစ္ပါသည္။
ဘဂၤလားေဒ့ခ်္ႏိုင္ငံရွိ ထင္ရွားေသာစာနယ္ဇင္းမ်ားတြင္ နာမည္ရွိေသာ "ဂ်ာနယ္လစ္မ်ား"ပင္ ေရွးေခတ္ ရခိုင္ျပည္ကို မူဆလင္တိုင္းျပည္ဟုလည္းေကာင္း၊ ၁၇၈၄ ခုႏွစ္ထိ ရခိုင္ျပည္ကို မူဆလင္ဘုရင္မ်ား အုပ္စိုးခဲ့ၾကသည္ဟူ၍လည္းေကာင္း၊ မူဆလင္မ်ားသည္ ေအဒီ(၇)ရာစုကပင္ ရခိုင္ျပည္တြင္ အေျခခ်ေနထိုင္ခဲ့ၾကသည္ဟူ၍လည္းေကာင္း၊ တခ်ိဳ႕ဆိုွလွ်င္ ရခိုင္လူမ်ိဳးမ်ားပင္ ႐ိုဟင္ဂ်ာလူမ်ိဳးမ်ားထက္ ေနာက္က်မွ ရခိုင္ျပည္သို႔ ၀င္ေရာက္လာခဲ့ၾကျခင္းျဖစ္သည္ဟူ၍လည္းေကာင္း " ႐ိုဟင္ဂ်ာ "အမည္ခံသူမ်ား၏ ၀ါဒျဖန္႔ခ်က္အတိုင္း တသေ၀မတိမ္း ေရးသားၾကသည္ကို မဖတ္ခ်င္အဆံုး ေတြ႔ရွိေနရပါသည္။
ေဒါက္တာေအးေက်ာ္၊ ေဒါက္တာေအးခ်မ္းကဲ့သို႔ သမိုင္းပညာရွင္မ်ားက ႐ိုဟင္ဂ်ာအမည္ခံ အရွက္မဲ့သူမ်ား၏ သမိုင္းလိမ္၀ါဒျဖန္႔မႈမ်ားအေပၚ ပိုင္ပိုင္ႏိုင္ႏိုင္ ေထာက္ျပရွင္းလင္းခဲ့ၾကရာ ၄င္းပုဂၢိဳလ္မ်ားအား အစြန္းေရာက္ရခိုင္အမ်ိဳးသား၀ါဒီမ်ားဟု လည္းေကာင္း၊ လူ႔အခြင့္အေရးခ်ိဳးေဖာက္မႈမ်ားကို အာေပးေထာက္ခံသူမ်ားအျဖစ္လည္းေကာင္း အမ်ိဳးမ်ိဳးကင္ပြန္းတပ္ကာ ပုတ္ခတ္ေစာ္ကားမႈမ်ား ျပဳလုပ္ခဲ့ၾကသည္မွာ ၾသႏွလံုးနာစရာ ေကာင္းလွပါသည္။
႐ိုဟင္ဂ်ာအမည္ခံ ဘဂၤလီမ်ားကား ျပည္တြင္းတြင္ေနထိုင္သူျဖစ္ေစ၊ ျပည္ပတြင္ေရာက္ရွိေနသူျဖစ္ေစ၊ လက္နက္ကိုင္သူျဖစ္ေစ၊ လက္နက္မကိုင္သူျဖစ္ေစ သူတို႔ကို " ရိုဟင္ဂ်ာ "အမည္ျဖင့္ တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးတစ္မ်ိဳးအျဖစ္ အသိအမွတ္ျပဳေရးအတြက္ နည္းမ်ိဳးစံုကိုသံုးကာ ၀ါဒျဖန္႔ေနၾကသည္မွာ မၾကားခ်င္၊ မျမင္ခ်င္အဆံုးပင္ျဖစ္ပါသည္။ မိမိကိုယ္ကိုဟုတ္လွၿပီဟု ေသြးနထင္ေရာက္ေနၾကသည့္ ပါးရည္နပ္ရည္မရွိေသာ မီဒီယာသမားတစ္ခ်ိဳ႕ႏွင့္ အမွန္တရားကို ဆန္းစစ္ရွာေဖြမႈ အားနည္းလွေသာ မဟာဂ႐ုဏာရွင္မ်ားအျဖစ္ မိမိတို႔ကိုယ္ကိုမိမိတို႔ ယူဆေနၾကသည့္ လူ႔အခြင့္အေရး လိုက္ပါေဆာင္ရြက္သူတခ်ိဳ႕ကား လူ႔အခြင့္အေရး အေရၿခံဳဘဂၤလီတို႔၏ အသံုးခ်ခံမ်ားျဖစ္ေနၾကပါသည္။ ကမၻာ့ကုလသမဂၢ၏ ျမန္မာႏိုင္ငံဆိုင္ရာ လူ႔အခြင့္အေရး ကိုယ္စားလွယ္ေတာ္ႀကီး ကင္တားနားလို ပုဂၢိဳလ္မ်ားပင္ အမွားအမွန္ပိုင္းျခား ေ၀ဖန္မႈမရွိဘဲ ႐ိုဟင္ဂ်ာအမည္ခံသူမ်ားဖက္မွ ဖက္လိုက္ရပ္တည္ကာ ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံ၏ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာကို တိုက္႐ိုက္၀င္ေရာက္စြက္ဖက္ေသာ ေျပာဆိုေ၀ဖန္မႈမ်ားကို အားမနာတမ္း ျပဳလုပ္ခဲ့ေပသည္။ သူ႔အား အျခားသမာသမတ္ရွိမည့္သူတစ္ဦးႏွင့္ အစားထိုးေပးရန္ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ားက ကုလသမဂၢထံ စာေရးသားေတာင္းဆိုခဲ့ၾကသည္မွာ အလြန္အေျမာ္အျမင္ႀကီးမားေသာ အမ်ိဳးသားေရးလုပ္ရပ္ တစ္ခုပင္ျဖစ္ပါသည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ဘဂၤလီအေျခခ် ေနထိုင္သူမ်ားကိစၥ ယခုကဲ့သို႔ ႐ႈပ္ေထြးလာရသည္မွာ အဓိကအားျဖင့္ ျမန္မာ့အာဏာပိုင္အဆက္ဆက္၏ မိမိတို႔အာဏာ တည္ၿမဲေရးအတြက္သာ အာ႐ံုစူးစိုက္ၾကျခင္း၊ နယ္စပ္လံုၿခံဳေရးကို အေလးထားေဆာင္ရြက္မႈမရွိျခင္း၊ ျမန္မာႏိုင္ငံအေနာက္ဖက္နယ္စပ္တြင္ ႏိုင္ငံ့တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ရန္ ေစလႊတ္ခံရသူ ၀န္ထမ္းအမ်ားစု၏ အက်င့္ပ်က္လာဘ္စားၾကျခင္းတို႔ေၾကာင့္ပင္ျဖစ္ပါသည္။ ရခိုင္ျပည္ထဲသို႔ ဘဂၤလီမ်ားအား တံခါးမရွိ၊ ဓါးမရွိ ၀င္ထြက္သြားလာခြင့္ျပဳခဲ့ေသာ ၿဗိတိသွ်တို႔မွာလည္း ဤကိစၥတြင္ တာ၀န္မကင္းလွေခ်။
ဦးႏုအစိုးရ၏ ဘဂၤလီအေျခခ်ေနထိုင္သူမ်ားအေပၚ အထူးအခြင့္အေရးေပးကာ ရခိုင္လူမ်ိဳးမ်ားအေပၚ ႏိုင္ငံေရးကစားခဲ့ျခင္းမွာလည္း ျမန္မာႏိုင္ငံအေနာက္ဖက္၌ လက္ရွိအေနအထားသို႔ေရာက္ေအာင္ တြန္းပို႔ေပးခဲ့သည့္ အခ်က္တစ္ခုျဖစ္ပါသည္။ ရခိုင္လူထု၏ဆႏၵအရ ရတညပါတီက ရခိုင္ျပည္နယ္ေပးရန္ ေတာင္းဆိုမႈအေပၚ ဘဂၤလီမ်ားမွ ကန္႔ကြက္ျခင္း၊ ရခိုင္ျပည္နယ္ေပးပါကလည္း ျပည္နယ္အႀကီး အကဲႏွင့္ ရခိုင္ျပည္နယ္ လႊတ္ေတာ္ဥကၠဌသည္ ရခိုင္တစ္လွည့္၊ သူတို႔တစ္လွည့္ျဖစ္ရမည္ဟု ေတာင္းဆိုျခင္း၊ ဘူးသီးေတာင္ႏွင့္ ေမာင္ေတာၿမိဳ႕နယ္မ်ားအား သူတို႔အတြက္ သီးျခားခ႐ိုင္သတ္မွတ္ေပးၿပီး ျပည္မအုပ္ခ်ဳပ္မႈေအာက္တြင္ထားရွိရန္ ေတာင္းဆိုျခင္းမ်ားကား အာဏာရပဆပလအဖြဲ႔ခ်ဳပ္၏ အေျမာ္အျမင္မဲ့ လုပ္ေဆာင္မႈမ်ားေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာေသာ ရလာဒ္ဆိုးမ်ားပင္ျဖစ္ၾကပါသည္။
၁၉၄၂ခုႏွစ္ ဘဂၤလီ-ရခိုင္အဓိက႐ုဏ္းျဖစ္ခဲ့စဥ္က ရခိုင္လူမ်ိဳးအေျမာက္အမ်ားမွာ ေသြးေအးေအးျဖင့္ ရက္ရက္စက္စက္ အသတ္ခံခဲ့ၾကရၿပီး အမ်ားအျပားမွာမူ နတ္ျမစ္ကိုျဖတ္ေက်ာ္ကာ အဂၤလိပ္ပိုင္နက္နယ္ေျမသို႔ အသက္လုထြက္ေျပးခဲ့ၾကရပါသည္။ တိုင္းျပည္ျပန္လည္ ေအးခ်မ္းေသာအခါ ဒီနာစပူရ္ ဒုကၡသည္စခန္းမွ ရခိုင္လူမ်ိဳးမ်ားအား ျပန္လည္ယူေဆာင္လာခဲ့ေသာ္လည္း မိမိတို႔ေဒသမ်ားတြင္ ျပန္လည္ေနရာခ်ထားေပးျခင္း မျပဳခဲ့ေခ်။ ရခိုင္လူမ်ိဳးမ်ား ထြက္ေျပးသြားကတည္းက ရခိုင္လူမ်ိဳးမ်ား၏ ရပ္ရြာ မ်ားတြင္ ဘဂၤလီမ်ား ၀င္ေရာက္ေနထိုင္ခဲ့ၾကရာ ထိုရပ္ရြာမ်ားရွိ အိမ္ရာမ်ားမွာ အလိုအေလ်ာက္ ဘဂၤလီမ်ားပိုင္ ျဖစ္ေနပါသည္။ ထို႔အတူ ထုိရပ္ရြာမ်ားရွိ ရခိုင္လူမ်ိဳးမ်ားပို္င္ဆိုင္ေသာ လယ္ယာမ်ားႏွင္ ဥယ်ာဥ္ၿခံေျမမ်ားမွာလည္း ဘဂၤလီမ်ားအပိုင္ ျဖစ္ေနပါသည္။ ဘဂၤလီမ်ားကား အဖိုးအခတစ္စံုတစ္ရာမေပးရဘဲ အဆိုပါရပ္ရြာမ်ားတြင္ ေျမရွင္လယ္ရွင္မ်ား ျဖစ္ေနၾကပါသည္။
၁၉၄၈ ခုႏွစ္ ျမန္မာႏိုင္ငံ လြတ္လပ္ေရးရရွိခဲ့ၿပီးေနာက္ မူဂ်ာဟစ္ေသာင္းက်န္းသူမ်ားက ရခိုင္အမ်ိဳးသမီးမ်ားအား မုဒိန္းက်င့္ျခင္း၊ ရခိုင္ရပ္ရြာမ်ားအား မီးရိႈ႕ဖ်က္ဆီးျခင္း၊ ရခိုင္လူမ်ိဳးမ်ားအား ႏွိပ္စက္သတ္ျဖတ္ျခင္းမ်ားကို ျပဳလုပ္က်ဴးလြန္ခဲ့ၾကရာ ရခိုင္လူမ်ိဳးမ်ားအဖို႔ အေနာက္ဖက္နယ္စပ္ေဒသ၌ ဆက္လက္မေနရဲၾကေတာ့ဘဲ ဒုတိယအႀကိ္မ္ ထြက္ေျပးတိမ္းေရွာင္ခဲ့ၾကရပါသည္။ ဤသို႔ျဖင့္ ထိုေဒသတြင္း ရခိုင္ႏွင့္ဘဂၤလီ လူဦးေရအခ်ိဳးအစား မညီမွ်မႈမွာ ပိုမိုႀကီးထြားခဲ့ရပါသည္။ ႏွစ္ေပါင္းေျခာက္ဆယ္ ေက်ာ္လာသည့္တိုင္ ျမန္မာအစိုးရ အဆက္ဆက္အေနျဖင့္ ရခိုင္လူမ်ိဳးတို႔ ဇာတိခ်က္ေႂကြ ေမြးရပ္ေျမမ်ားမွ ေနရာေျပာင္းေရႊ႕သြားခဲ့ၾကရသည္ကို တစ္စံုတစ္ရာ အေရးတယူေဆာင္ရြက္ျခင္းမရွိေသးေခ်။ ၁၉၇၈ ခုႏွစ္က ဘဂၤလီမ်ား ထြက္ေျပးတိမ္းေရွာင္သြားစဥ္ကလည္း ထိုေနရာမ်ားအား မူလပိုင္ရွင္မ်ားလက္သို႔ ျပန္ေပးရန္ အစီအစဥ္မလုပ္ခဲ့ေပ။ ျပန္လည္၀င္ေရာက္လာေသာ ဘဂၤလီမ်ားကိုသာ ယင္းေဒသမ်ားတြင္ ျပန္လည္ေနရာခ်ေပးခဲ့ပါသည္။
လြန္ခဲ့သည့္ဇြန္လအတြင္း ဘဂၤလီအၾကမ္းဖက္လူအုပ္က ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းမ်ားႏွင့္ လူေနအိမ္ေျခမ်ားအား မီး႐ႈိ႕ဖ်က္ဆီးကာ အားကိုးရာမဲ့ျဖစ္ေနၾကေသာ ရခိုင္အပါအ၀င္ ေဒသခံလူမ်ိဳးမ်ားအား ရက္ရက္စက္စက္ သတ္ျဖတ္ခဲ့ၾကသည္ကို လူတိုင္းၾကားသိၿပီး ျဖစ္ၾကပါသည္။ ဘဂၤလီလူယုတ္မာမ်ားကား ၁၉၄၂ ခုႏွစ္ကလည္း ဤအတိုင္းပင္ က်ဴးလြန္ခဲ့ၾကျခင္းျဖစ္ပါသည္။ သို႔ျဖစ္ရာ ဘဂၤလီမ်ားအေနျဖင့္ ရခိုင္အပါအ၀င္ ေဒသခံလူမ်ိဳးမ်ားအေပၚ ေနာက္ေနာင္ ထိုကဲ့သို႔ မက်ဴးလြန္ရေအာင္ႏွင့္ မက်ဴးလြန္ရဲေအာင္ လက္ရွိအစိုးရအေနျဖင့္ ေရတိုေရရွည္စီမံကိန္းမ်ား ခ်မွတ္လုပ္ေဆာင္ရန္ ယခုအခါ အေျခအေနက ေတာင္းဆိုလွ်က္ရွိေနပါသည္။
ကၽြန္ေတာ့္အေနႏွင့္မူ ေအာက္ပါအခ်က္မ်ားအား အပူတျပင္း အေကာင္အထည္ေဖာ္ရန္ လိုအပ္လွသည္ဟု ျမင္ပါသည္။
၁။ လံုေလာက္ေသာလံုၿခံဳေရးအစီအမံခ်မွတ္ေဆာင္ရြက္ေရး
(က) ဘူးသီးေတာင္ႏွင့္ ေမာင္ေတာၿမိဳ႕နယ္မ်ား၌ ရခိုင္အပါအ၀င္ ေဒသခံမ်ားေနထိုင္ရာ အနီးပတ္၀န္းက်င္တြင္ လံုေလာက္ေသာ လံုၿခံဳေရးစခန္းမ်ား တိုးခ်ဲ႕ခ်ထားရန္။
(ခ ) ဘူးသီးေတာင္ႏွင့္ ေမာင္ေတာၿမိဳ႕နယ္မ်ားတြင္ ေဒသခံမ်ားျဖင့္ ျပည္သူ႔စစ္ဖြဲ႔စည္းၿပီး မိမိကိုယ္ကိုကာကြယ္ေရး အစီအစဥ္မ်ား ျပဳလုပ္ေပးရန္။
(ဂ ) ရခိုင္ျပည္နယ္အတြင္း ရခိုင္လူမ်ိဳးမ်ားျဖင့္ ဖြဲ႔စည္းထားေသာ(သို႔မဟုတ္)ရခိုင္လူမ်ိဳးအမ်ားစုပါ၀င္ေသာ နယ္ျခားေစာင့္တပ္ဖြဲ႔ႏွင့္ ကမ္းေျခေစာင့္တပ္ဖြဲ႔မ်ား ဖြဲ႔စည္းေပးရန္။
၂။ အေျခခ်ေနထိုင္သူဘဂၤလီမ်ားအား ျပန္လည္ေနခ်ထားေရး
(က) ဘဂၤလီမ်ားအား စနစ္တက်စိစစ္ၿပီး ခိုင္လံုေသာအေထာက္အထားရွိသူမ်ားႏွင့္ အေထာက္အထားမဲ့သူမ်ားဟူ၍ ခြဲျခားေနရာ ခ်ထားေပးရန္။
(ခ ) ဘဂၤလီမ်ားအား တစ္ေနရာတည္းတြင္ စုၿပံဳမထားဘဲ ေနရာအလိုက္ လူဦးေရကန္႔သတ္ၿပီး ျပန္လည္ေနရာခ်ထားေပးရန္။
(ဂ ) ထြက္ေပါက္၀င္ေပါက္ေကာင္းသည့္ ျမစ္နား၊ ပင္လယ္နားေဒသမ်ား၌ ၄င္းတို႔အား ေနရာခ်ထားမႈကို တတ္ႏိုင္သမွ် ေရွာင္ရွားရန္။
(ဃ) အေထာက္အထားမဲ့သူ ဘဂၤလီမ်ားအား လိုအပ္သလိုအေရးယူသြားရန္။
၃။ လူဦးေရအခ်ိဳးအစား မွ်တေအာင္ေဆာင္ရြက္ေရး
ဘူးသီးေတာင္ႏွင့္ ေမာင္ေတာၿမိဳ႕နယ္မ်ားတြင္ ရခိုင္လူမ်ိဳးလူေနရပ္ရြာမ်ား ျပန္လည္ထူေထာင္ေပးရန္ (အထူးသျဖင့္ ၁၉၄၂ ခုႏွစ္ကတည္းက ရခိုင္ရပ္ရြာမ်ားတြင္ ေနထိုင္ၾကသူဘဂၤလီမ်ားအား သင့္ေတာ္သည့္ေနမ်ားတြင္ ေနရာခ်ေပးကာ ရခိုင္လူမ်ိဳးမ်ား အား ထိုေနရာမ်ားတြင္ ျပန္လည္ေနရာ ခ်ထားေပးရန္)
၄။ ေျမယာပိုင္ဆိုင္ခြင့္ျပဳေရး
ရခိုင္လူမ်ိဳးမ်ားပိုင္ အိမ္ေျမမ်ား၊ လယ္ယာေျမမ်ားအား ရခိုင္လူမ်ိဳးမ်ားလက္ထဲျပန္ေပးရန္။
အထက္ေဖာ္ျပပါအစီအစဥ္မ်ား ခ်မွတ္ေဆာင္ရြက္ပါမွ လံုၿခံဳေရးအာမခံခ်က္ရရွိကာ ရခိုင္အပါအ၀င္ ေဒသခံလူမ်ိဳးမ်ားအဖို႔ မိမိတို႔ဘိုးဘြားပိုင္ ဇာတိခ်က္ေႂကြေမြးရပ္ေျမမ်ား၌ လံုၿခံဳစိတ္ခ်စြာ ေနထိုင္ႏိုင္ၾကမည္ျဖစ္ပါသည္။ ဘဂၤလီအေရး၊ ေနာင္မေအး မျဖစ္ရေလေအာင္ ရခိုင္တို႔၏အနာဂါတ္အား ရခိုင္လူမ်ိဳးမ်ားကိုယ္တိုင္ ဖန္တီးႏိုင္ၾကပါေစ။

ကိုးကားခ်က္
၁။ ဆရာခိုင္မ်ိဳးေစာင့္၏ "ပါလီမန္ေခတ္ ရခိုင္ျပည္ႏိုင္ငံေရးႏွင့္ မ်က္ေမွာက္ေခတ္ ဘူးသီးေတာင္၊ ေမာင္ေတာအေျခအေနစာအုပ္ (တိုက်ိဳ၊ ဂ်ပန္၊ ၂၀၁၀)
၂။ မိခင္ႀကီး၏ ကိုယ္ေတြ႔အေတြ႔အႀကံဳ ေျပာျပခ်က္မ်ား

( From Arakan Times )

ႏိုင္ငံတခါးမ်ားက်ိဳးေပါက္ျခင္းမႈကို အစိုးရအေနႏွင့္လံုၿခံဳမႈရေအာင္ ထိမ္းသိမ္းဖို႔လိုဟု ဦးေက်ာ္သူေျပာ

 

Written by ဇင္ကီး    Saturday, 25 August 2012 17:38

ရခိုင္ျပည္တြင္ ဇြန္လက ျဖစ္ေပၚခဲ့သည့္ ဆူပူအၾကမ္းဖက္မႈသည္ ျမန္မာႏုိင္ငံၿခံစည္း႐ိုး၊ တံခါးမ်ားက်ိဳးေပါက္ျခင္းကို အေျခခံကာျဖစ္ေပၚခဲ့ရာ ႏိုင္ငံေတာ္ အစိုးရအေနျဖင့္ ႏိုင္ငံၿခံစည္း႐ိုး လံုၿခံဳေအာင္ ထိန္းသိန္းရန္လိုအပ္ေၾကာင္း နာေရးကူညီမႈအသင္း(ရန္ကုန္) ဥကၠဌ ဦးေက်ာ္သူက ႀသဂုတ္လ ၂၄ ရက္ေန႔ စစ္ေတြၿမိဳ႕ အင္းေပါက္၀ ဟိုတယ္တြင္ ေဒသခံနာေရးကူညီမႈအသင္းႏွင့္ ေတြ႔ဆံုစဥ္ သတင္းေထာက္မ်ားကို ေျပာၾကားခဲ့ေၾကာင္း သိရသည္။ " ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕အေနာက္ဘက္တံခါးက်ဳိးေပါက္တယ္။ အေရွ႕ဘက္ကလဲ က်ဳိးေပါက္တယ္။ ေျမာက္ဘက္လဲ က်ဳိးေပါက္ေနတယ္။ ေနာက္ဆိုရင္ ျမန္မာႏိုင္ငံလို႔ေျပာရမယ့္ အေနအထားမရွိေအာင္ထိ ျဖစ္လာႏိုင္တယ္။ ဒီလိုျဖစ္ေနတာကို ႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရအေနနဲ႔ ကိုယ့္အိမ္၊ ကိုယ့္ၿခံ၊ ကိုယ့္ႏိုင္ငံကိုရဲ႕ ၿခံစည္း႐ိုးကိုသတ္မွတ္ၿပီး လံုၿခံဳမႈအျပည့္အ၀ ရွိေအာင္လုပ္ဖို႔လိုတယ္ " ဟု ဦးေက်ာ္သူက ေျပာသည္။ အိမ္ေထာင္စု တစ္ခုအတြင္းသို႔ အျပင္မွ ဧည့္သည္တစ္ဦး၀င္လာကာ အိမ္တစ္ခုလံုးကို အပိုင္သိမ္းခ်င္ေသာကိစၥကုိ သူ႔အေနႏွင့္ လက္မခံႏိုင္ေၾကာင္း၊ ႏိုင္ငံမွာဆိုရင္လည္း ႏိုင္ငံ၏စည္းကုိ ထိန္းသိမ္းရန္ အားလံုးမွာ တာ၀န္ရွိေၾကာင္းကုိ အသင္းစည္းကမ္းႏွင့္ ပတ္သက္၍ ေဆြးေႏြးခ်က္တြင္ အေလးထား ေဆြးေႏြးခဲ့ေၾကာင္း သတင္းရရွိသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္အင္ဒိုနီးရွား၊ မေလးရွားမ်ားကဲ့သို႔ ဘာသာျခားတစ္ခု လႊမ္းမိုးမႈမခံရေအာင္၊ မိမိတို႔ဘာသာ ေပ်ာက္ကြယ္မသြားေအာင္ ရခိုင္တုိင္းရင္းသားမ်ားက တံတိုင္းႀကီး တစ္ခုသဖြယ္ ႀကံ႕ႀကံ႕ခံ ရပ္တည္ေပးေနေၾကာင္းကို နာေရးကူညီမႈအသင္း(ရန္ကုန္) အေထြေထြအတြင္း ေရးမွဴး ေဒၚေရႊဇီးကြက္က ေတြ႔ဆံုပြဲတြင္ ေျပာၾကားခဲ့ေၾကာင္း သိရသည္။ အိမ္နီးခ်င္းႏုိင္ငံမ်ားမွ လူမ်ိဳးျခားမ်ား ျမန္မာႏုိင္ငံအတြင္း စိမ့္၀င္ေရာက္ရွိေနျခင္း၊ မသမာေသာနည္းလမ္းမ်ားျဖင့္ ႏိုင္ငံသားစိစစ္ေရးကဒ္ျပားမ်ား ကုိင္ေဆာင္ထားျခင္းမ်ားကုိ ဥပေဒစုိးမုိးေရးအတြက္ အမ်ိဳးသားေရးတာဝန္အျဖစ္ အထူးစီမံခ်က္တစ္ရပ္ခ်မွတ္ ေဖာ္ထုတ္ အေရးယူေဆာင္ရြက္ေပးပါရန္ ျပည္ေထာင္စုအစိုးရအား တိုက္တြန္းေၾကာင္းအဆိုကို လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ ျမတ္ဉာဏစိုးက ၾသဂုတ္လ (၈)ရက္ေန႔ ပထမအႀကိမ္ အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္ စတုတၱပံုမွန္အစည္းအေ၀းတြင္ (၂၂)ရက္ေျမာက္ေန႔က တင္သြင္းခဲ့ရာ ေဆြးေႏြးရန္ အခ်ိန္ေစာေသးေၾကာင္းေျပာကာ အစည္းအေ၀းမွ ပယ္ခ်ခဲ့သည္။ ( From Arakan Times )

ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတ၏ သ၀ဏ္လႊာႏွင့္ ပူးတြဲပါ သတင္းသံုးသပ္ခ်က္အား ဆန္းစစ္ျခင္း

by Won Thar Nu on Saturday, August 25, 2012 at 5:17am ·

 

သမၼတ၏ သ၀ဏ္လႊာႏွင့္ ပူးတြဲပါ သံုးသပ္ခ်က္ အဘယ္ေၾကာင့္ ပြဲဆူေအာင္ ျပဳလုပ္ရသနည္း

သမၼတဦးသိန္းစိန္၏ သ၀ဏ္လႊာကို ျပည္သူ ့လႊတ္ေတာ္သို ့ ေပးပို႔သည္ဆိုေသာအခါ ျပည္သူ ့လႊတ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားကပင္ ခ်ီးက်ဴးေထာပနာျပဳ၍ လက္ခံၾကရသည္ ။ ျမန္မာနိဳင္ငံ၏ အဆင့္ျမင့္ဆံုး အာဏာပိုင္အၾကီးအကဲ၏ သ၀ဏ္လႊာဆိုသည္မွာ နိဳင္ငံေတာ္ကို မည္သို ့မည္ပံု ေပၚလစီမ်ားျဖင့္ ခ်မွတ္အေကာင္အထည္ ေဖၚေဆာင္သြားမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ထုတ္ေဖၚေၾကညာျခင္းျဖစ္သည္။ တနည္းအားျဖင့္ သမၼတ၏ စကားသည္ အမိန္႔ဥပေဒျဖစ္သည္။ ၎စကားကုိ စာစီျပီး ထုတ္ျပန္ျခင္း ၊ သ၀ဏ္လႊာမ်ား ေရးသားျခင္းဆိုသည္မွာ လက္ရွိအစိုးရ၏ တည္ဆဲဥပေဒမ်ားႏွင့္ ပါတ္သက္၍ မည္သို႔မည္ပံု အေကာင္အထည္ ေဖၚေဆာင္မည္ ဆိုသည္ကို ျပည္သူတရပ္လံုးႏွင့္ နိဳင္ငံတကာအစိုးရမ်ားအား ခ်ျပျခင္းျဖစ္သည္။

အေမရိကျပည္ေထာင္စုတြင္ အပါတ္စဥ္တိုင္း သမၼတ အိုဘားမားက ျပည္သူတရပ္လံုးကို ေရဒီိယိုရုပ္ျမင္ သံၾကားမွ မိန္႔ခြန္းေျပာေနသည္။ မီဒီယာမ်ားကလည္း သမၼတကိုပါ အင္တာဗ်ဴးမ်ား ျပဳလုပ္ေနသည္ကို ေရဒီယိုရုပ္ျမင္သံၾကားမွ တိုက္ရိုက္ထုတ္လႊင့္ေနသသည္ ။ အတိုက္အခံပါတီမွ လူထုလူတန္းစားမ်ားႏွင့္ စာေရးဆရာမ်ား ၊ ပါေမာကၡမ်ား ၊ အသိပညာရွင္မ်ား ၊ လမ္းေဘးေစ်းသည္မ်ားကအစ တကၠစီသမားမ်ားအထိ သမၼတ၏ မိန္ ့ခြန္းႏွင့္ ပတ္သက္၍ ေ၀ဖန္ေဆြးေႏြးၾကသည္ကို တေလးတစား ထုတ္လႊင့္ျပသေနပါသည္ ။


ကၽြန္ေတာ္ေျပာခ်င္သည္မွာ နိဳင္ငံေတာ္သမၼတၾကီး၏ သူေျပာဆိုလိုေသာ နဳတ္ထြက္စကားကိုေသာ္၎ ၊ သူ၏သ၀ဏ္လႊာမ်ားကို၎ တာ၀န္ခံမွဳ ရွိေစျခင္းကို ဆိုလိုရင္းျဖစ္သည္ ။ ယခုအခ်ိန္တြင္ ျမန္မာနိဳင္ငံ၏ သမၼတဦးသိန္းစိန္၏ သ၀ဏ္လႊာမွာ ျမန္မာနိဳင္ငံသူ နိဳင္ငံသားမ်ားအတြက္ အထူးေကာင္းမြန္ က်က္သေရရွိလွေသာ သ၀ဏ္လႊာျဖစ္သည္ ။ သို႔ေသာ္ သမၼတၾကီး၏ သ၀ဏ္လႊာႏွင့္အတူ ပူးတြဲပါသံုးသပ္ခ်က္ဆိုသည္ကို ထုတ္ျပန္ျခင္းဆိုသည္မွာ သမၼတၾကီး၏ သ၀ဏ္လႊာကို မ်က္နာအိုးမဲ သုတ္လိုက္ေစျခင္းျဖစ္သြားရျပီ ။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ၎သ၀ဏ္လႊာႏွင့္ ပူးတြဲပါသံုးသပ္ခ်က္စာတမ္းကို ျပည္သူ ့လႊတ္ေတာ္တြင္ မဖတ္ၾကားေစရေလာက္ေအာင္ တားျမစ္ခံရျခင္း ၊ မွတ္တမ္းမတင္ေစရျခင္းမွာ လြန္စြာရုပ္ဆိုးေစပါသည္။  သို႔ေသာ္ မည္သူမွ် မတတ္နိဳင္ၾကေတာ့ပါ ။ မိရိုးဖလာရိုးရာ စကားအတိုင္း သံုးရမည့္ ေ၀ါဟာရျဖင့္ ဆိုရလွ်င္ မည္သူမျပဳမိမိမွဳ ျဖစ္သြားရျခင္းပင္ မဟုတ္ပါလား ။
 
ရခိုင္လူမ်ိဳးမ်ား၏ အေျခအေနဆိုေသာ သံုးသပ္ခ်က္တခုမွာ ျပည္တြင္းျပည္ပက ရခိုင္လူမ်ိဳးမ်ား၏ ေသြးထိုးလႈံ႕ေဆာ္မွဳမ်ားေၾကာင့္ ယခုျပသနာမ်ား ျဖစ္ပြါးရျခင္းဟု သံုးသပ္ထားသည္ကို ေတြ ့ရသည္ ။ ဤအခ်က္နွင့္ ပါတ္သက္၍ ကၽြန္ေတာ္မေျပာလိုေသာ္လည္း မေျပာမျဖစ္သည့္ အခ်က္အလက္တခုကို ေျပာျပခြင့္ျပဳေစခ်င္ပါသည္။ ရမ္းျဗဲျမိဳ ့နယ္မွ သေျပေခ်ာင္းေက်းရြာသူ မိန္းခေလးအား မုဒိမ္းက်င့္ သတ္ျဖတ္မွဳကို ျပည္ပကရခိုင္လူမ်ိဳးမ်ား သိရွိၾကသည္မွာ ျပည္တြင္းမွ သတင္းဓါတ္ပံုမ်ား၊ အင္တာနက္ေပၚသို႔ ေရာက္လာျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ၎ဓါတ္ပံုသတင္းကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ ရခိုင္ဘာသာ၀က္ဆိုက္တစ္ခုျဖစ္ေသာ ေလး၀တီမွ နယ္ခံသတင္းေထာက္မွတဆင့္ အမ်ားျပည္သူ သိေစရန္အလို႔ငွာ တင္ေပးျခင္းသာျဖစ္သည္ ။ ရမ္းျဗဲျမိဳ ့နယ္တြင္ ျဖစ္ပ်က္သြားေစျခင္းကို ပိုမိုၾကီးထြားေစရန္ ေသြးထိုးလႈံ႕ေဆာ္ျခင္းမရွိဘဲ ျပည္တြင္းမွ လာေသာ သတင္းျဖစ္ရပ္မွန္ကို အရွိကို အရွိအတိုင္း တင္ျပေပးျခင္းျဖစ္သည္ ။ သို႔ေသာ္ ေတာင္ကုတ္ျမိဳ ့တြင္ ျဖစ္ပြါးသြားေသာ လူသတ္မႈတြင္မူ ၀ံသာႏုရကၡိတအဖြဲ ့မွ ၎ဓါတ္ပံုမ်ားကို ေတာင္ကုတ္ျမိဳ ့၌ ျဖန္႔ေ၀ခဲ့ၾကရာ ဤပဋိပကၡမွာ ေလး၀တီသတင္း႒ာန၏ သတင္းေၾကာင့္ျဖစ္သည္ဟု တရားရံုးတြင္ ရဲမွ အမႈဖြင့္တိုင္ၾကားသည္ဟု သိရွိရသည္။ ယင္းသို ့ စြပ္စြဲျခင္းမွာ ၎အမ်ိဳးသမီးငယ္၏ ဓါတ္ပံုသတင္းတြင္ ေလး၀တီဆိုေသာ နာမည္စာတမ္းကို ေဖၚျပထားေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္ဟု ဆိုသည္ ။
     
၎စြပ္စြဲခ်က္မွာ မည္သို႔မွ်ယုတၱိ ယုတၱာမက်ေခ် ။
ျပည္တြင္းတြင္ ျဖန္႔ေ၀ေနေသာ သတင္းဓါတ္ပံုမွာ ပလူပ်ံ ၾသတိုက္ရွိေနျပီးမွျပည္ပသို ့ ထြက္က်လာျခင္းျဖစ္သည္ကို လူတိုင္း နားလည္သည္။ ျပီးေနာက္ျပည္တြင္းတြင္ ျဖစ္ပ်က္ေနေသာ အမႈအခင္းကို ျပည္ပက သတင္းဌာနတို႔က လက္လွမ္းမီွသမွ်တင္ေပးျခင္းမွ်သာျဖစ္သည္။ သတင္း၀က္ဆိုက္ေပၚတြင္ တင္ေပးေသာ္လည္း ျပည္တြင္းမွ လူတိုင္းသည္ ယင္းသတင္းမ်ားကို မၾကည့္ရွုနိဳင္ၾကေပ။ အေရးၾကီးဆံုးျပႆနာတခုမွာ ၎ဓါတ္ပံုသတင္းႏွင့္ ျဖစ္စဥ္တခုလံုးကို မည္သူကျဖန္႔ေ၀ခဲ့သနည္း ဆိုသည့္အခ်က္္က ကြင္းဆက္စဥ္းစားစရာမ်ား ျဖစ္ပါသည္ ေလး၀တီသတင္းဌာနက ၎သတင္းကိုတင္ေပးသလို အျခားေသာ သတင္းဌာနမ်ားကလည္း တင္ေပးခဲ့ၾကသည္ ။ သို႔ေသာ္ ၎သတင္းဌာန၀က္ဆိုက္မ်ားကို မည္သို႔မွ်
ထုတ္ေဖၚေျပာဆိုျပစ္တင္ေ၀ဖန္ျခင္း မရွိပဲ ရခိုင္ေလသံႏွင့္ ရခိုင္စာေပျဖင့္ ေရးသားေနေသာ ေလး၀တီသတင္းဌာနကိုမွ စြပ္စြဲတင္ျပသည္မွာ မ်ားစြာ စဥ္းစားစရာျဖစ္သည္။ တစ္ခုေတာ့ ရွိသည္ ။ ေလး၀တီသတင္းဌာနျဖစ္ျဖစ္ အျခားမည္သည့္ သတင္းဌာနျဖစ္ျဖစ္
ယခုရခိုင္ျပည္နယ္တြင္ ျဖစ္ပ်က္ေနေသာ သတင္းမ်ားကို တင္ေပးလႊင့္ထုတ္ေပးၾကေသာအခါ ခုတ္ၾက ၊ သတ္ၾက ၊ ျဖတ္ၾက ၊ ေသေအာင္ရိုက္ၾက ၊ေနအိမ္မ်ားကို မီးရႈိ႕ၾက ၊ မုဒိမ္းက်င့္ၾက ၊ လုယက္ၾကဟု မည္သူမွ် တိုက္တြန္း ေသြးထိုး လွံဳ ့ေဆာ္ခဲ့ျခင္းမရွိသည္ကို လူတိုင္းသိရွိၾကပါသည္။ ထုိ ့ေၾကာင့္ သမၼတဦးသိန္းစိန္၏ သ၀ဏ္လႊာႏွင့္ ပတ္သက္၍ ပူးတြဲပါ ရခိုင္ျပည္နယ္ႏွင့္ ပါတ္သက္ျပီး သံုးသပ္ခ်က္ပါ ျပည္ပမွရခိုင္လူမ်ိဳးမ်ား၏ ေသြးထိုးလွႈံ႕ေဆာ္မွဳရွိသည္ ဆိုေသာ အခ်က္အလက္ကို မဟုတ္မမွန္၍ အေလးအနက္ ကန္႔ကြက္ပါသည္ ။
 
ထို ့ေၾကာင့္ ပဋိပကၡျဖစ္ပြါးေသာ ျပည္သူမ်ား၏ အေျခအေနမ်ားနွင့္ ပတ္သက္၍သံုးသပ္ခ်က္ပါ  (က) နိဳင္ငံေရးပါတီမ်ား ၊ သံဃာအခ်ိဳ ့ႏွင့္ လူပုဂၢိဳလ္အခ်ိဳ႕တို႔ ေခါင္းေဆာင္၍ လူမ်ိဳးေရးမုန္းတီးမႈစိတ္ဓါတ္ကို အလြန္အမင္းျမင့္တင္ျခင္း၊ လူမ်ိဳးေရးအရ အဆင္ျခင္မဲ့စြာတိုက္ခိုက္လိုစိတ္ျဖင့္ လွံဳ ့ေဆာ္ေဆာင္ရြက္လွ်က္ရွိရာ နိဳင္ငံေတာ္အတြင္းႏွင့္ နိဳင္ငံတကာရွိ ရခို္င္အသိုင္းအ၀န္းသို ့ပါခ်ဥ္းကပ္စည္းရံုးေဆာင္ရြက္လွ်က္ ရွိျခင္းဆိုေသာ အခ်က္ကို လံုး၀ဆန္႔က်င္ေၾကာင္းႏွင့္ လံုး၀မွားယြင္းေသာအျမင္ျဖစ္ျပီး ပဋိပကၡမ်ားကိုသာ ဆက္လက္ျဖစ္ေစသြားေအာင္ ဖန္တီးထားသည့္ သံုးသပ္ခ်က္မ်ားသာျဖစ္ေနသည္ ဟုဆိုခ်င္ပါသည္ ။

(ခ)  အခ်က္အလက္၌ နိဳင္ငံအနွံ႔အျပားတြင္ ေနထိုင္သူ ဘဂၤလီမူဆလင္မ်ားအေပၚ အၾကမ္းဖက္ရန္ကိုလည္း အျမဲမျပတ္ လုပ္ေဆာင္လွ်က္ ရွိသည္ဟု သံုးသပ္ေရးထားသည္မွာ အလြန္တရာ ေအာက္တန္းက်ျပီး နိဳင္ငံေတာ္ သမၼတၾကီး၏ သ၀ဏ္လႊာႏွင့္ ပူးတြဲထည့္ျပီး တင္ျပေစသည္မွာ လြန္စြာ သိကၡာမဲ့လြန္းလွပါသည္ ။ ရခိုင္လူမ်ိဳးတို ့မွာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္လူမ်ိဳးမ်ားျဖစ္၍ ရန္လိုစိတ္မ်ား ၊ မနာလိုစိတ္မ်ား ၊ ျငဴစူမွဳမ်ားသာ ရွိေနခဲ့လွ်င္ ယခုအထိ ဘဂၤလီမူဆလင္ လူမ်ိဳးမ်ား လူဦးေရမ်ားျပားလာျခင္းကို လက္မခံဘဲ ကန္႔ကြက္တားျမစ္ ေျပာဆိုေနမည္သာျဖစ္သည္ ။ ရခိုင္လူမ်ိဳးတို႔က သူတို႔နယ္ေျမတြင္ ျဖစ္ခ်င္သလို ျဖစ္ေနၾကေသာ ၎လူမ်ိဳးမ်ား၏ လူဦးေရပြားမ်ားျခင္းနွင့္ နယ္ေျမမ်ား ခ်ဲ ့ထြင္ေနျခင္းမွာ အစိုးရ၏ တာ၀န္သာျဖစ္သည္ဟု ခံယူကာ မသိမသာ ေနေပးေနၾကျခင္းျဖစ္သည္ ။ ယခုအေရးအခင္းမွာ ရမ္းျဗဲျမိဳ႕နယ္ နွင့္ ေတာင္ကုတ္ျမိဳ ့မွ စတင္ခဲ့ျပီး ေမာင္ေတာျမိဳ ့မွ ဘဂၤလီမူဆလင္ လူမ်ိဳးတို ့၏ ရမ္းကားျခင္းမွ ရခိုင္ျပည္နယ္ တခုလံုးကို ျပန့္ႏွံ႔ သြားျခင္းျဖစ္သည္ ။ ဤျပသနာ၏ အဓိကမွာ ရခိုင္လူမ်ိဳးမ်ားကစတင္ ဖန္တီးေသာ အေျခအေနမဟုတ္ေၾကာင္း ကမၻာၾကီးကပါ သိရွိထားျပီးျဖစ္သည္ ။ ထို ့ေၾကာင့္ ဤအခ်က္ပါ စြပ္စြဲခ်က္မွာ တဖက္သတ္ စြပ္စြဲျခင္းသာျဖစ္၍ ေနာင္ျဖစ္ပြါးေစမည့္ ပဋိပကၡအတြက္ မီးဇာတပ္ဆင္ထားျခင္းမ်ိဳးသာ ျဖစ္ပါေၾကာင္း တင္ျပလိုသည္ ။


(ဂ) ဤအခ်က္ပါသံုးသပ္ခ်က္မွာ ျမန္မာနိဳင္ငံ ေခတ္အဆက္ဆက္ ရခိုင္ျပည္နယ္၏
အက်ိဳးစီးပြားကို ေဖၚေဆာင္ျခင္းမျပဴ ၊ ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ျခင္းကို မျပဳ ၊ သယံဇာတမ်ားကို အစိုးရမွ ယူငင္သံုးစြဲျခင္းသာ ရွိသည္ဟု စြပ္စြဲျခင္း ၊ ၎မွာ တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးမ်ား ခ်စ္ၾကည္ေသြးစည္းေရးကို
ပ်က္စီးေစျခင္းျဖစ္သည္ဟု ဆိုကာ ရခိုင္လူမ်ိဳးမ်ားအား တုန္႔ျပန္တိုက္ခိုက္ သံုးသပ္ထားသည္ကို ေတြ ့ရသည္ ။ ဤအခ်က္အလက္မွာ ေခတ္အဆက္ဆက္ အစိုးရတို႔ ရခိုင္ျပည္နယ္ကို ရစရာမရွိ၊အဖက္ဖက္မွယိုယြင္းေအာင္ အုပ္စိုးခဲ့ေသာေၾကာင့္ တန္းတူအခြင့္အေရးမရွိျခင္း ၊  သယံဇာတ ေျမေပၚေျမေအာက္ ေရေပၚေရေအာက္မ်ားမွ
ထြက္ရွိေသာ သဘာ၀ဓာတ္ေငြ႔မ်ား၏ အက်ိဳးေက်းဇူးမ်ားကို မခံစားရျခင္းအေပၚတြင္ လူလိုသူလို လူတန္းေစ့ ေနနိုင္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ေပးရန္ ျငိမ္းခ်မ္းစြာ ေတာင္းဆိုေနၾကျခင္းျဖစ္သည္ ။ ၎ကဲ့သို ့ေတာင္းဆိုခ်က္မွာ
တိုင္းရင္းသားခ်စ္ၾကည္ေသြးစည္းေရးကို ပ်က္ျပားေစသည္ဟု သံုးသပ္သူမွာ သူခိုးက လူဟု ျပန္လည္ဟစ္ေသာ သူမ်ားလို ျဖစ္ေနသည္ ။ ဘဂၤလားပင္လယ္ေအာ္မွ မုန္တိုင္းဒဏ္ကို ရခိုင္လူမ်ိဳးတို ့ ခံစားျပီး ဘဂၤလားပင္လယ္ေအာ္မွ ရရွိေသာ အေမရိကန္ ေဒၚလာေငြမ်ားကိုမူ အုပ္ခ်ုဳပ္သူ အစိုးရ - ( သမၼတ အပါအ၀င္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီး၊အစိုးရအရာရွိၾကီးမ်ား၊၎တို႔၏လက္ေ၀ခံမ်ား) -ကသာ ခံစားေစသည္ဟု ဆိုလွ်င္
ကာယကံရွင္မ်ားျဖစ္ေသာ ရခိုင္တိုင္းရင္းသားမ်ား၏ ေတာင္းဆိုခ်က္မွာ အမွားအယြင္းတစ္စံုတစ္ရာမရွိ၍ အဆိုပါစြပ္စြဲ သံုးသပ္ေျပာဆိုခ်က္ကို ရွုတ္ခ်ပါေၾကာင္း ထပ္ေလာင္း ေျပာလိုသည္ ။
 
(ဃ) အခ်က္လက္ပါအရ နယ္စပ္ျဖတ္ေက်ာ္ျပီး လူမ်ားခိုး၀င္မႈကို တရား၀င္ျဖစ္ေစရန္ လူ၀င္မွဳၾကီးၾကပ္ေရးဌာနမွ လာဘ္စားမွဳေၾကာင့္ ျဖစ္သည္ဟု စြပ္စြဲမႈအခ်ိဳ႕ရွိသည္ဟု သံုးသပ္ထားျခင္းမွာ  ေခတ္အဆက္ဆက္ အစိုးရအဆက္ဆက္မ်ား၏ လာဘ္စားမွဳေၾကာင့္သာ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ဤေရြ႕ဤမွ် လူဦးေရ မ်ားျပားေနျခင္းျဖစ္သည္ ။ ခိုး၀င္ေသာသူမ်ားမ်ားမွာ ေဒသခံ
ဌာေနတိုင္းရင္းသားမ်ားထက္ အိမ္ေထာင္ဖက္ဦးေရမ်ားျပားျခင္း၊သားဆက္ျခားမႈမရွိျခင္းတို႔ေၾကာင့္ လူဦးေရ မ်ားျပားလာရာ ၎အခ်က္ကို စြပ္စြဲမွဳ တခ်ိဳ ့ရွိသည္ဟု သံုးသပ္ထားျခင္းမွာ ရခိုင္နိုင္ငံေရးပါတီမ်ား ၊
ရခိုင္လူမ်ိဳးမ်ားကို ဘဂၤလီမူဆလင္လူမ်ိဳးႏွင့္ တဖက္လွည့္၍ ပဋိပကၡကိုၾကီးထြားေစေအာင္ ျပဳလုပ္ထားျခင္းျဖစ္သည္ ။ စင္စစ္အားျဖင့္ ေခတ္အဆက္ဆက္တြင္ ဤျပႆနာကို အစိုးရဌာနမ်ားကသာ လာဘ္စားျပီး မီးေမႊးထားျခင္းသာျဖစ္ေၾကာင္း နိုင္ငံေရးသိပၸံပညာကို ေလ့လာလိုက္စားသူတိုင္း သိရွိနားလည္ၾကသည္ ။

(င) အခ်က္အလက္တြင္ ၾကံ႔ ဖြံ႔ပါတီမွ မဲအနိုင္ရရွိေရးကို ေမွ်ာ္ကိုးျပီး ဥပေဒကို မ်က္ကြယ္ျပဳကာ ဘဂၤလီမူဆလင္လူမ်ိဳးမ်ာအား မသင့္ေလွ်ာ္စြာ ေဆာင္ရြက္ေပးျခင္းရွိသည္ဟု သံုးသပ္ျပထားရာ ဤအခ်က္မွာ
သူတို ့အစိုးရ၏ ၾကံရာပါ ဖြားဖက္ေတာ္ ၾကံ႕ဖြံ႔ပါတီ၏ ေဆာင္ရြက္ခ်က္မ်ားသာျဖစ္သည္ ။  ဤအခ်က္ကို သံသယအျငင္း ထုတ္စရာမလို ။ လႊတ္ေတာ္အထဲတြင္ ျမန္မာနိဳင္ငံ တိုင္းရင္းသား လူမ်ိဳး မဟုတ္ေသာ
ဘဂၤလီမူဆလင္ ( ဦးေရႊေမာင္ ၊ ဦးေအာင္ေဇာ္၀င္း အပါအ၀င္ အျခား ) လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ ႏွစ္ဦးတို ့ကို ရခိုင္တိုင္းရင္းသားတိုးတက္ေရးပါတီမွ ကိုယ္စားလွယ္အျဖစ္မွ ရုပ္သိမ္းဖယ္ရွားေပးရန္ တင္ျပထားျပီးျဖစ္သည္ ။  အတိအက် မွန္ကန္ေနေသာ အေၾကာင္းအရာမ်ားကို လက္ပူးလက္ၾကပ္မိထားပါလ်ွင္ႏွင့္ လႊတ္ေတာ္ ညီလာခံတြင္ ၎ကိစၥကို ထိေရာက္စြာ မကိုင္တြယ္ဘဲ ဘဂၤလီမူဆလင္လူမ်ိဳးမ်ားနွင့္ ရခိုင္လူမ်ိဳးမ်ားအား ပဋိပကၡမ်ားကို ဆက္လက္ျဖစ္ပြားေစရန္ ယခုကဲ့သို႔ သံုးသပ္ျခင္းသာ ျဖစ္သည္ဟု ေထာက္ျပလိုပါသည္။
 
(စ) အခ်က္အလက္တြင္ -၁၉၈၂-ခုနွစ္ နိဳင္ငံသားျဖစ္မွဳ ဥပေဒအရ ဘဂၤလီမူဆလင္မ်ားအား ျဖစ္လာနိဳင္သည့္အေျခအေနကို နားလည္လက္ခံျခင္း မရွိေၾကာင္း ေတြ ့ရသည္ဟု သံုးသပ္ထားရာ ဤသံုးသပ္ခ်က္ကို ျပဳစုေရးသားသူမွာ ကုလားရခိုင္ အဓိကရုဏ္းကို ဆက္လက္ျဖစ္ပြါးေစလိုသည့္ ရည္ရြယ္ခ်က္ျဖင့္ သံုးသပ္ထားျခင္းျဖစ္သည္ဟု ေျပာခ်င္သည္ ။ အေၾကာင္းမွာ နယ္စပ္ျဖတ္ေက်ာ္
ခိုး၀င္လာေသာ ဘဂၤလီမူဆလင္လူမ်ိဳးမ်ားကို နယ္စပ္ျဖတ္ေက်ာ္ ခိုး၀င္၍ျဖစ္ေစ ၊လာဘ္ေငြမ်ားျဖင့္ နိဳင္ငံသားျဖစ္ေစ ဘယ္လိုပင္ အသိအမွတ္ ျပဳေဆာင္ရြက္ေစကာမူ ရခိုင္နိဳင္ငံေရးပါတီမ်ားႏွင့္ ရခိုင္လူမ်ိဳးမ်ားက လက္ပိုက္ၾကည့္ေနရံုမွအပ ဘာမွ် လုပ္ကိုင္ ေဆာင္ရြက္နိဳင္သူမဟုတ္ ။ အာဏာရွိသူမဟုတ္ ။ လက္ခံျခင္း မခံျခင္း ဆိုသည္မွာ ဥပေဒကို လိုသည့္အခါ တမ်ိဳး ၊ မလိုသည့္အခါ တမ်ိဳး ျပဳလုပ္ေနေသာ အစိုးရ၏ လက္ထဲမွာသာ ရွိသည္ ။ ထို႔ေၾကာင့္ ရခိုင္လူမ်ိဳးမ်ားအား ဘဂၤလီမူဆလင္လူမ်ိဳးတို႔ႏွင့္ ကမၻာမေၾကသေရြ့ ့ မျပီးျပတ္ေသာ ေရရွည္ မုန္းတီးမွဳမ်ိဳးကို ျဖစ္ပြားေစသည့္ ဤအခ်က္အလက္ကို လံုး၀ဆန္ ့က်င္ကန္ ့ကြက္ေၾကာင္း တင္ျပလိုသည္ ။


(ဆ) အခ်က္အလက္တြင္ ဘဂၤလီမူဆလင္လူမ်ိုဳးတို ့ကိုသာ တဖက္သတ္အကူအညီမ်ား ေပးေနသည္ဟု ရွုျမင္ျခင္းျဖင့္ ကုလသမၼဂအဖြဲ ့အစည္းႏွင့္ နိဳင္ငံတကာအစိုးရမဟုတ္ေသာ အဖြဲ ့အစည္းအမ်ားအား အျငိဳးထားကာ ယင္းအဖြဲ႔အစည္းမ်ားအား ၎ေဒသတြင္ မေနရဲေအာင္ လုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္ထားသည္ဆုိျခင္းမွာ  နိစၥဓူ၀ေတြ႔ျမင္ထိေတြ ့ေနေသာ ရခိုင္ျပည္နယ္မွ ရခိုင္လူမ်ိဳးမ်ားအပါအ၀င္ ၎ေဒသရွိ အစိုးရဌာနေပါင္းစံုမွ ၀န္ထမ္းတိုင္း၊လူတိုင္းသိရွိၾကျပီးျဖစ္သည္ ။ မေနရဲေအာင္ ျပဳလုပ္သူမ်ားမွာ အမွန္တကယ္အားျဖင့္ ေမာင္ေတာျမိဳ ့နယ္၌ ဒုကၡၾကီးစြာ ေရာက္ေနၾကေသာ ရခိုင္လူမ်ိဳးမ်ား မဟုတ္ဘဲ ဘဂၤလီမူဆလင္လူမ်ိဳးမ်ားကသာ ဖန္တီးေနသည္ကို နယ္စပ္ေဒသေရးရာ၀န္ၾကီး၏ တင္ျပထားေသာ စာတမ္းပါ ဗီြဒီိယုိဖိုင္ ဓာတ္ပံုမ်ားကိုၾကည့္ပါက သိသာနိဳင္သည္ ။ ရခိုင္ျပည္နယ္တ၀န္းတြင္ ခဲမ်ားျဖင့္ ပစ္ေပါက္ျခင္း ၊ ေနအိမ္မ်ားကို မီးရို ့ျခင္း ၊လူသတ္ျဖတ္ျခင္း  ၊ လူစုလူေ၀းမ်ားျဖင့္ စစ္တပ္မွ ဗိုလ္မွဴး တပ္သား အပါအ၀င္မည္သူ႔ကိုမဆို လက္ညိဳးထိုးျပီး လံုက်ီကြင္းလံုးခၽြတ္ကာ ဆဲဆိုေျပာေနသူမ်ား ၊စစ္တပ္မွ တာ၀န္ရွိသူ ရဲဖက္မွ တာ၀န္ရွိသူမ်ားကို ေသနတ္ျဖင့္ ပစ္သတ္ျခင္း ၊ဒါးႏွင့္ ခုတ္ျခင္း တို  ့ကို ဘဂၤလီမူုဆလင္ လူမ်ိဳးမ်ားသာ ျဖစ္သည္ကို ဓါတ္ပံုမ်ားတြင္ ေသေသခ်ာခ်ာ ျမင္ေတြ ့နိဳင္ၾကသည္ ။ ထို႔အျပင္- UNHCR –INGOs -တို႔ကို  ယခုမွ ဤအဖြဲ ့အား ကန္ ့ကြက္ေျပာဆိုျခင္းမွာ ယခုျဖစ္စဥ္၌ ၎အဖြဲ ့အစည္းအမ်ားထဲတြင္ ပါ၀င္ပတ္သူ ၀န္ထမ္းမ်ားက ရွိေနခဲ ့ၾက၍ ၎၀န္ထမ္းမ်ား၏ ေကာက္က်စ္ေသာ အျပဳအမူမ်ားေၾကာင့္လည္းေကာင္း ၊ ေနာင္လည္း ယခုပံုစံမ်ိဳးျဖစ္ေပၚလာမည္ကို သိရွိၾက၍ ကန္႔ကြက္ေနၾကျခင္းျဖစ္သည္ ။ အစိုးရက ဦးေဆာင္ျပီး ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ၾကရန္ လိုအပ္သည္ကို လက္မခံျခင္းဟုေျပာဆိုထားျခင္းမရွိ ။


(ဇ) အခ်က္အလက္တြင္ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္မ်ားက ပဋိပကၡေၾကာင့္ရပ္ဆိုင္းခံေနရသည့္ ဘဂၤလီစီးပြားေရးလုပ္ငန္းမ်ာကို အေခ်ာင္ယူရန္ ၾကိဳးပမ္းလာၾကေၾကာင္းေတြ ့ရွိရသည္ဟု စြပ္စြဲထားျခင္းမွာ အဓိပၸါယ္လံုး၀မရွိေသာ သံုးသပ္ခ်က္ျဖစ္သည္ ။ ရခိုင္ျပည္နယ္တြင္ အစိုးရႏွင့္ စစ္တပ္တို ့မွ အရာရာကို ခ်ဳပ္ကိုင္ထားရာ အုပ္ခ်ုဳပ္ေရးယနၱယားတခုလံုး၏ ေအာက္တြင္ လည္ပတ္ေနေသာ မည္သည့္လုပ္ငန္းမ်ိဳးမဆို အစိုးရ၏ သေဘာဆႏၵအတိုင္းျဖစ္ေစရမည္သာျဖစ္သည္ ။ မီေးလာင္ေျမ ကို ေသာက္ေရတြင္း ျပဳလုပ္လ်ွင္လည္း အာဏာပိုင္တို႔သာ လုပ္နိဳင္ျပီး သခ်ိဳင္းေျမကို ဟိုတယ္ေဆာက္ရန္လည္း အာဏာက အစိုးရလက္ထဲ၌သာ ရွိေနရာ ယခုကဲ့သို႔ ရခိုင္လူမ်ိဳးစီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္မ်ားအား စြပ္စြဲျခင္းမွာ လံုး၀ေအာက္တန္းက်ျပီး တမင္သက္သက္ ႏိုင္ငံေရးအျမတ္ထုတ္လိုျခင္းသာ ျဖစ္သည္။ အဓိကအားျဖင့္ ယခုသံုးသပ္ခ်က္မွာ ပဋိပကၡမ်ားကို မည္သို ့မည္ပံု ေျဖရွင္းေဆာင္ရြက္နိုင္ရန္အတြက္ ပဋိပကၡျဖစ္စဥ္မ်ားကို တင္ျပျပီး ေနာင္မျဖစ္ေစရန္ သံုးသပ္ျခင္းမ်ိဳးမဟုတ္ေခ်။ ထို႔ေၾကာင့္ ဤသံုးသပ္ခ်က္ပါစာတမ္းအား ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ညီလာခံက်င္းပရာ၌ မွတ္တမ္းမွတ္ရာအျဖစ္ လက္မခံျငင္းပယ္ခံရသည္မွာ သဘာ၀က်သည္ ။
     
သမၼတၾကီး ဦးသိန္းစိန္အဖို ့ ရခိုင္ျပည္နယ္အေရးႏွင့္ ပါတ္သက္၍ စံုစမ္းစစ္ေဆးေရးေကာ္မတီကို ( ၁၇-၈-၂၀၁၂ ) ေန႔တြင္ ဖြဲ႔စည္းျပီးျပီျဖစ္ရာ ေနာင္ကို လူမ်ိဳးေရးပဋိပကၡျဖစ္ေစမည့္ သံုးသပ္ခ်က္မ်ားကို မိမိ၏ သ၀ဏ္လႊာမ်ား ၊ ေၾကညာစာမ်ားႏွင့္ ပူးတြဲ
မေဖၚျပရန္ အထူးသတိျပဳ ေရွာင္ၾကည္ရန္လိုပါသည္ ။ယခုကဲ့သို႔ ပဋိပကၡမ်ား မျပီးျပတ္ေသးသည့္အခ်ိန္တြင္ ဤသ၀ဏ္လႊာ၏ေနာက္ဆက္တြဲအေၾကာင္းအရာမ်ားသည္ အျငင္းပြားစရာမ်ားစြာရွိေနသည္ကို သိထားျပီးမွ သမၼတ၏ သ၀ဏ္လႊာႏွင့္မသက္ဆိုင္ပဲ ပူးတြဲေဖာ္ျပသည္ဟု ေျဖရွင္းခ်က္ထုတ္ေသာ္လည္း လက္ခံနိဳင္စရာအေၾကာင္းမရွိေခ် ။ မည္သို႔ပင္ဆိုေစကာမူ ယခု သမၼတၾကီးဦးသိန္းစိန္၏ သ၀ဏ္လႊာႏွင့္ ပူးတြဲ ေဖၚျပထားေသာ စာတမ္းပါ အခ်က္အလက္မ်ားတြင္ ဘဂၤလီမူဆလင္ လူမ်ိဳးမ်ား အျဖစ္ သံုးစြဲထားသည္ ့အတြက္ အစိုးရမွ သတ္မွတ္ေၾကညာထားသည့္အတိုင္း ျမန္မာနိဳင္ငံ၏ တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳး (၁၃၅) မ်ိဳးသာ ရွိေၾကာင္းကို သက္ေသထူေဖၚျပလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္ဟု ယံုၾကည္သည္ ။ တခ်ိန္တည္းမွာပင္ မီဒီယာမ်ားနွင့္ နိဳင္ငံတကာမ်ားကိုပါ နိဳင္ငံျခားေရး၀န္ၾကီးဌာနမွ အမိန္႔စာျဖင့္ လုပ္ၾကံဖန္တီးေရးသား ေျပာဆိုေနၾကျခင္းကို တားျမစ္သည္ဟု ေၾကညာခ်က္ထုတ္ျပန္လိုက္သည္ကိုလည္း ၾကိဳဆိုပါသည္ ။ သို႔ေသာ္ ယခုလက္ရွိ ျပည္တြင္းရွိ ျမန္မာဘာသာျဖင့္ ထုတ္ေ၀ေနၾကေသာ ဂ်ာနယ္မ်ား ၊ မီဒီယာမ်ားတြင္ သမၼတၾကီးႏွင့္တကြ အစိုးရ၀န္ၾကီးမ်ား၏ ျမန္မာနိဳင္ငံမွာ  ၎လူမ်ိဳး မရွိေၾကာင္းကို ေၾကညာေျပာဆိုေနသည့္တိုင္ ျပည္ပအေျခစိုက္ ျမန္မာဘာသာ ေရဒီိယုိမ်ား ၊မီဒီယာမ်ားႏွင့္ ႏိုင္ငံတကာသတင္းဌာနမ်ားက
သံုးစြဲေရးေနၾကဆဲ ျဖစ္သည္။ ယခုကဲ့သို႔ လံုး၀ ဖန္တီးလုပ္ၾကံျခင္းမျပဳလုပ္ၾကပါရန္ ေၾကညာခ်က္ထုတ္ျပန္ထားသည့္တိုင္ ဆက္လက္ ေျပာဆိုေရးသားေနသူမ်ားကို ထိေရာက္စြာ ဥပေဒနွင့္အညီ အေရးယူရန္လိုအပ္ပါေၾကာင္း ေထာက္ျပလိုသည္ ။ အကယ္၍ ပြဲဆူေအာင္သက္သက္သာ သမၼတၾကီးဦးသိန္းစိန္၏ သ၀ဏ္လႊာကို အသံုးခ်ျပီး ေနာင္ပဋိပကၡမ်ားအတြက္ ေလာင္စာမ်ား ထည့္ေပးေနၾကမည္ဆိုပါက ဤပဋိပကၡ၏ နံပါတ္တစ္တရားခံမွာ မည္သူျဖစ္သနည္းဆိုသည္ကို သမိုင္းက အဆံုးအျဖတ္ေပးသြားမည္ျဖစ္ပါေၾကာင္း ။။။။။။။။။။။

ခိုင္ေအာင္ေက်ာ္ ( နယူးေယာက္ )

အေနာက္ဘက္တံတိုင္းသို႕ လွမ္းေမွ်ာ္ၾကည့္ျခင္း (၁၀)

by ၿငိမ္းေအးအိမ္ on Thursday, August 23, 2012 at 4:24am ·

ဒုတိယကမၻာစစ္အၿပီး အဂၤလိပ္တို႕ ျမန္မာ့ေျမသို႕ ျပန္၀င္ေရာက္လာခ်ိန္သည္ ရခိုင္တြင္ အလံနီကြန္ျမဴနစ္တို႕ ႀသဇာလႊမ္းမိုးမႈ အေျခခိုင္ေနခ်ိန္ျဖစ္သည္။ ရခိုင္ျပည္နယ္လူထုက  ရခိုင္ဖဆပလေခါင္းေဆာင္မ်ားကို မေက်မနပ္ျဖစ္ခ်ိန္ လည္းျဖစ္သည္။ ထို႕ေၾကာင့္ အျခားတိုင္းရင္းသားမ်ားကဲ့သို႕ ရခိုင္ျပည္နယ္ရရွိေရးကို ေတာင္းဆိုတိုက္ပြဲ၀င္ေနေသာ “ဦးစိႏၱာ”အဖြဲ႕ကို အားေပးလာၾကသည္။ ရခိုင္သားတို႕၏ ရခိုင္ျပည္နယ္ေတာင္းဆိုသံမ်ား က်ယ္ျပန္႕လာေနသည္။ ထိုအေျခအေနကို မြတ္ဆလင္တို႕ စိုးရိမ္တၾကီး ေစာင့္ၾကည့္ေနၾကသည္။ ရခိုင္ျပည္နယ္အျဖစ္ တရား၀င္ခြင့္ျပဳလိုက္လွ်င္၊ ထိုျပည္နယ္တြင္းရွိ မြတ္ဆလင္တို႕အေပၚ ဖိႏွိပ္ခံရမည္ကို စိုးရြ႕ံလာၾကသည္။ ထို႕ေၾကာင့္ပင္ ရခိုင္ျပည္နယ္ေျမာက္ပိုင္းရွိ မြတ္ဆလင္တို႕က “ခြဲထြက္ေရးလႈပ္ရွားမႈ”မ်ား စတင္ေဆာင္ရြက္လာၾကသည္။

လြတ္လပ္ေရးရၿပီးေနာက္ ျမန္မာအစိုးရက ရခိုင္ျပည္နယ္ေပးမည္ဟု ကတိျပဳလိုက္ေသာအခါ မြတ္ဆလင္တို႕၏ မေက်နပ္မႈသည္ ပိုမိုၾကီးထြားလာသည္။ လႈပ္ရွားထၾကြမႈမ်ား ျပဳလုပ္လာၾကသည္။ မြတ္ဆလင္တို႕သည္ ျမန္မာတိုင္းရင္း သားမ်ား မဟုတ္ၾကသျဖင့္ တိုင္းရင္းသားမ်ားသာ ခံစားခြင့္ရွိသည့္ “ျပည္နယ္ရပိုင္ခြင့္”ကို ခံစားခြင့္မရွိေၾကာင္းသိလာၾက သည္။ ထိုအခါ မိမိတို႕ကိုယ္ မိမိတို႕“ရခိုင္တိုင္းရင္းသား မြတ္ဆလင္”မ်ား ျဖစ္ေၾကာင္း ေရးသားတင္ျပလာၾကသည္။ ထို လိမ္လည္တင္ျပမႈကို ပါလီမန္အမတ္ေဟာာင္း ”ဂဖား”မွ စတင္ခဲ့သည္။

ရခိုင္တို႕၏ျပည္နယ္ေတာင္းဆိုမႈအရွိန္ျမင့္လာခ်ိန္တြင္၊ မြတ္ဆလင္တို႕ကလည္း“ရခိုင္တို႕ႏွင့္တန္းတူအခြင့္အေရး ေပးရန္” ေတာင္းဆိုၾကသည္။ တိုင္းရင္းသားအျဖစ္ အခြင့္အေရးေတာင္းဆိုျခင္း ျဖစ္သည္။

အဂၤလိပ္တို႕ရခိုင္ကို သိမ္းပိုက္လိုက္သည့္ 1824 ခုႏွစ္အထိ ”ရိုဟင္ဂ်ာ” ဟူေသာ အသုံးအႏႈန္းမေပၚေပါက္ေသး။ ျမန္မာႏိုင္ငံသမိုင္း၊ ရခိုင္သမိုင္းစာအုပ္မ်ား မွတ္တမ္းမွတ္ရာမ်ားတြင္လည္း ရိုဟင္ဂ်ာအေၾကာင္းမပါရွိခဲ့။ ရိုဟင္ဂ်ာဟူေသာ အသုံးအႏႈန္းသည္ ဒုတိယကမၻာစစ္အတြင္းေရာက္မွ ေပၚေပါက္လာျခင္းျဖစ္ႏိုင္သည္။ 1947 ခုႏွစ္တြင္ ေပၚေပါက္လာသည္ ဟုလည္းဆိုသည္။ သည့္မတိုင္မီ မည္သည့္သမိုင္းစာအုပ္တြင္မွ် “ရိုဟင္ဂ်ာ”ဟူေသာ အမည္မပါရွိခဲ့။  သန္းေခါင္စာရင္း ေကာက္ယူခဲ့ေသာ ခုႏွစ္မ်ားျဖစ္သည့္ 1872၊ 1901၊ 1911 ခုႏွစ္မ်ားတြင္လည္း ရိုဟင္ဂ်ာလူမ်ဳိးဟု စာရင္းေကာက္ယူ ရရွိ ထားမႈမရွိခဲ့။
ရိုဟင္ဂ်ာသမိုင္းကို လြတ္လပ္ေရးရၿပီးေနာက္ပိုင္းတြင္မွ ဘဂၤါလီ ပညာတတ္မ်ားက ေရးသားေဖၚထုတ္ခဲ့ၾကျခင္း ျဖစ္သည္။ ရိုဟင္ဂ်ာဟူေသာအမည္ကို တုိင္းသိျပည္သိျဖစ္ေအာင္ စတင္ေသာလႈပ္ရွားမႈမ်ားသည္ 1960 ျပည့္ႏွစ္အတြင္း ကမွ စတင္ခဲ့သည္။

1960 တြင္ ရိုဟင္ဂ်ာအမ်ဳိးသားညီညြတ္ေရးအဖြဲ႕ခ်ဳပ္က “ရိုဟင္ဂ်ာလူမ်ဳိးစုရာဇ၀င္ အက်ဥ္းခ်ဳပ္” ကို ပုံႏွိပ္ျဖန္႕ေ၀ခဲ့သည္။ 1951 ေမလထုတ္ ဂါးဒီယန္းမဂၢဇင္းတြင္ “အမ္ေအတာဟီရ္ဘသာ”က  (ဘသာ) ဟူေသာ ျမန္မာ အမည္ျဖင့္  ဘူးသီးေတာင္၊ေမာင္ေတာၿမိဳ႕နယ္မ်ားရွိ စစ္တေကာင္းသားမြတ္ဆလင္မ်ားကို ရခိုင္တိုင္းရင္းသား မြတ္ဆလင္ မ်ားျဖစ္ေလဟန္ မခိုင္မာသည့္ သမိုင္းအေထာက္အထားမ်ားျဖင့္ ေရးသားခဲ့ေသာ ေဆာင္းပါးကို ျပင္ဆင္ ျဖည့္စြက္ ေရးသားထားျခင္း ျဖစ္သည္။

1990 ေရြးေကာက္ပြဲအတြက္ ႏိုင္ငံေရးပါတီ ၂၀၀ေက်ာ္ဖြဲ႕ရာတြင္ မြတ္ဆလင္ပါတီမ်ားလည္း ပါ၀င္ခဲ့သည္။ ထိုပါတီမ်ားထဲက တစ္ခုျဖစ္ေသာ “အမ်ဳိးသားပါတီ”က 31-3-89 ရက္စြဲျဖင့္ ရိုဟင္ဂ်ာဟုေခၚသူမ်ားကို ရခိုင္တိုင္းရင္းသားလူမ်ုိးမ်ားအျဖစ္ လက္ခံေၾကာင္း ေရးသားထားသည့္ ”ရိုဟင္ဂ်ာႏိုင္ငံေရးသမိုင္းႏွင့္ အနာဂတ္ရခိုင္ျပည္” ဟူေသာ စာတမ္းတစ္ေစာင္ေ၀ခဲ့သည္။ ျပည္ပသို႕သြားေရာက္ အလုပ္လုပ္ကိုင္ၾကေသာ မြတ္ဆလင္ပညာတတ္မ်ား အေန ျဖင့္ မြတ္ဆလင္ႏိုင္ငံမ်ား၏ အေထာက္အပံ့ကိုယူကာ “ရိုဟင္ဂ်ာတိုင္းရင္းသားျဖစ္ေရးလႈပ္ရွားမႈ”မ်ား ျပဳလုပ္လာၾကသည္။

1947 ကုန္ခါနီးတြင္ “မူဂ်ာဟစ္”ပါတီကို ဖြဲ႕စည္းခဲ့ၾကသည္။ ဘူးသီးေတာင္ၿမိဳ႕နယ္၊ ေစတီေတာင္ေက်းရြာမွ ရြာသူၾကီးေဟာင္း “ဆူလ္တင္” ၏ ညီ “မိုဟာမက္”က ဦးေဆာင္ကာ မြတ္ဆလင္လူငယ္မ်ားကို လွ်ဳိ႕၀ွက္စြာ စည္းရုံး၍ ဖြဲ႕စည္းခဲ့ျခင္းျဖစ္၏္။
ရခိုင္ ကာကြယ္ေရးေခါင္းေဆာင္ “ထြန္းေအာင္ျဖဴ” ႏွင့္ “မူဂ်ာဟစ္” ပါတီတို႕ပူးေပါင္းကာ၊  “သျပဳေခ်ာင္း”ေက်းရြာ တြင္လူထုအစည္းေ၀းက်င္းပခဲ့သည္။ အဖြဲ႕အမည္ကို မူဂ်ာဟစ္အဖြဲ႕ဟုေခၚရန္ဆုံးျဖတ္ခဲ့ၿပီး၊ နာယကအျဖစ္ ထြန္းေအာင္ျဖဴ ကို တင္ေျမွာက္ခဲ့သည္။ ထြန္းေအာင္ျဖဴသည္ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီႏွင့္ အဆက္အစပ္ရွိသူျဖစ္၏။ “မူဂ်ာဟစ္” ဟူေသာ စကား၏ အဓိပၸာယ္မွာ “ မိမိတိုင္းျပည္ႏွင့္ ဘာသာေရးအခြင့္အေရးကို တုိက္ခိုက္ေသာသူ” ဟုဆိုလိုသည္။ 1947 တြင္ Jami-a-tul Ulema-e Islam အသင္းက ဦးေဆာင္ၿပီး  တန္းစီလွည့္လည္ၾကရာ “ပါကစၥတန္အဓြန္႕ရွည္ပါေစ” ဟု ေၾကြးေၾကာ္ခဲ့ၾက သည္ကို ၾကည့္ျခင္းျဖင့္ ၎တို႕ အနက္ဖြင့္ေသာ မိမိတိုင္းျပည္ဆိုသည္မွာ “ပါကစၥတန္” ျဖစ္ေၾကာင္းသိသာေစသည္။

1947 ခုႏွစ္ ေမလ15ရက္ေန႕၊ လူ၀င္မႈႀကီးၾကပ္ေရးဌာနက တင္ျပသည့္စာတြင္  ၎ေဒသရွိ မြတ္ဆလင္မ်ားသည္ ေမာင္ေတာ၊ ဘူးသီးေတာင္နယ္ေျမကို frontier area သတ္မွတ္ေပးရန္ႏွင့္ အေရွ႕ပါကစၥတန္ဧရိယာတြင္ ပါ၀င္ဖြဲ႕စည္းေပး ရန္ေတာင္းဆိုဆဲျဖစ္သည္။ မူဂ်ာဟစ္အဖြဲ႕သည္  Jami-a-tul Ulema-e Islam ဘာသာေ၇းအဖြဲ႕၏ လမ္းညႊန္ခ်က္ကို အေကာင္အထည္ေဖၚရေသာ အဖြဲ႕ျဖစ္သည္။ Jami-a-tul Ulema-e Islam အဖြဲ႕သည္ ေျမေပၚအဖြဲ႕ျဖစ္ၿပီး၊ မူဂ်ာဟစ္အဖြဲ႕ သည္ေျမေအာက္အဖြဲ႕ျဖစ္သည္။ ၄င္းတို႕၏ အဓိကရည္ရြယ္ခ်က္မွာ ေမာင္ေတာ၊ ဘူးသီးေတာင္၊ ရေသ့ေတာင္နယ္ေျမ မ်ားကို ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္းမွ ခြဲထုတ္ၿပီး ပါကစၥတန္ႏိုင္ငံႏွင့္ပူးေပါင္းရန္ျဖစ္သည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံလြတ္လပ္ေရးမရမီက ဖြဲ႕စည္းခဲ့ေသာ မူဂ်ာဟစ္ပါတီသည္ လြတ္လပ္ေရးရၿပီးေနာက္ အင္အား ေတာင့္တင္းလာခဲ့သည္။

1948 စက္တင္ဘာ(30)ရက္ေန႕တြင္ ဘူးသီးေတာင္ႏွင့္ (3)မိုင္အကြာ၊ ဆင္အိုးျပင္ရြာတြင္ မူဂ်ာဟစ္တို႕ စတင္စခန္းခ်ၿပီး၊ “ပါကစၥတန္ဂ်ီနာဗတ္” (ပါကစၥတန္အဓြန္႕ရွည္ပါေစ) ဟူေသာ ေၾကြးေၾကာ္သံကို ကုလား ဘာသာျဖင့္ အဆက္မျပတ္ေအာ္ဟစ္ေၾကြးေၾကာ္ခဲ့ၾကသည္။

1948တြင္ “မြတ္ဆလင္ လြတ္ေျမာက္ေရးအဖြဲ႕ညီလာခံ” ကို ေမာင္ေတာၿမိဳ႕နယ္၊ ဂရဗ်င္ရြာတြင္ က်င္းပခဲ့ရာ၊ အဖြဲ႕အမည္ကို “မူဂ်ာဟစ္ပါတီ” ဟုတရား၀င္ေျပာင္းလဲဖြဲ႕စည္းလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္ (DR491(56)ံHCR)။ အဖြဲ႕၏ စစ္ေရး ေခါင္းေဆာင္မွာ Jaffar Kawal ျဖစ္ၿပီး၊ လက္ေထာက္မွာ “ဟူစိန္”ျဖစ္သည္။ ၎တို႕၏ေတာင္းဆိုခ်က္မ်ားထဲတြင္
-       ကုလားတန္ျမစ္အေနာက္ဘက္ကမ္းႏွင့္ နတ္ျမစ္အေရွ႕ဘက္ကမ္းၾကားေဒသကို မြတ္ဆလင္တို႕၏ National Home အျဖစ္ သတ္မွတ္ေပးရန္။
-       ရခိုင္ရွိမြတ္ဆလင္မ်ားကို တိုင္းရင္းသားစာရင္းထဲထည့္သြင္းေပးရန္ ဆိုသည့္အခ်က္မ်ားပါသည္။

1951ဇြန္လတြင္ ေမာင္ေတာၿမိဳ႕နယ္၊ “အလယ္သံေက်ာ္”ရြာ မူလတန္းေက်ာင္းတြင္ အရပ္ရပ္ကိုယ္စားလွယ္ မ်ားပါေသာ “မြတ္ဆလင္ညီလာခံ”ကို က်င္းပခဲ့သည္။ ၎အစည္းအေ၀းက ေတာင္းဆိုခ်က္(14)ခ်က္ပါ၀င္ေသာ အစိုးရသို႕အိပ္ဖြင့္ေပးစာကို အဂၤလိပ္ဘာသာျဖင့္ေရးသားတင္ျပခဲ့သည္။ “ဖြဲ႕စည္းပုံဥပေဒအရ မြတ္ဆလင္မ်ား၏ ေတာင္းဆိုခ်က္မ်ား”ဟု ေရးသားထားသည္။ ၎ေတာင္းဆိုခ်က္မ်ားထဲတြင္

-       ရခိုင္ေျမာက္ပိုင္းကို ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္းရွိ၊ ရွမ္းျပည္နယ္၊ ကရင္ျပည္နယ္။ ခ်င္းေတာင္တန္းမ်ား၊ ကခ်င္ေဒသမ်ားနည္းတူ “လြတ္လပ္ေသာ မြတ္ဆလင္ျပည္နယ္”အျဖစ္ အျမန္ဆုံးဖြဲ႕စည္းေပးရန္၊ ယင္းျပည္နယ္တြင္ ျပည္ေထာင္စုအစိုးရကြပ္ကဲမႈျဖင့္ ျပည္နယ္စစ္တပ္၊ ျပည္နယ္ရဲတပ္ဖြဲ႕၊ ျပည္နယ္လုံျခဳံေရး အဖြဲ႕မ်ား ထားရွိရန္။
-       စစ္ေတြၿမိဳ႕ကို ရခိုင္ျပည္နယ္ေတာင္ပိုင္း၊ ေျမာက္ပိုင္းၿမိဳ႕ေတာ္ဟုသတ္မွတ္ကာ ၿမိဳ႕ႏွင့္ ဆိပ္ကမ္းကြပ္ကဲမႈကို ရခိုင္ႏွင့္ မြတ္ဆလင္ ငါးဆယ္ရာခိုင္ႏႈန္းစီ စီမံခန္႕ခြဲအုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ျပဳရန္။ ပထမဆုံးၿမိဳ႕ေတာ္၀န္ႏွင့္ တိုင္းမင္းႀကီး ကို မြတ္ဆလင္လူမ်ဳိးထဲမွ ခန္႕ထားရန္။
-       လက္နက္ကိုင္တပ္ဖြဲ႕စည္းေပးရန္၊ ထိုတပ္ဖြဲ႕တြင္ မြတ္ဆလင္ငါးဆယ္ရာခိုင္ႏႈန္းပါ၀င္ရန္။
-       ဗဟိုအစိုးရအဖြဲ႕တြင္မူ ၀န္ႀကီးခန္႕အပ္ထားရန္။
-       တိုင္းျပဳျပည္ျပဳလႊတ္ေတာ္တြင္ အျခားျပည္နယ္ႏွင့္တိုင္းမ်ားနည္းတူ ကိုယ္စားလွယ္အညီအမွ် ေစလႊတ္ခြင့္ ရရန္။
-       မြတ္ဆလင္ေကာင္စီ ထားရွိခြင့္ျပဳရန္။
-       အစၥလာမ္ အထက္တန္းေက်ာင္းမ်ားႏွင့္ ေကာလိပ္ေက်ာင္းမ်ား တည္ေထာင္ခြင့္ျပဳရန္ စသည္တို႕ျဖစ္သည္။
ရခိုင္ေျမာက္ပိုင္းကို ေတာင္းဆိုရာတြင္ စစ္ေတြကိုပါ ထည့္သြင္းေတာင္းဆိုခဲ့သည္ကို ေတြ႕ရသည္။ ထိုညီလာခံ၏ ေတာင္းဆိုခ်က္သည္ ယေန႕ထက္တိုင္လႈပ္ရွားေနေသာ ဘဂၤါလီမြတ္ဆလင္မ်ား၏ ႏိုင္ငံေရးလမ္းေၾကာင္းႏွင့္ ပင္မရည္မွန္း ခ်က္ပင္ျဖစ္သည္။
“မူဂ်ာဟစ္”အဖြဲ႕ကို စတင္ဖြဲ႕စည္းခဲ့သည့္ ကနဦးကာလမ်ားတြင္ အဖြဲ႕၏ ရံပုံေငြအျဖစ္ 1942 က ရခိုင္ႏွင့္ အျခား တိုင္းရင္းသားမ်ားထြက္ေျပးသြားရ၍ က်န္ေနရစ္ခဲ့သည့္ လယ္ေျမ မ်ားကို ဘဂၤါလီမ်ားအား သီးစားခ်ေပးၿပီး ထိုမွရသည့္ ၀င္ေငြအေျမာက္အမ်ားကို အသုံးျပဳသည္။ အစိုးရအမႈထမ္းမ်ားႏွင့္ ပူးေပါင္းၿပီး၊ “အူရဒူ၊ အာရဘီ စာသင္ေက်ာင္းမ်ားရံပုံေငြ” ဟု အမည္ခံကာ ေငြေၾကးမ်ား ေကာက္ခံခဲ့သည္။ ထိုနည္းလမ္းမ်ားျဖင့္ ရရွိလာေသာ ရံပုံေငြမ်ားကို ေျမေအာက္မူဂ်ာဟစ္ မ်ားအတြက္ လက္နက္ခဲယမ္းႏွင့္ ရိကၡာ၀ယ္ယူေရးတြင္ အသုံးျပဳ ခဲ့ၾကသည္။  

ထိုေခတ္ကာလကတည္းက တည္ရွိဖြံ႕ျဖိဳးခဲ့ေသာ အာရဗီေက်ာင္းမ်ား၏ အေျခအေနႏွင့္ ေဆာင္ရြက္မႈမ်ားကို “ေမာင္ေတာၿမိဳ႕နယ္၊ အာရဗီေက်ာင္းမ်ား အေျခအေန” စာတမ္းတြင္ ေအာက္ပါအတိုင္းေဖၚျပထားသည္။

“1962 ခုႏွစ္က အာရဗီ အထက္တန္းေက်ာင္း (၆)ေက်ာင္း၊ အလယ္တန္းေက်ာင္း (၁၆) ေက်ာင္း၊ မူလတန္း ေက်ာင္း(၂၇၆)ေက်ာင္းရွိရာမွ 1980ျပည့္ႏွစ္တြင္ အာရဗီတကၠသိုလ္ (၂)ေက်ာင္း၊ အထက္တန္းေက်ာင္း(၉)ေက်ာင္း၊ အလယ္တန္းေက်ာင္း (၁၈)ေက်ာင္း၊ မူလတန္းေက်ာင္း(၃၀၀)ေက်ာ္ ရွိလာသည္ကို ေတြ႕ရသည္။
ေက်ာင္းသားဦးေရမွာ 1990 တြင္ အာရဗီတကၠသိုလ္ ၌ (၂၀၀)၊ အာရဗီအထက္တန္းေက်ာင္း၌ (၁၇၅၀)၊ အာရဗီအလယ္တန္းေက်ာင္းတြင္(၁၈၈၀)၊ အာရဗီမူလတန္းေက်ာင္းတြင္ (၂၃၁၉၀)ရွိေၾကာင္း သိရသည္။ အဓိကသင္ၾကား ေပးသည္မ်ားမွာ အစၥလာမ္ဘာသာကို သက္၀င္ယုံႀကည္ရန္၊ ၀တ္ျပဳရန္၊ အာရဗီဘာသာသင္ရန္အျပင္ အာရပ္လူမ်ဳိးမ်ားႏွင့္ ဘဂၤါလီလူမ်ဳိးမ်ား၏ ယဥ္ေက်းမႈထုံးတမ္းဓေလ့မ်ား၊ အေတြးအေခၚမ်ားကိုသာ အဓိကထားသင္ၾကား ေပးသျဖင့္၊ ျမန္မာအသိုင္းအ၀ိုင္းႏွင့္ ေ၀းသည္ထက္ ေ၀းလာ သည္ကို ေတြ႕ရသည္။ ၎တို႕၏ ၀တ္ပုံစားပုံ၊ ေနထိုင္ျပဳမူေဆာင္ရြက္ပုံ မ်ားမွာ ျမန္မာတို႕ႏွင့္ လုံး၀မတူသကဲ့သို႕၊ ျမန္မာတိုင္းရင္းသားတို႕၏ ယဥ္ေက်းမႈဓေလ့ထုံးတမ္းမ်ားကိုလည္း  လုံး၀လက္ခံ လိုစိတ္မရွိဘဲ၊ ျမန္မာမ်ားႏွင့္ျခားနားေသာ အသြင္မ်ားျဖစ္လာသည္ကို ေတြ႕ရသည္။ ေမာင္ေတာၿမိဳ႕နယ္ ရွိဘဂၤါလီမ်ား မွာ ကိုယ္ပိုင္အႏုပညာေတးဂီတလည္း မရွိေၾကာင္းေတြ႕ရသည္”

ၿမန္မာ့ေျမေပၚတြင္ ေရာက္ရွိေမြးဖြားလာေသာ ဘဂၤါလီမ်ား၏ “အမ်ဳိးသားေရးဆက္စပ္မႈ” (national sense of belonging) သည္  ျမန္မာႏိုင္ငံထက္ တစ္ဖက္ႏိုင္ငံကို တြယ္ဆက္ထားၾကေၾကာင္းေတြ႕ရိွရမည္ျဖစ္သည္။ 1990ႏွစ္ဆန္း ပိုင္း ကတည္းက စ၍္ (Al-Haramain Islamis Foundation) အဖြဲ႕သည္ စစ္တေကာင္းနယ္ထဲက ရိုဟင္ဂ်ာမ်ားကို ေထာက္ပံ့ခဲ့သည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္းရွိ (ဘူးသီးေတာင္/ေမာင္းေတာ) က ဘာသာေရးေက်ာင္းမ်ားသို႕လည္း ေထာက္ပံ့ ေနေၾကာင္း ခန္႕မွန္း ရသည္။
ယခင္အစိုးရလက္ထက္က ျမန္မာျပည္အေရွ႕ေျမာက္ဘက္ႏွင့္ အေရွ႕ဘက္ (ကခ်င္၊ ကိုးကန္႕၊ ၀၊ မိုးလား) ေဒသ တို႕တြင္ တရုတ္စာေပသင္ၾကားေပးေနျခင္းအေပၚ၊ ကန္႕ကြက္ျခင္း တားျမစ္ျခင္းမ်ားရွိခဲ့သည္။ တိုင္းရင္းသားမ်ားလည္း ယေန႕တိုင္ သူတို႕ကိုယ္ပိုင္တိုင္းရင္းသားစာေပမ်ားသင္ၾကားခြင့္ရရွိေရးအတြက္ ေတာင္းဆိုေနၾကဆဲျဖစ္သည္ကို ျမင္ၾကား ေနရသည္။ ထိုသို႕ေသာ အေျခအေနေအာက္တြင္ ေမာင္ေတာၿမိဳ႕နယ္ရွိ အာရဗီေက်ာင္းမ်ားကိစၥသည္ ထူးျခားစြာ ျဖစ္ေပၚ တိုးတက္ေနသည္ကို ေတြ႕ရမည္။

ရခုိင္ျပည္နယ္ျငိမ္မွာလား၊ ဒါမွမဟုတ္ အေလ်ာ္အစားလုပ္မွာလား

Rakhine Straight Views

အပုိင္း ( ၁ )

ရင္ဘတ္ခ်င္းကပ္ထားတာေတာင္ ေက်ာကမနာရင္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ေတြ ကြဲဖုိ႔ဘဲရွိေတာ့တယ္ လုိ႔ ရခိုင္သားတစ္ဦး ကေျပာလုိက္တဲ့စကားကုိ ကၽြန္ေတာ္အေတာ္ေလး စဥ္းစားမိပါတယ္။
လက္ရွိရခုိင္ျပည္နယ္အေျခအေနကုိ ေလ့လာသုံးသပ္ၾကည့္ရင္ ႏုိင္ငံေရးသားေတြအတြက္ေရာ စီးပြားေရးသမား ေတြအတြက္ပါ စိတ္၀င္စားဖုိ႔ေကာင္းေနပါတယ္။
ျပည္နယ္အစုိးရအေနနဲ႔ နုိင္ငံေတာ္အစုိးရရဲ႕လမ္းညႊန္ခ်

က္ေတြနဲ႔ ဘယ္လုိေတြလုပ္ေဆာင္ေနသလဲဆုိတာကုိ မ်က္ျမင္ေတြ႕ေနရၿပီျဖစ္ပါတယ္။ ျဖစ္ေပၚခဲ့မႈေတြကုိ ေတြးျမင္ၾကည့္ရင္ မယုံနုိင္ေလာက္ေအာင္ကုိ စိတ္၀င္စားဖုိ႔ ေကာင္းသလုိ႔ မယုံႏုိင္ေလာက္ေအာင္ကုိျဖစ္တာလုိ႔ျမင္တယ္။
ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ ဘယ္ေလာက္ထိ သတင္းအခ်က္အလက္ေတြကုိ ယုံၾကည္မႈရွိခဲ့ၾကသလဲဆုိကုိလည္း ေတြ႕ရ တယ္။ သတင္းမီဒီယာတစ္ခ်ိဳ႕က သတင္းေတြကုိ အမွန္တင္တယ္။ ေရးသားေဖာ္ျပတယ္။ အဲဒါကုိအေနာက္ႏုိင္ငံက မီဒီယာေတြ မဟုတ္တဲ့သတင္းအကုန္လြင့္တယ္။ အဲဒါကုိ ယုံၾကည္သူတစ္ခ်ိဳ႕ယုံၾကည္ၾကတယ္။ တူရကီႏုိင္ငံျခား ေရး ၀န္ႀကီး ရခုိင္ျပည္နယ္ကုိေရာက္လာတယ္။ ရွပ္တစ္ျပက္ ႏွစ္ဘက္လူေတြနဲ႔ေတြ႕ဆုံတယ္။ ဘယ္သူ႔စကားကုိ ယုံ ခဲ့သလဲဆုိတာ စိတ္၀င္စားဖုိ႔ ပုိေကာင္းလာတယ္။
မၾကာဘူး ျမန္မာအစုိးရက ဖမ္းဆီးထားတဲ့ အုိင္ဂ်ီအုိ၀န္ထမ္းေတြကုိ ျပန္လႊတ္ေပးလုိက္တယ္။ ဒါဟာ ႏုိင္ငံေရး သမားတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ၾကည့္မယ္ဆုိရင္ က်ားကြက္တစ္ခုကုိ ေရႊ႕လုိက္တာလုိ႔ျမင္မယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီက်ားကြက္ က ရခုိင္ေတြအတြက္ေကာ ဘာျဖစ္လာႏုိင္သလဲ။ ဘဂၤလီေတြအတြက္ေကာ ဘာျဖစ္လာႏုိင္သလဲ စဥ္းစားၾကည့္ဖုိ႔ လုိမယ္။ ပြင့္လင္းျမင္သာမႈေတြရွိဖုိ႔လုိတယ္လုိ႔ တူရကီႏုိင္ငံျခားေရး ၀န္ႀကီးေျပာၾကားခဲ့တယ္။ အဲဒါဟာ တကယ္ ေကာဘယ္ေလာက္ထိ ခရီးေရာက္ေနၿပီလဲ ခ်ျပဖုိ႔လုိၿပီျဖစ္တယ္။
ဇြန္လ ၈ ရက္ေန႔ကုိ ၾကည့္မယ္ဆုိရင္ ေမာင္ေတာမွာ ရြာေပါင္း ၃၂ ကုိ စတင္မီးရႈိ႕ခဲ့တာက ဘဂၤလီေတြပဲျဖစ္ တယ္။ အဲဒီလုိ႔ လုပ္ခဲ့တာကုိေတာင္ တူရကီႏုိင္ငံျခားေရး ၀န္ႀကီး H.E Mr Ahmet Davutoglu ဘဂၤလီေတြဟာ ရန္ ရွာတတ္သူေတြမဟုတ္ဘူးလုိ႔ ေျပာခဲ့တယ္။ ဒါကေကာ ဘာေၾကာင့္ ဒီလုိေျပာတယ္လုိ႔ထင္သလဲ။ ျဖစ္ေပၚခဲ့မႈေတြ အားလုံးကုိ ရခုိင္တုိင္းရင္းသားေတြလုပ္တာလုိ႔ စြဲခ်က္တင္လုိက္တဲ့သေဘာလုိ႔ျမင္တယ္။
ႏုိင္ငံေရးအရ၊ သံတမံအရ ဒီလုိေျပာလုိက္တယ္ဆုိရင္ေတာင္ ရခုိင္လူ႕အဖြဲ႕အစည္းအတြက္ အင္အားေတြ လုိေနတယ္တုိတာကုိ ျပလုိက္တာလည္းျဖစ္ပါတယ္။ အခုဆုိ ေက်ာင္းေတြဖြင့္တယ္။ ဆရာ/မေတြကုိ ယခင္တာ၀န္ ထမ္းေဆာင္ရာေနရာေတြကုိ ျပန္ပုိ႔တယ္။ မသြားရင္ အလုပ္ျဖဳတ္ပစ္မယ္လုိ႔ ျခိမ္းေျခာက္ခံတယ္။ အဲဒီလုိျခိမ္းေျခာက္ ခံရေပမယ့္ တစ္ခ်ိဳ႕ကေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွ မသြားေတာ့ဘူးလုိ႔ေျပာၿပီး အိမ္မွာဘဲ ေနလုိက္တဲ့ သူေတြလည္းရွိလာ တယ္။ တကယ္ေကာ လုံျခဳံေရးဆုိတာဟာ ရခုိင္ျပည္နယ္အတြက္ လုံေလာက္ၿပီလားဆုိတဲ့ေမးခြန္းကုိ ဒီေန႔ထိေျဖႏုိင္ တဲ့သူ တစ္ေယာက္မွ မရွိေသးပါဘူး။ အေျပာနဲ႔အလုပ္မညီမွ်တဲ့သူေတြ လက္ေအာက္မွာ တာ၀န္ဆုိတဲ့ ပုဒ္မကုိ ေခါင္း ေပၚတင္လုိက္ရတဲ့ ျပည္သူ၀န္ထမ္းေတြအတြက္ေကာ ဘယ္လုိ ယုံၾကည္ခ်က္မ်ိဳးနဲ႔လက္ခံလုိ႔ရႏုိင္မလဲဆုိတာ ေတြးျမင္ဖုိ႔လုိၿပီျဖစ္တယ္။
အင္အား၊ အရွိန္အ၀ါေတြ၊ အာဏာေတြ၊ပါ၀ါေတြကုိ သုံးၿပီး ခုိင္းေစခံရတဲ့သူေတြကေကာ ဘယ္သူေတြမ်ား ျဖစ္ေနသလဲဆုိတာ ရွင္းျပေနစရာမလုိဘူးလုိ႔ထင္တယ္။ တကယ္တန္းက်ေတာ့ အဲဒီအေပၚကလုိ႔ေျပာေနတဲ့သူေတြ ဘဂၤလီရြာမွာသြားေနၾကည့္ပါလားဖုိ႔ ေျပာခ်င္တယ္။ လုံျခဳံေရးဆုိတာ ဘယ္အတုိင္းအတာထိကုိေျပာတာလဲဆုိေမး ရင္ ဘယ္သူေျဖမလဲ။
တစ္ရက္၊ႏွစ္ရက္ ၊သုံးရက္ ….. ေပးမယ္။ ေနာက္ေန႔ေတြမွာ လုံျခဳံေရးဆုိတာ အရက္ေသာက္ၿပီးအိ္ပ္ေနရုံ ကုိေျပာတာလား။ သတင္းစာေတြ၊ ဂ်ာနယ္ေတြမွာေဖာ္ျပလုိ႔မရတဲ့ ဓါတ္ပုံေတြ ရခုိင္ျပည္သူလူထုမွာ အမ်ားႀကီးရွိ ပါတယ္။ အဲဒီသတင္းအခ်က္အလက္ ၊သက္ေသအေထာက္အထားေတြကုိေကာ ယုံၾကည္ေပးႏုိင္တဲ့သူ ျမန္မာႏုိ္င္ငံ မွာရွိေကာ ရွိရဲ႕လားလုိ႔ေမးခ်င္တယ္။ ျပည္သူေတြယုံၾကည္ခ်က္ပ်က္ျပားေအာင္ဘယ္သူေတြလုပ္ေနသလဲဆုိတာ လူတုိင္းသိပါတယ္။ ထင္သာျမင္သာမႈေတြရွိဖုိ႔ ႀကိဳးစားဖုိ႔လုိမယ္။
ဒီရက္ပိုင္းမွာ ထြက္လာသမ် သတင္းေတြဟာ ရခိုင္လူထုကို ထိုးႏွက္ေနသလို ခံစားၾကရတယ္။ ျပည္ေထာင္ စု၀န္ၾကီးေတြ၊ ရခိုင္ျပည္နယ္ ၀န္ၾကီးေတြ ရခိုင္ျပည္သူေတြနဲ႕ေတြ႕ေတာ့ အခုျဖစ္ရပ္ေတြဟာ ရခိုင္ကစလို႕ျဖစ္သလုိ လို ေျပာလာတယ္။ ဘဂၤလီေတြနဲ႕ေတြ႕ျပန္ရင္ေတာ့ သူတို႕ဘာလိုအပ္သလဲ ေမးျပီး ျဖည့္ဆည္းေပးဖို႕ၾကိဳးစား တယ္။ ဒါဟာႏွစ္ဘက္ျငိမ္းခ်မ္းေရးလုပ္တာလို႕သူတို႕ထင္ပံုရတယ္။ ဒီသတင္းေတြက ရခိုင္လူထုရဲ႕ ခံစားခ်က္ကို ဆြေပးေနသလို ျဖစ္လာတာကို သတိမျပဳမိၾကဘူးလား။
ေမာင္ေတာမွာဆို ဘဂၤလီဆိုင္ေတြ ဖြင့္ႏိုင္ေအာင္ လံုျခံဳေရးအရ တာ၀န္ယူေပးေနတယ္။ ရခိုင္ ေတြေတာင္းဆိုသမ်ကိုေတာ့ မ်က္ကြယ္ျပဳထားတယ္။ ေနာက္ ဆံုးသတင္းက ဘဂၤလီေတြ ဗလီတက္ခြင့္ေတာင္း တာကို တက္ခြင့္ေပးလိုက္ျပီဆိုတဲ့သတင္း။ အစိုးရ ေျဖရွင္းေနပံုက မဟုတ္ေသးဘူး။ ျဖစ္ခ်င္တာျဖစ္ေစေတာ့ဆုိၿပီး လက္လႊတ္စပယ္လုပ္လုိက္မယ္ဆုိရင္ တုိင္းရင္းေတြကုိ ဘယ္လုိေနရာမ်ိဳးမွာထားသင့္သလဲ။ တစ္ေလာက ကုိဆုိဘုိ အေၾကာင္းေရးျပထားတဲ့ ၊ရခုိင္နဲ႔ႏိႈ္္င္းယွဥ္ျပထားတဲ့ ေဆာင္းပါးတစ္ပုဒ္ဖတ္လုိက္ရပါတယ္။ အဲဒါကုိပဲ မေက်မနပ္တဲ့ ေလသံေတြၾကားေနတယ္။ တကယ္ေတာ့ မၾကာခင္ ကုိဆုိဗုိေဒသလုိ ျဖစ္လာႏုိင္တယ္လုိ႔ ဆုိရင္ေတာင္ လက္သင့္ခံ သင့္ရင္ခံရမယ္။ မျဖစ္လာႏုိင္ဘူးလုိ႔ ဘယ္သူအာမခံရဲမလဲ။
အစိုးရကသာ တန္းတူအခြင့္အေရးတုိ႔၊ ပူးေပါင္းေနထုိင္ခြင့္တုိ႔ေတြလုပ္လာမယ္ဆုိရင္ တုိင္းရင္းသားေတြ ရခုိင္ေဒသမွာ ေရႊေတြပုံေအာၿပီးထားရင္ေတာင္ေနေတာ့မွာမဟုတ္ဘူးလုိ႔ ထင္တယ္။ ေမာင္ေတာေဒသကုိ ၾကည့္ မယ္ဆုိရင္ အေနာက္ဘက္ျခမ္း ေတာင္ၿပိဳ၊ နံသာေတာင္၊ ကြမ္းသီးပင္ ေတြက တစ္ဘက္ကမ္းမွာရွိေနတယ္။ ျမစ္ရဲ႕ဒီ ဘက္ျခမ္းမွာ ျမစ္ကမ္းေဘးက ရခုိ္င္ရြာေတြရွိေနတယ္။ ျပဳန္းမ၊ ငါးခူရ၊ ျခံျပင္၊ စံပယ္ရင္း၊ ရြက္ညိဳေတာင္အစရွိတဲ့ ရြာေတြအမ်ားႀကီးဟာ အျမဲစုိးထိတ္ေနရမယ့္အေနအထထားမွာရွိေနတယ္။ ႀကိမ္ေခ်ာင္းအထက္ မင္းႀကီးရြာ၊ ၀က္ က်ိန္းကေန အထက္ဘက္နယ္စပ္အဆုံး အင္တူလာေဘာ္တူလာအထိ က ေတာင္ၾကားေဒသေတြျဖစ္ေနတယ္။ အေရွ႕ဘက္က မယူေတာင္တန္းႀကီး၊ အေနာက္ဘက္က ေ၀လာေတာင္ေတာင္ေၾကာနဲ႔ဆက္ေနတဲ့ေတာင္ေၾကာႀကီး ေတြဟာ အဲဒီေဒသကုိ ညွပ္ထားတယ္။ ဆုိေတာ့ ေျပးေပါက္က တစ္ခုတည္းသာရွိေတာ့တယ္။ ေအာက္ကုိဆင္း ေျပး ရင္ေတာင္ ၀က္က်ိန္းကေန ပိတ္ထားရင္ အျခားလမ္းမရွိေတာ့ဘူး။
ဒါေၾကာင့္ အေျခအေနေတြကုိၾကည့္ၿပီး ညီမွ်ျခင္းရွာၾကည့္ရင္ ေက်ာ္ခ်င္းကပ္ခြဲခြါသြားဖုိ႔ထက္ ပူးေပါင္းျခင္း ဆုိတာကုိ ဘယ္သူလက္ခံမလဲဆုိတာၾကည့္လုိက္ပါ။ တစ္ခုေမးခ်င္တယ္။ ဘယ္သူေျဖႏုိင္မလဲေတာ့မသိဘူး။ ရခုိင္ ျပည္နယ္ထဲမွာ ဘဂၤလီေတြ ဒီေလာက္မ်ားလာေနတာကုိ လူသားခ်င္းစာနာေထာက္ထားတာတုိ႔နဲ႔ တန္းတူေနထုိင္ လုိသူေတြအေနနဲ႔ ရခုိင္ျပည္နယ္ထဲက ဘဂၤလီေတြကုိ အျခားတုိင္းနဲ႔ျပည္နယ္ကုိ ေခၚသြားၿပီးထားေပးလုိက္ပါလား။ ရခုိင္ေဒသမွာလည္း ေလ်ာ့သြားတာေပါ့။ ဒီလုိဆုိရင္ ဘယ္သူ၊ဘယ္တုိင္းနဲ႔ ျပည္နယ္ႀကီးေတြက လက္ခံမလဲဆုိတဲ့ ေမးခြန္းကုိ ေျဖလာမယ့္ အေျဖဟာ ႏုိးဘဲမဟုတ္လား။
ကဲ ဘယ္သူေခၚရဲသလဲ။ ဘယ္ျပည္နယ္နဲ႔တုိင္းက ေခၚရဲသလဲဆုိတာကုိ ေျပာပါ။ ေခၚသြားၾကပါေတာ့လား။ အခုကၽြန္ေတာ္ေရးေနတဲ့ေဆာင္းပါးဟာ ခံစားခ်က္ေတြပါတယ္ဆုိရင္ေတာင္ ဘက္လုိက္ၿပီးေျပာတာတစ္ခုမွမပါဘူး။ ခဏတစ္ျဖဳတ္လာၿပီး ေတာေျပာ၊ေတာင္ေျပာနဲ႔ လုပ္ေနမယ့္အစား ေခၚၿပီးေမြးၾကည့္ပါလုိ႔ေျပာခ်င္တယ္။ ခံစားဖူးတဲ့ လူေတြကေတာ့ ခံစားခ်က္ရွိမွာဘဲ အဲဒါကုိ အျပစ္လုိ႔ မျမင္ေစခ်င္ပါ။ အျပစ္လုိ႔ျမင္ရင္လည္း ေဆာ္ရီးပါ။
ေနာက္တစ္ခုက လက္ရွိ ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕စီးပြားေရးၿမိဳ႕ေတာ္တုိ႔ ေခၚဆုိၾကတဲ့ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕မွာ ဘဂၤလီေတြဘယ္ ေလာက္မ်ားေနၿပီလဲ စဥ္းစားၾကည့္ပါ။ ဒီလုိလူဦးေရ တုိးပြားလာတဲ့ လူမ်ိဳးတစ္ခု ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕ ၿမိဳ႕ေတာ္ႀကီးမွာ ရွိေန တာ ဘယ္ေလာက္အႏၱရာယ္မ်ားသလဲ ဗမာလူမ်ိဳးေတြအားလုံးသိၾကပါတယ္။ အျပင္ပန္းသ႑ာန္မွာ ေဘာထားႀကီး ႏုိင္ေပမယ့္ မႏၲေလးကုိၾကည့္ရင္ ရင္ထဲမွာ ဘယ္သူမွ ေက်နပ္မွာမဟုတ္ဘူးလုိ႔ထင္တယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ ဗမာေတြလည္း ဒီ အေၾကာင္းကိုသိေနၾကပါတယ္။တစ္ခုေလာက္ေျပာခ်င္တယ္။ ေနာက္ႏွစ္ေပါင္း ၂၀ေလာက္၊ဒါမွမဟုတ္ ၅၀ ေလာက္ မွာ ေရႊတိဂုံေစတီေတာ္ႀကီးကုိ ဒီအတုိင္းျမင္ခြင့္ရႏုိင္မယ္လုိ႔ ဘယ္သူအာမခံႏုိင္မလဲဆုိတာကုိ ေမးခ်င္တယ္။
ကမၻာမွာ ဗုဒ ဘာသာအထြန္းကားဆုံးႏုိင္ငံေတြကုိ တစ္ခ်က္ျပန္ၾကည့္လုိက္ပါ။ ဘာေတြျဖစ္သြားၿပီလဲ။ဘယ္ ေလာက္က်န္ေသးသလဲ။ ၿပီးေတာ့ ဘဂၤလီတစ္ဦးအသတ္ခံရရင္ ကမ႓ာကေအာ္ၾကတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘုန္းေတာ္ႀကီး တစ္ပါးအသတ္ခံရတာကုိ ဘယ္အေကာင္ကမွမေအာ္ဘူး မေျပာဘူး။ ျမန္မာအစုိးရကေကာ ဘယ္သတင္းဌာနမွာ ဘုန္းႀကီးအသတ္ခံရတဲ့အေၾကာင္းေဖာ္ျပဖူးသလဲ။ တရား၀င္ထုတ္ေဖာ္ေျပာဖူးသလဲ။ သရီကုန္ေဘာင္မွာ ဘုန္းေတာ္ ႀကီးအသတ္ခံရတာ ဘယ္သတင္းဌာနကမွ ေဖာ္ျပခြင့္မရခဲ့ဘူး။ ဒါဟာ တန္သလား။ ဘာကုိဖုံးကြယ္ထားသလဲ။ ပြင့္ လင္းျမင္သာမႈဆုိတာ အဲဒါဘဲလား။
ေဒါက္တာသန္းထြန္းေအာင္ေျပာတာၾကားဖူးတယ္။ ဥပေဒျပဳေရးမ႑ိဳင္မေကာင္းေနသမွ် ၊တရားစီရင္ေရး မ႑ိဳင္ေကာင္းလာႏုိင္ပါ့မလား၊ တရားစီရင္ေရးမ႑ိဳင္ေကာင္းမလာသမွ် အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမ႑ိဳင္ေကာေကာင္းလာပါ့မ လား ဆုိတဲ့စကားပါ။ အခုလည္း ဒီစကားကုိ ကၽြန္ေတာ္ေကာင္းေကာင္း ၾကားေနမိပါတယ္။ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးေတြ၊ တရား စီရင္ေရးေတြနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး နယ္ၿမိဳ႕ေတြကုိ တစ္ခ်က္ေလာက္ျပန္ၾကည့္ၾကပါ။ အထက္မွာ ေကာင္းေနရုံနဲ႔ အားလုံး ေကာင္းေနၿပီလုိ႔ ေျပာလုိ႔မရေသးပါဘူး။ အမ်ားၾကီးလုိအပ္ခ်က္ေတြရွိေနပါေသးတယ္။ တရားစီရင္ေရးနဲ႔ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး အပုိင္းကုိ နယ္ေတြမွာဘယ္လုိရွိတယ္ဆုိတာလည္း ႏုိ္င္ငံေတာ္သမၼတႀကီးအေနနဲ႔ ေလ့လာၾကည့္ပါ။
လက္၀ါးခ်င္းရုိက္ထားတဲ့ ကိစၥေတြကုိလာေရာက္ေလ့လာမယ္ဆုိရင္ ဘာမွထူးမွာမဟုတ္ဘူး။ တီးလုံးတုိက္ ၿပီးသား ကိစၥေတြကုိ လာၾကည့္မယ္၊ ေလ့လာမယ္ဆုိရင္ အေျဖမွန္ဘယ္လုိရမလဲ။ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းေတြမွာလည္း ခရုိနီေတြဘယ္ေလာက္မ်ားေနသလဲဆုိတာ ၾကည့္ျမင္တတ္ဖုိ႔ထက္ အျဖစ္မွန္ကုိသိဖုိ႔လုိတယ္။ ျပည္နယ္နဲ႔တုိင္းေတြ မွာ ျဖစ္ေနတာ ဂ်ာနယ္ေတြထဲ အနည္းအက်ဥ္းေတာ့ေတြ႕ရတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘာအေျဖမွ ထြက္မလာဘူး။ ေကာင္း တာေတြကုိ လုပ္ေနရုံနဲ႔ ေကာင္းေအာင္လုပ္ဖုိ႔ကအေရးႀကီးတယ္။
ရခုိင္ျပည္နယ္ထဲမွာ ျဖစ္ရပ္တစ္ခုကျဖစ္သြားၿပီဆုိေပမယ့္ ဒီကိစၥဟာ သေဘာထားႀကီးျပရုံနဲ႔ မၿပီးဘူး။ ျပတ္ သားဖုိ႔ဘဲလုိတယ္။ ျပတ္သားမႈဟာ အေရးအႀကီးဆုံးျဖစ္ဖုိ႔လုိတယ္။ အခုလုိသာ မျပတ္မသားလုပ္ေနမယ္ဆုိရင္ ဘယ္လုိမွ ေျဖရွင္းေပးလုိ႔ရမွာမဟုတ္ဘူး။ ရခုိင္မဟုတ္တဲ့လူက ရခုိင္လုိ ခံစားရတယ္ဆုိတဲ့ စကားဟာ ဘယ္အတုိင္း အတာထိမွန္ႏုိင္မလဲ။ ရခိ္ုင္လုိခံစားမႈအျပည့္ရွိႏုိင္မယ္ေတာ့မထင္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ရခုိင္ေတြကဘဲ ကုိယ့္ကုိကုိယ္ ရပ္ တည္ေနၾကရတယ္။ ရခိုင္မွာ လက္နက္ကုိင္ေျပာက္က်ားေတြမရွိလုိ႔ တျခားလူမ်ိဳးေတြဖိအားေပးတာလား။ အၾကမ္း ဖက္သမားေတြမရွိလုိ႔ လူေတြက ဖိအားေပးတာလား။ အၾကမ္းဖက္သမားေတြရွိမွ ႏုိင္ငံေတာ္က အေလးထားမယ္ဆုိ ရင္ ရခုိင္ေတြအားလုံးအၾကမ္းဖက္သမားေတြျဖစ္သြားမွာေပါ့လုိ႔ ေျပာခ်င္တယ္။ ဘဂၤလီေတြမွာက အေနာက္ႏုိင္ငံ ေတြမွာ ဘဂၤလီအၾကမ္းဖက္သမားေတြရွိေနတယ္ဆုိၿပီး ေတာင္းဆုိခ်က္ေတြကုိလုိက္ေလ်ာမယ္ဆုိရင္ ရခုိင္ေတြက ေကာ…….။
ေနာက္ၿပီး ကိုယ္စာျပတဲ့ေက်ာင္းသားက ကုိယ့္ကုိျပန္သတ္တာ သမုိင္းတြင္ခဲ့ၿပီ။ ဒီအေၾကာင္းကုိ ဘယ္ရခုိင္ ကမွ ေမ့လုိ႔ရေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူး။ ေက်ာင္းဆရာ/မေတြကုိ တာ၀န္က်ရာကုိျပန္လႊတ္ေနတာဟာ လုံျခဳံေရးနဲ႔ အသက္ အာမခံအတြက္ ဘယ္သူေတြကတာ၀န္ယူထားသလဲ။ ဘယ္သူေတြက အာမခံထားသလဲဆုိတာ အခုထိမ ေျဖၾကေသးဘူး။ အာမခံခ်က္မရွိတဲ့ေက်ာင္းဆရာ/မေတြဟာေကာ ေက်ာင္းကုိ ဘယ္လုိပုံစံသြားတက္မလဲဆုိတာကုိ ေတြးၾကည့္ပါ။ ပညာရွင္ေတြ၊ ပညာရွိေတြပုိသိပါတယ္။ ျဖစ္ခ်င္တဲ့ဆႏၵကုိဦးစားေပးရင္ ျဖစ္သင့္တာေတြဆုံးရႈံးသြား ႏုိင္တယ္ဆုိတာကုိ သိၾကမွာျဖစ္ပါတယ္။ လူတစ္ဦးအတြက္ ၊တစ္စုအတြက္ တာ၀န္မယူႏုိင္ဘဲ တာ၀န္ေပးျခင္းကုိ တာ၀န္ယူတာဟာ သိပ္ရွက္ဖုိ႔ေကာင္းပါတယ္။
အေကာင္းဆုံးအေနအထားကုိေရာက္ဖုိ႔ အဆုံးကုိေကာင္းေအာင္လုပ္ဖုိ႔လည္းလုိပါတယ္။ ရင္ခ်င္းကပ္ထား ေပမယ့္ ေက်ာမနာတာက စည္းလုံးညီညြတ္မႈေတြကုိ ေဖာ္ေဆာင္လုိ႔ရႏုိင္ပါ့မလားဆုိတာကုိ ျပန္ေတြးၾကည့္မိတုိင္း ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ တုိင္းရင္းသားေတြဟာ အျမဲရင္နာေနမွာပါ။
ျဖစ္တည္ခ်က္တစ္ခုအတြက္ ျဖစ္လာသင့္သလုိ ျဖစ္ႏုိင္ေျခရွိတာကုိ လုပ္သင့္တာကလည္း ႏုိင္ငံေတာ္တာ ၀န္ ကုိ ဦးေဆာင္ဦးရြက္ျပဳသူေတြမွာ ပုိၿပီးတာ၀န္မကင္းဘူးဆုိတာ သေဘာေပါက္မွာပါ။ အင္အားဆုိတာကုိ အား အင္ရဲ႕အထိမ္းအမွတ္တစ္ခုအျဖစ္ ျပဳႏုိင္မယ္ဆုိရင္ တုိင္းရင္းသားလူသားမ်ားစြာအတြက္ ေအးခ်မ္းရာေအးခ်မ္း ေၾကာင္းကုိေဖာ္ေဆာင္ေပးႏုိင္မယ့္ လဒ္ေကာင္းတစ္ပါးျဖစ္မွာေတာ့ေသခ်ာတယ္။
ရခုိင္ျပည္နယ္မွာ ရခုိင္ေတြရွိမေနရင္ ဘယ္လုိျပည္နယ္မ်ိဳးအျဖစ္သတ္မွတ္လုိက္ရမယ္ဆုိတာကုိ သိပါလ်က္ ကယ္နဲ႔ ရခုိင္တုိင္းရင္းသားေတြမရွိႏုိ္င္ေအာင္ လုပ္ေနမယ္ဆုိရင္ တျခားလူမ်ိဳးေတြရွိလာမွာကုိလုိးလားမွာလားဆုိတဲ့ ေမးခြန္းကုိလည္း နည္းနည္းေလာက္ေျဖေပးၾကပါလုိ႔ေျပာခ်င္တယ္။ ေဒသတစ္ခုကုိေပးအပ္ႏုိင္ဖုိ႔အတြက္ေကာ ကၽြန္ ေတာ္တုိ႔ စိတ္သေဘာထားျမင့္ျမတ္ႏုိင္ပါ့မလား။ ရခုိင္တုိင္းရင္းသားေတြမရွိဘဲ အုပ္ခ်ဳပ္သူလူတန္းစားေတြအတြက္ ေကာ သနားၾကင္နာစြာအုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရႏုိင္ပါ့မလား။ ေမးခြန္းမ်ားစြာအတြက္ ေျဖရွင္းရန္ခက္ခဲေနမည္ဆုိလ်င္ ထုိအေျဖ သည္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ရခုိင္တုိင္းရင္းသားမ်ားစြာအတြက္ ေက်ာခ်င္းနာရမည့္အေနအထားလား ဆုိတာကုိေတြးၾကည့္ မိလ်င္ ရင္နာမဆုံးျဖစ္ခဲ့ရပါသည္။
တုိင္းရင္းသားမ်ားထဲတြင္ ဘဂၤလီမ်ားလည္း ပါေနတယ္ဆုိလ်င္ ရခုိင္တုိင္းရင္းသားမ်ားအားလုံးသည္ ဘယ္ လုိအေျခအေနမ်ိဳးကုိ ေရာက္ေနသလဲဆုိတာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ရခုိင္သားမ်ားအားလုံးနားလည္သင့္ျပီဟု ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ထင္ပါတယ္။ ၈၈ မ်ိဳးဆက္ေက်ာင္းသားမ်ားေခါင္းေဆာင္တုိ႔ ရခုိင္ျပည္နယ္စစ္ေတြၿမိဳ႕သုိ႔ေရာက္ရွိလာခဲ့စဥ္တြင္ ေဒသခံတစ္ဦးေျပာေသာ စကားရွိပါသည္။ တျခားလူေတြလုိအပ္ခ်က္တစ္ခုအတြက္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ရခုိင္ျပည္နယ္ကုိ အေလ်ာ္အစားေပးလုိက္ရသလုိမ်ိဳးမျဖစ္ေစခ်င္ပါ လုိ႔ေျပာရမလား။ လူနည္းစုကုိ လူမ်ားက ၀ုိင္းၿပီးရန္ရွာေနတယ္လုိ႔ ေျပာလုိက္ၾကတာလည္း ကၽြန္ေတာ္တုိ႔နားၾကားမွားစြာ ၾကားမိသည္ဆုိလ်င္ ထုိသုိ႔ နားၾကားလြဲမႈကုိ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ရ ခုိင္တုိင္းရင္းေတြ ဆက္လက္ၾကားခ်င္ၾကပါ့မလား။ တကယ့္ကုိ အင္အားေကာင္းေနတာ၊ အင္အားၾကီးေနတာက ဘယ္သူေတြျဖစ္တယ္ဆုိတာကို ဦးေခါင္းနဲ႔ စကားေျပာသူမ်ား သိရွိနာလည္ႏုိင္ေသာ အခ်ိန္တစ္ခုသုိ႔ ေရာက္ရွိေနၿပီ ျဖစ္ေၾကာင္းကုိ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ယုံၾကည္လုိက္ပါရေစ ဟု ေျပာၾကားလုိက္ရပါသည္။

CNN Vidoe News For Rakhine State

ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ေနလိုၾကလွ်င္(၂) Filed under ေဆာင္းပါး

ေဆာင္းပါးno comments

ရခိုင္ျပည္နယ္အတြင္း ရခိုင္ႏွင့္ ဘဂၤလီ ပဋိပကၡမ်ားျဖစ္ေပၚလာရျခင္း အေၾကာင္းရင္းတစ္ရပ္မွာ ဘဂၤလီဦးေရ အဆမတန္ မ်ား ျပားလာရျခင္းသည္လည္း တစ္ခ်က္အပါအ၀င္ျဖစ္သည္။ ရခိုင္ေဒသအခ်ိဳ႕တြင္ ဘဂၤလီလူဦးေရသည္ ရခိုင္လူဦးေရထက္ မ်ားျပားေနသည္။ လူဦးေရမ်ားျပားလာေသာအခါ ဘဂၤလီမ်ားသည္ ရခိုင္ မ်ားအေပၚ ႏိုင္ထက္စီးနင္း ျပဳလာၾကသည္။ အထူး သျဖင့္ စီပြားေရးႏွင့္ လူမႈေရးတုိ႔တြင္ အာဏာပိုင္တုိ႔ႏွင့္ ပူး ေပါင္း၍ ျခယ္လွယ္လာၾကသည္။ လူမႈေရးကိစၥမ်ားတြင္ လူအားျဖင့္ ဖိရန္ႀကိဳးစားသလို စီးပြားေရးကိစၥမ်ားတြင္ ေငြအားျဖင့္ဖိလာၾကသည္။ ထိုမေက်နပ္မႈမ်ားသည္ တေနရာမွ ျပႆနာ စတင္ေပၚေပါက္လာပါက နဂို္ရွိရင္းစြဲ ခံစားခ်က္မ်ားႏွင့္ စုေပါင္းကာ ေပါက္ကြဲကုန္ၾကသည္။ ထိုအခါ ႀကီးက်ယ္ေသာ ပဋိပကၡ အဆင့္သုိ႔ ေရာက္ရွိ သြားေတာ့သည္။

သာမန္ဘဂၤလီ တစ္ေယာက္သည္ မိန္းမ တစ္ေယာက္မွ သံုးေယာက္အထိယူၾကၿပီး၊ ေမာ္လ၀ီ(ဘီ)မ်ား ႏွင့္ ေငြေၾကးျပည့္စံုသူ တို႔သည္၊ မိန္းမ တစ္ေယာက္မွ ေျခာက္ေယာက္အထိပင္ ယူၾကသည္။ အမ်ားအားျဖင့္ ေတြ႕ရသည္မွာ ႏွစ္ေယာက္၊ သံုးေယာက္ႏွင့္ ေလးေယာက္ျဖစ္သည္။

အကယ္၍ ဘဂၤလီမ တစ္ဦးသည္ အျမံဳ သို႔မဟုတ္ ကေလး မေမြးေတာ့လွ်င္၊ ဘဂၤလီ ေယာကၤ်ားသည္ မိန္းမရွိေနသည္ ျဖစ္ေစ၊ ကြာရွင္းလိုက္ၿပီး ျဖစ္ ေစ၊ ကေလးေမြးနိဳင္ေသာ မိန္းမကို ထပ္၍ယူသည္။ မိန္းမ သို႔မဟုတ္ ေယာကၤ်ား ေသဆံုးသြားခဲ့ေသာ္ ၃-လ မ ေက်ာ္မီ ေနာက္ထပ္ အိမ္ေထာင္သစ္ ထပ္ျပဳရသည္၊ ဘာသာေရးအရ အိမ္ေထာင္မရွိဘဲ ၃-လထက္ပို၍ ေန ခြင့္မရွိ ဟုဆိုသည္။ ဆိုလိုသည္မွာ အရြယ္ရွိေသာ ဘဂၤလီ မိန္းမတုိင္းသည္ စဥ္ဆက္မျပတ္ ကေလး ေမြးေနရ မည္ဟုပင္ ျဖစ္သည္။

ဘဂၤလီမူဆလင္မ်ားတြင္ ဘာသာေရး အရဟုဆိုကာ သေႏၶကိုတားခြင့္မရွိေပ။ ထို႔ေၾကာင့္လူဦးေရမွာ အဆမတန္ တိုးပြားလာခဲ့ သည္။ ဘဂၤလီ မူဆလင္မေလးမ်ားကို အသက္ ၁၅-ႏွစ္ခန္႔မွပင္စ၍ မိဘမ်ားက အိမ္ ေထာင္ခ်ေပးတတ္ၾကသည္။ သူတုိ႔၏ သက္တမ္း တေလွ်ာက္လံုးတြင္ သားေမြးရန္မွာ အဓိကအလုပ္ျဖစ္သည္ ဟုပင္ ဆိုရေပမည္။ အိမ္ေထာင္က်ၿပီးကတည္းက မိန္းမတ႔ို၏ ဓမၼတာေသြးဆံုးမွသာလွ်င္ နားခြင့္ရၾကသည္။ ဤသို႔ဆိုလွ်င္ မူဆလင္အမ်ိဳးသမီး တစ္ေယာက္၏ ေမြးဖြားႏႈန္္းမွာ အနည္းဆံုး ၁၀-ေယာက္မွ အမ်ားဆံုး ၂၅-ေယာက္ အထိပင္ရွိသည္။ မီးတြင္းႏွင့္မီးျပင္ ကေလးေသဆံုးႏႈန္းမွာ အလြန္ပင္ျမင့္ မားေသာ္လည္း ၈-ေယာက္မွ ၁၆-ေယာက္အထိ သားတင္သည္ကိုေတြ႕ရသည္။ ၿမိဳ႕ေပၚတြင္ေနထိုင္ေသာ တခ်ိဳ႕ေခတ္ပညာ တတ္ အမ်ိဳးသမီး မ်ားမွလြဲ၍ အပိ်ဳႀကီးမရွိေပ။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ကေလးေမြး၍မရေသာ အျမံဳမွလြဲ၍ ဘဂၤလီမူဆလင္ အမိ်ဳးသမီးတုိင္း လိုလိုသည္ ကိုယ္၀န္ေဆာင္၊ သားေမြးသည္ ဟုဆိုရေပမည္။

ဤသို႔ဆိုလွ်င္ ပ်မ္းမွ်အားျဖင့္ မိန္းမတစ္ေယာက္တည္းသာရွိေသာ ဘဂၤလီအိမ္ေထာင္စုအတြက္ ကေလး ၁၀-ဦးႏွင့္ မိန္းမ ေျခာက္ေယာက္ရွိေသာ အိမ္ေထာင္စုတြင္ ကေလး ၆၀-အထိပင္ရွိနိဳင္သည္ကို ေတြ႕ရ ေပမည္။ ျဖစ္နိုင္ေျခကို စဥ္းစား ၾကည့္မည္ဆိုပါက အရြယ္ေရာက္ၿပီး ဘဂၤလီ အမ်ိဳးသမီး အေယာက္ ၁၀၀-၏ ၂၅-ႏွစ္ အတြင္း ေမြးဖြားမည့္ ကေလးဦးေရ အနည္းဆံုးႏွင့္ အမ်ားဆံုးကို ေအာက္ေဖၚျပပါ တြက္ခ်က္ မႈအရ ဆန္းစစ္ၾကည့္နိဳင္သည္။

ပထမ တြက္ခ်က္မႈတြင္ ပထမ ေမြးေသာကေလး ၁၀၀၀-အထဲမွ ၂၀% သာလွ်င္ မိန္းကေလး ပါ၀င္သည္ဟု ယူဆထားၿပီး မီးတြင္းမီးျပင္ ကေလး ေသေပ်ာက္ႏႈန္းကို ၁၀% အထိယူထားသည္၊ ေမြးဖြားခ်ိန္ကို ၂-ႏွစ္ ျခားေပးထားသည္၊ ၁၅-ႏွစ္ ၾကာေသာအခါ ပထမေမြးေသာ ကေလးမ်ားမွ အသစ္အရြယ္ ေရာက္လာေသာ မိန္းကေလး ၂၀% အထဲမွ ထပ္၍ထပ္၍ ကေလး ေမြးဖြားလာမည္။ ဒုတိယ တြက္ခ်က္မႈတြင္ ထိုေမြးေသာ ကေလး ၁၀၀၀ -အထဲမွ ၅၀% ကို မိန္းကေလးပါသည္ ဟု ယူဆထားၿပီး မီးတြင္း၊ မီးျပင္ ကေလး ေသေပ်ာက္ႏႈန္းကို ၁% ႏွင့္ ေမြးဖြား ခ်ိန္ကိုမူ ၁-ႏွစ္ ျခားသာလွ်င္ ယူထားသည္၊ ၁၅-ႏွစ္ ၾကာေသာအခါ အရြယ္ ေရာက္လာၿပီျဖစ္ေသာ မိန္းကေလး ၅၀% မွ ထပ္၍ထပ္၍ ကေလး ေမြးဖြားလာမည္။ ေအာက္ေဖၚျပပါ တြက္ ခ်က္မႈ ႏွစ္ခုစလံုးတြင္ သခၤ်ာသေဘာ သဘာ၀အရ ဒႆမမ်ားယူထားမႈကို စာရႈသူတုိ႔အေနျဖင့္ သေဘာေပါက္ နားလည္ လိမ့္မည္ဟု ထင္ပါသည္။

အနည္းဆံုး ဘဂၤလီ ေမြးဖြားမႈႏႈန္း တြက္ခ်က္မႈ

ပထမအရြယ္ေရာက္ၿပီး ဘဂၤလီ အမ်ိဳးသမီးမ်ားမွ ေမြးဖြားမည့္ကေလး

ေမြးဖြားမည့္ အမ်ိဳးသမီး	ေမြးဖြားႏွစ္	ေမြးဖြားကေလး	ေသဆံုးကေလး	အသက္ရွိ ကေလး	မွတ္ခ်က္
၁၀၀	၁	၁၀၀	၁၀	၉၀
၁၀၀	၃	၁၀၀	၁၀	၉၀
၁၀၀	၅	၁၀၀	၁၀	၉၀
၁၀၀	၇	၁၀၀	၁၀	၉၀
၁၀၀	၉	၁၀၀	၁၀	၉၀
၁၀၀	၁၁	၁၀၀	၁၀	၉၀
၁၀၀	၁၃	၁၀၀	၁၀	၉၀
၁၃-ႏွစ္ အတြင္း တိုးလာေသာ ဘဂၤလီဦးေရ စုစုေပါင္း				၆၃၀

အရြယ္ေရာက္လာေသာ အမ်ိဳးသမီးမ်ားႏွင့္ ယခင္ရွိေသာ ဘဂၤလီ အမ်ိဳးသမီးမ်ားမွ ေမြးဖြားမည့္ကေလး

ေမြးဖြားမည့္ အမ်ိဳးသမီး	ေမြးဖြားႏွစ္	ေမြးဖြားကေလး	ေသဆံုးကေလး	အသက္ရွိ ကေလး	မွတ္ခ်က္
၁၁၈	၁၅	၁၁၈	၁၁.၈	၁၀၆.၂	အရြယ္ေရာက္လာ သူမ်ားမွ ၂၀% ထပ္မံေမြးဖြား
၁၃၆	၁၇	၁၃၆	၁၃.၆	၁၂၂.၄	အရြယ္ေရာက္လာ သူမ်ားမွ ၂၀% ထပ္မံေမြးဖြား
၁၅၄	၁၉	၁၅၄	၁၅.၄	၁၃၈.၆	အရြယ္ေရာက္လာ သူမ်ားမွ ၂၀% ထပ္မံေမြးဖြား
၁၇၂	၂၁	၁၇၂	၁၇.၂	၁၅၄.၈	အရြယ္ေရာက္လာ သူမ်ားမွ ၂၀% ထပ္မံေမြးဖြား
၁၉၀	၂၃	၁၉၀	၁၉	၁၇၁	အရြယ္ေရာက္လာ သူမ်ားမွ ၂၀% ထပ္မံေမြးဖြား
၂၀၈	၂၅	၂၀၈	၂၀.၈	၁၈၇.၂	အရြယ္ေရာက္လာ သူမ်ားမွ ၂၀% ထပ္မံေမြးဖြား
၁၂-ႏွစ္ အတြင္း တိုးလာေသာ ဘဂၤလီဦးေရ စုစုေပါင္း				၈၈၀.၂
၂၅-ႏွစ္ အတြင္း တိုးလာေသာ ဘဂၤလီဦးေရ စုစုေပါင္း				၁၅၁၀

အမ်ားဆံုး ဘဂၤလီ ေမြးဖြားမႈႏႈန္း တြက္ခ်က္မႈ

ပထမအရြယ္ေရာက္ၿပီး ဘဂၤလီ အမ်ိဳးသမီးမ်ားမွ ေမြးဖြားမည့္ကေလး

ေမြးဖြားမည့္ အမ်ိဳးသမီး	ေမြးဖြားႏွစ္	ေမြးဖြားကေလး	ေသဆံုးကေလး	အသက္ရွိ ကေလး	မွတ္ခ်က္
၁၀၀	၁	၁၀၀	၁	၉၉
၁၀၀	၂	၁၀၀	၁	၉၉
၁၀၀	၃	၁၀၀	၁	၉၉
၁၀၀	၄	၁၀၀	၁	၉၉
၁၀၀	၅	၁၀၀	၁	၉၉
၁၀၀	၆	၁၀၀	၁	၉၉
၁၀၀	၇	၁၀၀	၁	၉၉
၁၀၀	၈	၁၀၀	၁	၉၉
၁၀၀	၉	၁၀၀	၁	၉၉
၁၀၀	၁၀	၁၀၀	၁	၉၉
၁၀၀	၁၁	၁၀၀	၁	၉၉
၁၀၀	၁၂	၁၀၀	၁	၉၉
၁၀၀	၁၃	၁၀၀	၁	၉၉
၁၀၀	၁၄	၁၀၀	၁	၉၉
၁၄-ႏွစ္ အတြင္း တိုးလာေသာ ဘဂၤလီဦးေရ စုစုေပါင္း				၁၃၈၆

အရြယ္ေရာက္လာေသာ အမ်ိဳးသမီးမ်ားႏွင့္ ယခင္ရွိေသာ ဘဂၤလီ အမ်ိဳးသမီးမ်ားမွ ေမြးဖြားမည့္ကေလး

ေမြးဖြားမည့္ အမ်ိဳးသမီး	ေမြးဖြားႏွစ္	ေမြးဖြားကေလး	ေသဆံုးကေလး	အသက္ရွိ ကေလး	မွတ္ခ်က္
၁၅၀	၁၅	၁၅၀	၁.၅	၁၄၈.၅	အရြယ္ေရာက္လာ သူမ်ားမွ ၅၀% ထပ္မံေမြးဖြား
၂၀၀	၁၆	၂၀၀	၂	၁၉၈	အရြယ္ေရာက္လာ သူမ်ားမွ ၅၀% ထပ္မံေမြးဖြား
၂၅၀	၁၇	၂၅၀	၂.၅	၂၄၇.၅	အရြယ္ေရာက္လာ သူမ်ားမွ ၅၀% ထပ္မံေမြးဖြား
၃၀၀	၁၈	၃၀၀	၃	၂၉၇	အရြယ္ေရာက္လာ သူမ်ားမွ ၅၀% ထပ္မံေမြးဖြား
၃၅၀	၁၉	၃၅၀	၃.၅	၃၄၆.၅	အရြယ္ေရာက္လာ သူမ်ားမွ ၅၀% ထပ္မံေမြးဖြား
၄၀၀	၂၀	၄၀၀	၄	၃၉၆	အရြယ္ေရာက္လာ သူမ်ားမွ ၅၀% ထပ္မံေမြးဖြား
၄၅၀	၂၁	၄၅၀	၄.၅	၄၄၅.၅	အရြယ္ေရာက္လာ သူမ်ားမွ ၅၀% ထပ္မံေမြးဖြား
၅၀၀	၂၂	၅၀၀	၅	၄၉၅	အရြယ္ေရာက္လာ သူမ်ားမွ ၅၀% ထပ္မံေမြးဖြား
၅၅၀	၂၃	၅၅၀	၅.၅	၅၄၄.၅	အရြယ္ေရာက္လာ သူမ်ားမွ ၅၀% ထပ္မံေမြးဖြား
၆၀၀	၂၄	၆၀၀	၆	၅၉၄	အရြယ္ေရာက္လာ သူမ်ားမွ ၅၀% ထပ္မံေမြးဖြား
၆၅၀	၂၅	၆၅၀	၆.၅	၆၄၃.၅	အရြယ္ေရာက္လာ သူမ်ားမွ ၅၀% ထပ္မံေမြးဖြား
၁၁-ႏွစ္ အတြင္း တိုးလာေသာ ဘဂၤလီဦးေရ စုစုေပါင္း				၄၃၅၆
၂၅-ႏွစ္ အတြင္း တိုးလာေသာ ဘဂၤလီဦးေရ စုစုေပါင္း				၅၇၄၂

အထက္ပါ ဇယားတြင္ တြက္ခ်က္ထားသကဲ့သို႔ ဘဂၤလီအမ်ိဳးသမီး ၁၀၀-မွ ၂၅-ႏွစ္ အတြင္း အနည္းဆုံး ဘဂၤလီတုိးႏႈန္းမွာ ၁၅၀၀- ေက်ာ္ၿပီး အမ်ားဆုံး တုိုးႏႈန္းမွာ ၅၇၀၀-ပင္ေက်ာ္ေနသည္ကိုပင္ ေတြ႔ရသည္။ ဤသို႔ ဆိုလွ်င္ ရခုိင္ျပည္တြင္ လက္ရွိ ရွိေနေသာ ဘဂၤလီဦးေရ ၁-သန္းခန္႔မွ ေယာကၤ်ား၊ အရြယ္လြန္အမ်ိဳးသမီးႏွင့္ က ေလးသူငယ္ တုို႔ကိုႏႈတ္လိုက္ၿပီး ေမြးဖြား နုိင္ေသာ အမ်ိဳးသမီးဦးေရ အနည္းဆံုး ၃-သိန္းခန္႔ရွိမည္။ ထို ၃-သိန္း ခန္႔မွ ၂၅-ႏွစ္ အတြင္း ဘဂၤလီဦးေရ အနည္းဆံုး ၄,၆၁၇,၀၀၀ ႏွင့္ အမ်ားဆံုး ၁၇,၂၂၆,၀၀၀-ေမြးဖြားမႈ ရွိနိဳင္ သည္ကို ေတြ႔ရမည္။ ဤသို႔ဆိုလွ်င္ စုစုေပါင္း ဘဂၤလီဦးေရ အနည္း ဆံုး ငါးသန္းေက်ာ္မွ အမ်ားဆံုး ဆယ့္ခုနစ္ သန္းေက်ာ္ထိ ရွိလာနိဳင္သည္ဟု ခန္႔မွန္းနိဳင္ေပသည္။

ဤသည္မွာ ရခုိင္ျပည္နယ္ တစ္ခုတည္း၌ပင္ ယခုလက္ ရွိ ျမန္မာနိဳင္ငံလူဦးေရ၏ ၉% မွ ၃၀% အထိရွိလာနိဳင္သည္ ကိုေတြ႔ ရေပသည္။

ရခိုင္လူမ်ိဳးတုိ႔တြင္ အမ်ားအားျဖင့္ ၁-ေယာက္မွ ၅-ေယာက္ အထိသာ ယူၾကေတာ့သည္ကို ေတ႔ြရ သည္။ ႃခြင္းခ်က္ အေနျဖင့္ ၆-ေယာက္မွ ၁၂-ထိ ေမြးေသာ အမ်ိဳးသမီးမ်ား ရွိေသာ္လည္း ၁၀% ပင္မရွိေပ။ ရခုိင္လူမ်ိဳးတို႔၏ လူဦးေရ တိုးပြားနဳန္းကို ၾကည့္မည္ဆိုပါက ယခုလက္ရွိ ရခိုင္ျပည္တြင္ ရွိေသာ လူဦးေရ ၁-သန္းခန္႔မွ ဘဂၤလီတို႔ကဲ့သုိ အမ်ိဳးသမီးဦးေရ ၃-သိန္းခန္႔မွ ေမြးဖြားသည္ထားဦေတာ့ စုစုေပါင္းေမြးဖြားမည့္ အမ်ားဆံုး ကေလးမွာ ၂,၂၂၀,၀၇၅-သာရွိမည္။ ဤတြက္ခ်က္မႈတြင္ ရခိုင္မိသားစုတို႔၏ အမ်ားဆံုး ကေလးယူမႈ စံခ်ိန္ ၅-ေယာက္ႏွင့္ ပထမေမြးဖြားေသာ ကေလးမ်ားမွ အမ်ိဳးသမီး ပါ၀င္ႏႈန္းကိုလည္း ဘဂၤလီတုိ႔တြင္ တြက္ ခ်က္ထားေသာ အမ်ားဆံုးပါ၀င္ႏႈန္း ၅၀% ႏွင့္ ဒုတိယ မ်ိဳးဆက္၏ ကေလးေမြးမႈ ကိုလည္း ၅-ေယာက္ အထိကို ယူထားသည္၊ အပ်ိဳႀကီးမ်ား၊ တျခားေဒသမ်ားသို႔ ေျပာင္းေရႊ႕သြားျခင္းမ်ားႏွင့္ အျခားကိစၥမ်ားကို လံုး၀ ထည့္ တြက္ထားျခင္းမရွိပါ။ (သို႔ေသာ္ ရခိုင္တို႔ သည္ အျခား ျမန္မာတုိင္းရင္းသားမ်ားကဲ့သို အပ်ိဳႀကီး အမ်ားအျပား ႏွင့္၊ မယ္သီလရွင္ ၀တ္သြားေသာ အမ်ိဳးသမီး မ်ားစြာရွိသည္ ကုိလည္း ေမ့ထား၍ မရေပ၊ ေနာက္တစ္ခ်က္ ထည့္သြင္းစဥ္းစားရမည္မွာ၊ ရခုိင္တုိ႔တြင္ တလင္၊ တမယား စနစ္ကိုသာ သံုးျခင္း၊ လူပ်ိဳႀကီးမ်ား ရွိေနျခင္းႏွင့္ သာသနာေဘာင္ အတြင္းသို႔ ၀င္ေရာက္သြား ျခင္းျဖစ္သည္။) ဤသို႔တိုင္ ရခိုင္လူဦးေရ အမ်ားဆံုး သံုးသန္း ေက်ာ္မွ်သာလွ်င္ ရွိမည္ကို ခန္႔မွန္းနိဳင္ေပသည္။

လက္ေတြ႔ အျဖစ္အပ်က္ တစ္ခုေနျဖင့္ ကြၽန္ေတာ္ငယ္စဥ္က ရေသ့ေတာင္ ၿမိဳ႕နယ္အတြင္းရိွ၊ အိမ္ ေထာင္စု တစ္ရာခန္႔ရွိေသာ ရခုိင္ရြာမ်ားသည္၊ ယခုအခါ တစ္ရာခန္႔မွ တစ္ရာႏွစ္ဆယ္ခန္႔ထိ ရွိလာေသာ္လည္း၊ အိမ္ေထာင္စု ငါးဆယ္မွ်ပင္ မျပည့္ေသာ ျပင္ေခ်ာင္းဆိုေသာ ဘဂၤလီရြာငယ္သည္ ဆယ္စုႏွစ္ ႏွစ္ခုအတြင္း အိမ္ ေထာင္စု သံုးရာခန႔္ပင္ ရွိသြားခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။ ဤကဲ့သုိ ဆက္သြားေနပါက ေနာက္ဆယ္စုႏွစ္ ႏွစ္ခုခန္႔တြင္ အိမ္ ေထာင္စုေပါင္း ေထာင္ေက်ာ္သြားမည္မွာ ေသခ်ာသည္။ ဤသည္မွာ ဆင္းရဲေသာရြာငယ္ တစ္ရြာ၏ လူဦးေရ တိုးပြားမႈမွ် သာျဖစ္ၿပီး၊ ထို႔ထက္ ခ်မ္းသာေသာ၊ ႀကီးေသာ ရြာမ်ားတြင္ အဆမ်ားစြာ ပိုနိဳင္သည္။ ထိုကဲ့သိုပင္ ရခိုင္ျပည္နယ္ တစ္ခု၌သာမက ျမန္မာနိဳင္ငံ တစ္၀န္းလံုးတြင္ ဆယ္စုႏွစ္ ေျခာက္ခုခန္႔ အတြင္း ဘဂၤလီမည္မွ် တိုးပြားသြားမည္ကို သတိထား၍ၾကည့္လွ်င္ သိႏိုင္သည္။ ျမန္မာနိဳင္ငံအတြင္းရွိ ၿမိဳ႕မ်ားတြင္ သူတို႔ မရွိေသာ ၿမိဳ႕ ဟူ၍ မရွိသေလာက္ရွားပါးသည္ ကိုေတြ႔ရသည္။ သူတုိ႔ရွိေသာ ေနရာမ်ားတြင္လည္း လူဦးေရ အတိုင္းအတာ တစ္ခု အထိ မ်ားျပားစြာ ရွိေနသည္ကိုလည္း သတိျပဳၾကည့္နိဳင္ေပမည္။

အထက္ပါ တြက္ခ်က္မႈႏွင့္ မ်က္ျမင္အျဖစ္အပ်က္မ်ားအရ လူမိ်ဳးစု ႏွစ္ခု၏ လူဦးေရတုိးပြားမႈကို ႏႈိင္း ယွဥ္ ၾကည့္မည္ဆိုပါက ဆယ္စုႏွစ္ ႏွစ္ခုေက်ာ္လွ်င္ ဘဂၤလီလူဦးေရမွာ ရခုိင္လူဦးေရထက္ ႏွစ္ဆေက်ာ္ပို၍ မ်ား သြားနိဳင္သည္မွာ ေသခ်ာေနသည္ ကိုေတြ႔ရသည္။ ဘဂၤလီတုိ႔၏လာရာ ပင္ရင္းျဖစ္ေသာ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ နိဳင္ငံတြင္ လြတ္လပ္ေရး ရခါစ အခ်ိန္တြင္ သန္းငါးဆယ္ ခန္႔သာရွိေသာ လူဦးေရသည္၊ ယခုအခ်ိန္တြင္ သန္းတစ္ရာေျခာက္ဆယ္ေက်ာ္ ရွိေနေပၿပီ၊ ဆယ္စုႏွစ္ ေလးခုေက်ာ္တြင္ ႏွစ္ဆ (သန္း တစ္ရာေက်ာ္) တုိးသြားျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။ ဤသည္မွာ “အထူး” သတိထားရမည့္ သက္ေသသာဓက တစ္ခ်က္ပင္ ျဖစ္ သည္။

အင္ဂ်ီအို (NGO) တခိ်ဳ႕မွ ရေသ့ေတာင္၊ ဘူးသီးေတာင္ႏွင့္ ေမာင္ေတာၿမိဳ႕နယ္မ်ားတြင္ သားဆက္ျခား စီမံခ်က္မ်ားႏွင့္၊ ပညာေပး လုပ္ငန္းမ်ား လုပ္ေဆာင္ခဲ့ၾကေသာ္လည္း ဘဂၤလီ ေခၚေတာတုိ႔၏ ေရွးရိုးစြဲ အယူအဆမ်ားႏွင့္ ဘာသာေရးဟုဆုိေသာ အယူသည္းမႈမ်ားေၾကာင့္ ေအာင္ျမင္မႈ မရရွိခဲ့ၾကသည္ကိုေတြ႔ရသည္။ အသံ ေကာင္းဟစ္ခဲ့ၾကေသာ သားဆက္ျခား အင္ဂ်ီအုိ (NGO) မ်ားလည္း တစတစ အသံေပ်ာက္ သြားခဲ့ၾကၿပီျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္လည္း လူ႔အခြင့္ေရးဟုဆိုသူမ်ားက ဘဂၤလီမူဆလင္ မ်ားအတြက္ လူ႔အခြင့္ေရးေခါင္းစဥ္တပ္ကာ၊ “လြပ္လပ္စြာ အိမ္ေထာင္ျပဳခြင့္”၊ “လြပ္လပ္စြာ ေမြးဖြားခြင့္”၊ ဟုေအာ္ေနၾက ဆဲျဖစ္သည္။ ဤအခ်က္တြင္ လူ႔အခြင့္ေရးသမားမ်ားအား ေမးလုိသည္မွာ၊ “လြပ္လပ္စြာ အိမ္ေထာင္ျပဳျခင္းမွာ” မယား ဦးေရ မည္မွ်ႏွင့္ “လြပ္လပ္စြာေမြးဖြားခြင့္မွာ” ကေလးအေရအတြက္ မည္မွ်ကို ဆိုလုိပါသနည္း???။ မိန္းမ ယူခ်င္ သေလာက္ ယူၿပီး ကေလးေမြးခ်င္သေလာက္ ေမြးျခင္းသည္ လူ႔အခြင့္အေရးေလာ???။ ဘဂၤလီဦးေရ တုိးပြားလာၿပီး ရခုိင္လူမ်ိဳး ပေပ်ာက္ေရးသည္ လူ႔အခြင့္ေရးေပေလာ???။ တုိးပြားလားေသာ ဘဂၤလီမ်ားကုိ မည္သူက တာ၀န္ ယူမည္နည္း ???။ ထုိသူတုိ႔ ၏ ရန္ႏွင့္ ဓေလ့စရိုက္ကို မည္သူက တာ၀န္ယူမည္နည္း???။ ရခိုင္လူမ်ိဳးတုိ႔၏ လူမိ်ဳးႏွင့္ ဘာသာကို မည္သူက ကာကြယ္ေပး မည္နည္း???။ အစာေရစာ ရွားပါးျခင္းႏွင့္ ဆင္းရဲ ႏြမ္းပါးမႈျပႆနာကို မည္သူကေျဖရွင္းေပးမည္နည္း???။

ကမၻာ့ကုလသမဂၢႏွင့္၊ လူ႔အခြင့္ေရးသမားမ်ား ေျဖရွင္းေပၾကမည္ေလာ ???။ မည္သူမွ် ေျဖရွင္းေပးမည္ မဟုတ္ပါ ကိုယ့္ကိစၥ၊ ကိုယ့္ျပႆနာ ကိုယ္သာရွင္းရမည္သာ ျဖစ္သည္။ ရခိုင္လူမ်ိဳးတုိ႔၏ အေျခအေန၊ အသံ ႏွင့္ ခံစားခ်က္တုိ႔ကို မသိက်ိဳးကြၽန္ျပဳၿပီး ဘဂၤလီမ်ား၏ အခြင့္အေရးအတြက္ သာ တစုိက္မတ္မတ္ ေတာင္းဆိုေန ၾကေသာ၊ ကမၻာ့ကုလသမဂၢႏွင့္ လူ႔အခြင့္အေရးအဖြဲ႔တုိ႔ ၏ ရည္ရြယ္ခ်က္သည္ ရခုိင္လူမ်ိဳးႏွင့္ ဗုဒၶဘာသာ ပေပ်ာက္ေရးလားဟု သံသယျဖစ္ဖြယ္ ေတြ႔ရွိလာရသည္။

ရခိုင္ျပည္နယ္၏ အဓိက အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္းလုပ္ငန္းမွာ လယ္ယာလုပ္ငန္းပင္ျဖစ္သည့္အေလွ်ာက္ လူဦးေရ တုိးလာေသာ္ လည္း လယ္ေျမဧက တိုးမလာသကဲ့သို႔ ဆန္၊ စပါး ထြက္ႏႈန္းမွာလဲ တုိးလာခဲ့ ျခင္းမရွိေပ။ ဘဂၤလီလူဦးေရ တုိးပြားလာျခင္း ၏ ေနာက္ဆက္တြဲ ျပႆနာမ်ားျဖစ္ၾကေသာ အစားဆန္ေရရွာပါးျခင္း၊ အလုပ္အကိုင္ ရွားပါးျခင္းဆုိသည့္ ၀န္ထုပ္၀န္ပိုးမ်ား သည္ ရခိုင္လူမ်ိဳးမ်ားေပၚသုိ႔ က်ေရာက္လာခဲ့သည္။ အထူးသျဖင့္ ဘဂၤလီလူဦးေရ ထူထပ္မ်ားျပားေသာ ရေသ့ေတာင္၊ ဘူသီးေတာင္ႏွင့္ ေမာင္ေတာၿမိဳ႕နယ္မ်ားတြင္ ပို၍ဆုိးသည္။ ဆန္ကို အျခားၿမိဳ႕နယ္မ်ားမွ တင္သြင္းရသည့္ ေျခအေနသို႔ေရာက္ လာသည္။ ထိုအခါ ဆန္ ေစ်းႏႈန္းမွာ အလြန္ျမင့္မားၿပီး မိုးရာသီတြင္ ငတ္မြတ္သည့္ အေျခအေန သို႔ပင္ေရာက္ၾကသည္။ မိုးရာသီ တြင္ ရခိုင္ရြာမ်ားသို႔ လာေရာက္ ေတာင္းရမ္းၾကေသာ ဘဂၤလီမေလးမ်ားႏွင့္၊ ဘဂၤလီေလး မ်ားစြာကို ကြၽန္ေတာ္ေတြ႔ ဖူးသည္။

ဗုဒၶဘာသာ ရခုိင္လူမ်ိဳးတုိ႔တြင္လည္း မိန္႔မ တစ္ေယာက္ ထက္ပိုမယူရ ကေလးမည္မွ်ထက္ ပို၍မေမြး ရဟူ၍ ကန္႔သတ္ခ်က္ မရွိေပ။ သို႔ေသာ္လည္း ေခတ္ႏွင့္ေလ်ာ္ညီေအာင္ လူသားဆန္စြာ ေနထိုင္ၾကျခင္းသာ ျဖစ္ သည္။ ထိုကဲ့သုိ႔ပင္ ဘဂၤလီမူဆလင္ မ်ားသည္လည္း အျခားလူမ်ိဳးမ်ားကဲ့ ေခတ္ႏွင့္ေလ်ာ္ညီေအာင္ ျပဳမူေန ထိုင္နိဳင္မွသာလွ်င္ ၿငိမ္းခ်မ္းမႈကို ရရွိေပလိမ့္မည္။ သို႔မဟုတ္ ပါက ငတ္မြတ္ျခင္း၊ ေရာဂါထူေျပာျခင္း၊ အျပင္ အျခားျခားေသာ ေနာက္ဆက္တြဲ ျပႆနာမ်ားျဖစ္ေပၚ လာနိဳင္ေပ သည္။ ကမၻာေပၚရွိ သဘာ၀အရင္း အျမစ္မ်ား ႏွင့္ လူသားတုိ႔ အခ်ိဳးက်က် ေနထိုင္နိဳင္မွသာလွ်င္ ၿငိမ္းခ်မ္းေသာ ပတ္၀န္းက်င္ ကိုဖန္တီးနိဳင္မည္ျဖစ္သည္။

ဘဂၤလီမ်ားအေနျဖင့္ ကမၻာေျမေပၚၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ဆက္လက္၍ ေနလိုၾကလွ်င္ အထက္ပါဓေလ့၊ စရိုက္ ႏွင့္ လူေနမႈပံုစံကိုေျပာင္း လဲၿပီး လူသားဆန္စြာေနထိုင္မွသာလွ်င္ ကမၻာေျမႀကီးက လက္ခံမည္ျဖစ္သည္။ သို႔မ ဟုတ္ပါက မည္သည့္ လူမ်ိဳး၊ ဘာသာ၊ နိုင္ငံကမွ လက္ခံမည္မဟုတ္ေပ။ ကမၻာႀကီးကို လက္၀ါး ႀကီးအုပ္လုိ ေသာသူမ်ား က်ဆံုးခန္းမ်ားကို သင္ခန္းစာယူသင့္ၿပီျဖစ္ သည္။ ေခတ္မွီတုိးတက္ေသာ လူအဖြဲ႔အစည္းမွ လက္ မခံေတာ့ေသာ၊ ျပဳျပင္သင့္သည့္ အခ်က္မ်ားကို သိေစလို၍၊ ဤေဆာင္းပါး ကို ေရးလိုက္ရ ျခင္းျဖစ္ပါသည္။