ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ေနလိုၾကလွ်င္ (၁)

                                                                         

ကြၽန္ေတာ္ ဤေဆာင္းပါးကို ေရးခ်င္ခဲ့သည္မွာ ၾကာခဲ့ပါၿပီ။ ဒါေပမဲ့ အေၾကာင္းအမ်ဳိးမ်ိဳးေၾကာင့္ မေရး ျဖစ္ခဲ့ေပ။ ယခုအခ်ိန္ တြင္ မေရး၍မျဖစ္ေတာ့ေသာ အေၾကာင္းမ်ားက ဖန္တီးလာခဲ့သည္။

အထူးသျဖင့္ ရခိုင္ျပည္နယ္တြင္ ယခုလက္ရွို ျဖစ္ေပၚေနေသာအေရးကိစၥ၊ ျပႆနာမ်ားႏွင့္ပတ္သက္၍ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာျဖင့္ေန လိုၾကလွ်င္ ဘဂၤလီမူဆလင္မ်ားအေနျဖင့္ သူတုိ႔၏ စိတ္ဓါတ္ႏွင့္ ျပဳမူေနထိုင္ပံု မ်ားစြာကို ေျပာင္းလဲပစ္ဖို႔ လိုေပ လိမ့္မည္။ ထုိအခ်က္မ်ားကို မျပဳျပင္၊ မေျပာင္းလဲသမွ် ကာလပတ္လံုး ရခိုင္တြင္သာမက မည္သည့္ေနရာ၊ မည္သည့္ေဒသ၊ မည္ သည့္ေျမေပၚတြင္မွ် ေနထိုင္၍ အဆင္ေျပမည္မဟုတ္ေပ။ အဓိကအားျဖင့္ ရခိုင္ျပည္တြင္ ေနထုိင္ၾကေသာ ေဒသခံ ရခိုင္ လူမ်ိဳးမ်ားႏွင့္ ျပည္ပမွ၀င္ေရာက္လာေသာ ဘဂၤလီကုလားမ်ား အၾကားတြင္ အေျခခံလူ႔အဖြဲ႕အစည္း တည္ေဆာက္ပံုႏွင့္ လူေနမႈစရိုက္ခ်င္း ကြာျခားသည့္ အခ်က္ေပါင္းမ်ားစြာ ရွိေနသည္။

ထုိအခ်က္မ်ားသည္ပင္လွ်င္ ပဋိပကၡမ်ားကို မၾကာ ခဏျဖစ္ေပၚေစသလို ေဒသခံမ်ား၏ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ေနလိုၾကျခင္းကို ၿခိမ္းေျခာက္လာခဲ့သည္မွာ ဆယ္စုႏွစ္မ်ားစြာၾကာခ့ဲၿပီျဖစ္သည္။

ရခုိင္လူမ်ိဳးမ်ား၏ အေျခခံလူ႔အဖြဲ႕အစည္းတည္ေဆာက္ပံုသည္ အျခားအျခားေသာ ဗုဒၡဘာသာ၀င္မ်ားကဲ့သို႔ပင္ ဗုဒၶ ဘုရား ရွင္၏ အဆံုးအမေအာက္၌ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာေနထိုင္ၾကသည္။ ဗုဒၶ၏ အဆံုးအမျဖစ္ေသာ သူ႔အသက္ကိုသတ္ျခင္း၊ သူမ်ားပစၥည္း ကိုခိုးယူျခင္း၊ သူမ်ားသားသမီး သားမယားကို ျပစ္မွားျခင္း၊ လိမ္လည္ေျပာဆိုျခင္း၊ အရက္ေသစာေသာက္စားျခင္း စသည္ တို႔ကို တတ္ႏို္င္သမွ် ေရွာင္ၾကဥ္ၾကသည္၊ ျပဳလုပ္သူမ်ား ကိုလည္း႐ံႈ႕ခ်ၾကသည္။

ဘဂၤလီမ်ား၏ အေျခခံလူ႔အဖြဲ႔အစည္းတြင္ကား ထိုသို႔မဟုတ္ဘဲ မိန္းမတစ္ေယာက္ထက္ပို၍ ယူျခင္း၊ လူဦးေရတုိးပြားေစ ရန္ ကေလးမ်ားစြာယူျခင္း၊ သူမ်ားအသက္ကို သတ္ရန္၀န္မေလးျခင္း၊ နယ္ေျမမ်ားကို ခ်ဲ႕ထြင္လိုျခင္း၊ လူမ်ိဳးျခားမ်ားအား အိမ္ေထာင္ျပဳ ၍ ဘာသာသြတ္သြင္းလိုျခင္း စသည့္စသည့္ အခ်က္ေပါင္းမ်ားစြာရွိေပသည္။

ဘဂၤလီမ်ားသည္ တစ္ေယာက္ႏွင့္အထက္ အိမ္ေထာင္ျပဳလိုၾကသည္။ ၄င္းအိမ္ေထာင္ ျပဳလိုမႈကို အခြင့္အေရးရလွ်င္ရ သလို အေကာင္အထည္ေဖၚၾကသည္။ အသက္ ၅၀-၆၀-ရွိေသာ အဘိုးႀကီးမ်ားသည္ပင္လွ်င္ အသက္ ၁၅၊ ၁၆၊ ၁၇၊ ၁၈၊ ၁၉၊ ၂၀ ကဲ့သို႔ေသာ မိန္းမမ်ား ကိုယူထားတာကို ေတြ႔ရသည္။

မိန္းမမ်ားစြာ ယူျခင္းမွာ ဘာသာေရးေၾကာင့္ဟု အေၾကာင္းျပေသာ္လည္း အမွန္မွာ ဓေလ့စရိုက္တစ္ခုသာလွ်င္ ျဖစ္သည့္ အျပင္ ေငြေၾကးဥစၥာ ျပည့္စံုသူမ်ား၏ လိင္ကိစၥကို ေရွ႕တန္းတင္လိုမႈ သာလွ်င္ျဖစ္ ေနသည္။

ကြၽန္ေတာ့္အသိ ဘဂၤလီတစ္ေယာက္ႏွင့္ စကားေျပာရင္း သူတုိ႔၏ မိန္းမယူပံုအေၾကာင္းသို႔ စကားစေရာက္သြားခဲ့ပါသည္။ ကြၽန္ေတာ္က“မင္းတုိ႔လူမ်ိဳးမွာ အဘိုးႀကီးေတြက ဘာလို႔အသက္ငယ္ငယ္ ေကာင္မ ေလးေတြကို ယူၾကတာလဲ” ဟုေမးျဖစ္ သည္။

ထိုအခါ ထိုသူက အသက္ရြယ္ႀကီးျခင္း၊ ငယ္ျခင္းမွာ အဓိကမဟုတ္ဘဲ ဆင္းရဲဒုကၡေရာက္ေနေသာ မိန္းမကို ေကြၽးေမြးနိုင္ သူက မယားအျဖစ္ ယူထားလိုက္လွ်င္ ယူလုိက္ေသာသူသည္ ကုသိုလ္ရသည္ဟုဆိုသည္။ ကြၽန္ေတာ္ကထပ္ၿပီး “ဒါဆိုဒီ အဘိုးႀကီးေတြက သူတို႔နဲ႔ အသက္တူ အရြယ္တူ ဒုကၡေရာက္ေနတဲ့ ဘဂၤလီမႀကီးေတြကို ဘာလ႔ိုမယူတာလဲ၊ ကုသိုလ္မရ လို႔လား” ဟု ေမးလိုက္ ေသာ အခါ ဘာမွျပန္မေျဖေတာ့ေပ။ ရွင္းပါသည္၊ ကူညီကယ္ဆယ္လိုျခင္းထက္ လိင္ကိစၥကို ရယူ လုိျခင္း အလို႔ငွာ ယူျခင္းသာလွ်င္ ျဖစ္သည္။

ေငြေၾကးျပည့္စံုသူမ်ားက  ေငြေၾကးမျပည့္စံုေသာ မိန္းကေလးမ်ားကိုေငြႏွင့္ေပါက္ၿပီး လက္ထပ္ ေပါင္းသင္းၾကသည္၊ ထို မိန္းခေလးမ်ားသည္ ေငြရွင္ေၾကးရွင္မ်ား၏ ဒုတိယေျမာက္၊ တတိယေျမာက္၊ စတုတၴေျမာက္စသည့္ မယားမ်ားအျဖစ္ သို႔ေရာက္ရွိၿပီး တဏွာ၏သားေကာင္မ်ား ျဖစ္သြားၾကရသည္။ ဤသည္ကိုပင္ သူတို႔၏ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းမွ မ႐ႈံ႕ခ်သည့္အျပင္ ဂုဏ္ယူၾကသည္၊ မိဘမ်ားကပင္လွ်င္ လိုလိုလား လားလက္ခံၾကသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ မိန္းမမ်ားသည္ ဘာ မွေျပာေရး ဆိုခြင့္မရွိသည့္အျပင္ မည္သည့္အရာကိုမွ ေယာကၤ်ားျဖစ္သူႏွင့္ မိဘျဖစ္သူအား ျငင္းဆန္ျခင္း၊ ကန္႔ကြက္ျခင္း လုပ္ခြင့္မရွိေပ၊ အကယ္၍ ျငင္းဆန္လာခဲ့ လွ်င္လည္း ေမာ္လ၀ီ(ဘီ)မ်ားက အတင္းအၾကပ္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ခ်ေပးတတ္ၾက သည္။ မိမိ၏ သမီးအပိ်ဳျဖစ္သည္ကုိပင္ သူတို႔ ၀တ္ျပဳ ေသာေနရာ၌ ေၾကာ္ျငာေပးရသည္၊၊ လူ႔သဘာ၀အရအပိ်ဳ၊ လူပိ်ဳ ခ်စ္ႀကိဳက္ျခင္း၊ လက္ထပ္ေပါင္းသင္းျခင္းမ်ိဳး မရွိ သေလာက္ ရွားပါး သည္။ အရြယ္ေရာက္လွ်င္ေရာက္ခ်င္း သားသမီးမ်ား ကို မိဘမ်ားက ေယာကၤ်ား၊ မိန္းမ ေပးစားၾကရသည္။ မေပးစားလွ်င္ မိဘမ်ား ငရဲႀကီးသည္ ဟုဆိုသည္။ သားသမီးမ်ား အိမ္ေထာင္ မက်တာၾကာေလေလ မိဘမ်ား ငရဲႀကီးေလေလ ျဖစ္သည္၊ ထို႔ေၾကာင့္ ျဖစ္ သည့္ နည္းျဖင့္ အိမ္ေထာင္ခ်ေပး လိုက္ၾကသည္။ မိမိသေဘာဆႏၵမပါပဲ ျပဳလိုက္ရေသာ အိမ္ေထာင္သည္ ေယာကၤ်ားမ်ားအတြက္ ေတာ့ ဘာမွထူးဆန္းမည္ မဟုတ္ေပ။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ေနာက္ထပ္သူႀကိဳက္ေသာ မိန္းမမ်ားကို ထပ္ကာထပ္ကာ ယူခြင့္ ရွိေနေသာေၾကာင့္ ပင္ျဖစ္သည္။ အမိ်ဳးသမီးမ်ားတြင္ကား ကေလးဘ၀တြင္ အနည္းငယ္လြတ္လပ္ခဲ့ရံုမွလြဲ၍ လင္ယူ၊ သားေမြးျဖင့္သာ ဇာတ္ သိမ္းသြားရ ေတာ့သည္။

ေနာက္တစ္ခုမွာ အမ်ိဳးသမီးမ်ားေနျဖင့္ အျပင္သို႔ထြက္၍ အလုပ္လုပ္ကိုင္ပိုင္ခြင့္မရွိ၊ အတန္းေက်ာင္းစာလည္း သင္မေပး ၾကေခ်။ ေငြေၾကးခ်မ္းသာသူအမ်ားႏွင့္ ဗဟုသုတရွိသူ အခ်ိဳ႕၏သားသမီးမ်ားသာလွ်င္ အတန္းစာသင္ခြင့္ရၾကသည္။ ဤ သည္မွာ အစုိးရႏွင့္ ရခိုင္လူမ်ိဳးတုိ႔ႏွင့္ လုံး၀မဆိုင္ဘဲ သူတို႔၏သေဘာျဖင့္ သူတ႔ုိေက်ာင္းမထားျခင္းသာလွ်င္ ျဖစ္သည္။ ကုလ(UN) အဖြဲ႕နင့္ အင္ဂ်ီအို(NGO)မ်ားစြာ ဘဂၤလီမေလးမ်ား ကိုေက်ာင္းေနရန္ ပံ့ပိုးေပးခဲ့ပါသည္။ ဒါေပမဲ့ အခ်ည္း အႏွီးသာ ျဖစ္ခဲ့ရသည္။ အခ်ိန္တန္ ေထာက္ပံ့ေငြထုတ္၊ ဆန္ထုတ္၊ စာေရးကရိယာထုတ္ၿပီး အိမ္ျပန္ၾကသည္။

၀န္ထမ္းေတြ ကလဲအခ်ိန္တန္ ရီပို႔(report)တင္ၿပီး၊ ပေရာဂ်က္ (project) ၿပီးသြားတာပဲ ရွိသည္။ ဘာမွျဖစ္မလာေပ။ အဲ့ဒီရြာေတြ အခုသြားၾကည့္ပါ၊ အရင္အတိုင္းပါဘဲ ဘာမွ ထူးမ ျခားနား။ ဒီအတိုင္းက ဒီအတိုင္းပါပဲ။ မိန္းခေလးေတြ အကုန္ လံုးက ဘယ္လိုနည္းန႔ဲျဖစ္ျဖစ္ ထမင္းတလုပ္ စားရဖို႔အတြက္ ေယာက်ၤား ယူရံုမွလြဲ၍ အျခားနည္းလမ္းမရွိေပ။ ထိုသေဘာ သဘာ၀ကို ေနာက္ေပါက္ဘဂၤလီ ေယာက်ၤားေလးမ်ားက အားက် အတုယူလာ ၾကသည္။

ဘာသာေရးစာေပကိုေတာ့ ကေလးဘ၀ကပင္ ေယာက်ၤာေလးေရာ၊ မိန္းကေလးကိုပါ သင္ၾကားေပးတတ္  ၾကသည္။ မိန္း ကေလး မ်ားကိုအတန္းပညာ သင္မေပးျခင္းမွာ စာသင္ေပးလိုက္၍ ပညာတတ္ျဖစ္ သြားခဲ့လွ်င္ သူတို႔ျခယ္လွယ္သမွ်ကို အမ်ိဳးသမီးမ်ား လက္ခံေတာ့မည္မဟုတ္သျဖင့္ အခ်င္းခ်င္းႏွိပ္ကြပ္ ထားျခင္း ျဖစ္သည္။

ေယာက်ာၤးေလးအမ်ားစုမွာလည္း မိဘမ်ားက ေငြေၾကးအကုန္းအက် မခံလိုၾကသျဖင့္ ေငြေၾကး မကုန္က်ေသာ ဘာသာေရးေက်ာင္းမ်ားသို႔သာလွ်င္ ပ႔ိုၾကသည္။ မိန္းကေလးမ်ားမွာ ေလာကႀကီးႏွင့္ အဆက္သြယ္ျပတ္ေနၿပီး ဗဟုသုတ ဘာမွမရွိေတာ့ သလို ေယာက်ၤားေလး အမ်ားစုမွာလည္း ဘာသာေရးမွ လြဲ၍တျခားဗဟုသုတကို အနည္းငယ္သာ လွ်င္ သိၾကေတာ့သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ေမာ္လ၀ီ(ဘီ) ေျပာသမွ်ကို ယံုၾကသည္၊ လက္ခံၾကသည္။

ဤအကိ်ဳးဆက္မွာ ကိုယ့္လူမိ်ဳးႏွင့္ ကိုယ့္ဘာသာကလြဲၿပီး တျခားလူမ်ိဳးဘာသာ၊ သာသနာကိုမေလးစားတတ္ျခင္း၊ တန္ဘိုး မထားတတ္ျခင္း၊ ေစာ္ကားျခင္းမ်ားကိုတဆင့္ၿပီးတဆင့္ က်ဴးလြန္လာၾကသည္။ အေရးအႀကီးဆံုးအခ်က္မွာ ဘဂၤလီမမ်ား က မုဒိန္းက်င့္လွ်င္ေတာင္မွ ေအာ္ဟစ္အကူညီ  ေတာင္း ခြင့္မရွိဟုဆိုၾကသည္။ အဲ့ဒါကိုလည္း ဘာသာေရးဟု ေခါင္းစဥ္ တပ္္ျပန္သည္၊ ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ ဘာသာေရး၏ အဆံုးအမ မဟုတ္ဟုယံုၾကည္သည္။ အကယ္၍ဘာသာေရး အဆံုး အမသာ ျဖစ္ခဲ့လွ်င္ေတာ့ အဲဒီ ဘာသာဟာ ဘာကိုဦးတည္ၿပီး ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ဆိုး၀ါးေနမလဲဆိုတာကိုလူတုိင္း သိနိုင္ ပါသည္။

သူတို႔အခ်င္းခ်င္း မုဒိန္းက်င့္လွ်င္ေအာ္ဟစ္အကူညီ ေတာင္း၍ရသည္၊ မရသည္၊ ကိုေတာ့မသိ၊ တစ္ျခား လူမိ်ဳးျခား၊ ဘာသာျခားတို႔ကို၊ မုဒိ္န္းက်င့္ ေလေသာအခါ ျပဳက်င့္ခံ လိုက္ရေသာသူဘက္မွ ေဆြမ်ိဳးသာ ခ်င္းမ်ား သာမက၊ လူမ်ိဳးစု တစ္ခုလုံးႏွင့္အတူ လူသားဆန္ေသာ ၾကင္နာတတ္ေသာ သူမ်ားကပါ ေဒါသထြက္ၾက ေတာ့သည္။ ဤကိစၥမိ်ဳးကို ျမန္မာ အပါအ၀င္ ယာဥ္ေက်းေသာ ကမၻာလူ႔အဖြဲ႔အစည္းတြင္ မည္သူကမွ် လက္မခံေပ။

ယခုရမ္းၿဗဲၿမိဳ႕နယ္၊ ေက်ာက္နီေမာ္အုပ္စု၊ သေျပေခ်ာင္းရြာကိစၥသည္ IT ၏ အစြမ္းေၾကာင့္သာ နာ မည္ေက်ာ္လူသိမ်ား သြား ခဲ့ေသာ္လည္းထိုကဲ့သုိ႔ အျဖစ္အပ်က္မ်ိဳး၊ ထိုထက္ရက္စက္ေသာ အျဖစ္ ပ်က္မိ်ဳး ငါးမိ်ဳး ထက္မက ကြၽန္ေတာ္ၾကား သိခဲ့ရဖူးပါသည္။ ဒီလုိပဲေငြန႔ဲဖိၿပီး မထင္မရွားန႔ဲေပ်ာက္ ကြယ္ခဲ့ရသည္။ ကြၽန္ေတာ္ မသိဘဲမည္မွ်ရွိခဲ့မည္မသိ။ အဂတိ လိုက္စားေသာ၊ ေငြမ်က္နွာကိုသာၾကည့္ေသာ၊ နိုင္ငံႏွင့္လူမ်ိဳးအေပၚ သစၥာမရွိေသာ၊ ကိုယ္ခ်င္း မစာတတ္ေသာအစိုးရ ၀န္ထမ္းမ်ားေၾကာင့္၊ ေငြေပးရင္ရတာပဲဆုိၿပီး တစ္ စတစ္စ တိုးလာခဲ့သည္၊ အတင့္ရဲလာခဲ့သည္။ ျပႆနာႀကီးလာေတာ့မွ ဟိုလူ႔ကိုအျပစ္တင္ ဒီလူ႔ကိုအျပစ္ တင္လုပ္ၾကသည္။ ၀န္ထမ္းမ်ားအေန႔ျဖင့္ ကိုယ့္လည္ပင္းကိုကုိယ္ ႀကိဳးကြင္းစြပ္ေနျခင္း ကို သတိမထားၾက ျခင္းမွား ၀မ္းနည္းစရာပင္ ျဖစ္သည္။

အျခားတဖက္မွာ၊ ဘာသာေရး ခ်ဲ႕ထြင္ရန္အတြက္ သူတုိ႔အခ်င္းခ်င္းသာမက၊ လူမ်ိဳးျခား၊ ဘာသာမတူသည့္ အမ်ိဳးသမီးမ်ား ကိုလည္း၊ ေငြနဲ႔ေပါက္ၿပီး လက္ထပ္ယူရန္ၾကိဳးစားလာၾကသည္။ သူတုိ႔၏ ဘာသာ ေရး  အယူအရလူမ်ိဳးျခား၊ ဘာသာျခား၊ မိန္းမတစ္ေယာက္ကိုယူနိုင္လွ်င္ ထိုမိန္းမ၏ တန္္ဘိုးသည္ သူတို႔၏ စစ္သည္အင္အား (၅၀၀)-ႏွင့္ပင္ညီမွ်သည္ဟုပင္ဆို သည္၊ ထို႔ျပင္ဘာသာျခား အမ်ိဳးသမီး၏ လူမ်ိဳး၊ ပညာအရည္အခ်င္း၊ အလုပ္အကုိင္၊ မိဘ၊ ေဆြမ်ိဳးတ႔ို၏ အဆင့္အတန္း ေပၚ မူတည္ၿပီး ဆုေငြထုတ္ေပး၍ ယူခိုင္း သည့္အဆင့္ပင္ ရွိလာခဲ့သည္။ အခ်ိဳ႕ေသာ မသိနားမလည္သည့္ အမ်ိဳးသမီးမ်ားမွာ သူတို႔ု၏ သြတ္သြင္း ျခင္းကို ခံလိုက္ၾကရသည္။ ရင္နာစရာပင္။ ထုိလုပ္ရပ္မ်ားမွာ လြန္ခဲ့သည္ ႏွစ္မ်ားစြာကပင္ ယခုထိ ရွိေနဆဲ ျဖစ္သည္။ ဘဂၤလီမ်ားအေၾကာင္းကို မသိေသာ ဗမာအပါအ၀င္ တိုင္းရင္းသူမ်ားစြာ သူတုိ႔၏ၫႊတ္ကြင္းအ တြင္းသိ႔ု က်ေရာက္ခ့ဲၾကရသည္။

ရေသ့ေတာင္ၿမိဳ႕နယ္အတြင္း၌ျဖစ္ပြားခဲ့ေသာ  ျဖစ္ရပ္မွန္ွ ေၾကာင္းအရာေလးတခုကိုေဖၚျပပါမည္။

လြန္ခ့ဲေသာ ႏွစ္သံုးဆယ္ေက်ာ္ခန႔္က ျမန္မာ့စစ္တပ္ထဲတြင္ ဘဂၤလီတခ်ိဳ႕ စစ္မႈထမ္းခြင့္ရခဲ့ၾက သည္၊ ထိုစဥ္က အာဆြပ္ ဆိုေသာ ဘဂၤလီကုလားသည္ ဆင္းရဲလြန္းသျဖင့္ မိန္းမလုိခ်င္ေသာ္လည္း မိန္မ မရ၍စစ္ တပ္ထဲသို႔၀င္သည္။ မႏၲေလးမွ ဗမာအမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ႏွင့္ အိမ္ေထာင္က်သည္။

တပ္မွထြက္္၍ ရြာျပန္လာေသာအခါ ရြာသိ႔ုမေရာက္မီ အသင့္ေစာင့္ေနေသာ အာဆြပ္၏ အေမ၊ ညီမ၊ အစ္မမ်ားႏွင့္ ေဆြမ်ိဳး သားခ်င္းမ်ားက အတင္အဓမၼ ဘူရကာျခံဳခိုင္းသည္(ဘူရကာဆိုသည္မွာ မူဆလင္အမိ်ဳးသမီမ်ား ၀တ္ေလ့ရွိသည့္ အနက္ေရာင္ (သို႔) အျပာေရာင္ တစ္ကိုယ္လံုးကို ျခံဳ၍ ၀တ္ရေသာ၀တ္စံုကို ေခၚျခင္းျဖစ္သည္။) ငိုယိုၿပီး ျငင္းဆန္ေသာ္ လည္း မရအတင္းအၾကပ္ ၀တ္ေပးသျဖင့္ ၀တ္လိုက္ရသည္၊ ၿပီးေနာက္တြင္ လူေတြႏွင့္ အဆက္အသြယ္ျပတ္ကာ ကုတ္ေခ်ာင္းေခ်ာင္း အိမ္တြင္းပုန္း ဘဂၤလီမူဆလင္မ ဘ၀သို႔လံုးလံုးက်ေရာက္ခဲ့ရသည္။

ႏွစ္အနည္းငယ္္ၾကာေသာအခါ အာဆြပ္မွာစစ္သားလုပ္ဖူးသျဖင့္ ေက်းရြာလူႀကီးျဖစ္လာသည္။ အာ ဆြပ္ေက်းရြာလူႀကီး လုပ္ပံုကိုင္ပံုကို မေက်နပ္ေသာ တရြာတည္းေနသူမ်ားက အာဆြပ္အားဓါးျဖင့္ခုတ္၍ သတ္လိုက္ေသာအခါ အာဆြပ္၏ မိန္းမ မုဆိုးမျဖစ္သြားသည္။

ထုိ႔ေနာက္ ေယာက်ၤား မရွိေတာ့ျဖင့္ အာဆြပ္ မိန္းမဌာေနျပန္ရန္ ႀကိဳးစားသည္၊ သားသံုးေယာက္ကိုေခၚၿပီး “လိုက္ခ်င္တဲ့ သူလုိက္ မလိုက္ခ်င္တဲ့သူက်န္ခဲ့ ငါကေတာ့ျပန္မယ္” ဟုတိုင္ပင္သည္။

ထုိသတင္းမည္ သို႔ေပါက္ၾကားသြားသည္ မသိ။ ေမာ္လ၀ီ(ဘီ)မ်ား အစည္း အေ၀းထိုင္ၿပီး ရြာတြင္ေငြေၾကးတတ္နိုင္သူမ်ား အထဲမွ အာဆြပ္မိန္းမကိုယူမည့္သူ ေစတနာ့၀န္ ထမ္း ကိုရွာၾကသည္။ ထုိရြာထဲမွပင္ သုံးဦးထြက္ေပၚလာသည္၊ ထိုသံုးဦး ထဲမွတဦးႏွင့္ ထိုအမ်ိဳးသမီးကို အတင္းလက္ထပ္ေပးစားလိုက္ၾကၿပီး ထိုအမ်ိဳးသမီးခမ်ာ ျပည္ေတာ္မျပန္ႏုိင္ဘဲ နိဂုံးခ်ဳပ္ သြားခဲ့ရသည္။ ျမန္ မာနိဳင္ငံတြင္ ေနထိုင္သည့္ ဗမာအမ်ိဳးသမီးသည္ပင္ မည္သည့္အကာကြယ္မွ မရရွိခဲ့သည္ကို ေတြ႕နိဳင္ သည္ အျခားတိုင္း ရင္းသား လူမ်ိဳးဆိုလွ်င္ဆုိဖြယ္မရွိေပ။

ထိုမိန္းမကိုယူေသာ ေယာက်ၤားကို ”မင္းတုိ႔ရြာမွာေခ်ာတဲ့လွတဲ့ မိန္းကေလးေတြရွိရဲ႕သားနဲ႔ ဘာျဖစ္လ႔ို ဒီတခုလပ္ မိန္းမႀကီး ကို ယူတာလဲေမးေတာ့” သူက ”မႏၲေလးသူေလ”တဲ့ ဆိုလုိသည္မွာ အသက္အ ရြယ္၊ ရုပ္ရည္ထက္ လူမ်ိဳး၊ ဘာသာကို အပိုင္ စီးလိုျခင္းျဖစ္သည္။ သူတ႔ုိရင္တြင္းထဲသို႔ ၀င္မိက မည္သို႔မွ် ထြက္ခြင့္ေပးမည္ မဟုတ္ေတာ့ေပ။ အသာအယာ လက္ခံလွ်င္ လက္ခံ လက္မခံလွ်င္ အၾကမ္းဖက္၍ လက္ခံ ခိုင္းမည္၊ တာဆီးမည္၊ ဘာသာ၀င္ခိုင္းမည္၊ ဒါေတြဟာသူတုိ႔ရဲ႕ လုပ္ေနက် အလုပ္ေတြပင္ျဖစ္သည္။ ဤ သည္မွာ အျဖစ္အပ်က္ တစ္ခုသာရွိေသးသည္၊ ထုိကဲ့သို႔အျဖစ္္အပ်က္ မ်ားစြာက်န္ေနေသး သည္၊ ထုိထက္ ဆိုးေသာ အျဖစ္မ်ားစြာလည္း ရေသ့ေတာင္၊ ဘူသီးေတာင္ႏွင့္ ေမာင္ေတာ ၿမိဳ႕နယ္မ်ားတြင္ ဒုန႔ဲေဒးပင္။

ရိုဟင္ဂ်ာအမည္ခံ (ဘဂၤလီ ေခၚေတာကုလား) အေရးေတာင္းဆိုေနတဲ့ အဖြဲ႔မ်ား၊ နိုင္ငံႀကီးက ေခါင္းေဆာင္မ်ား၊ လူ႔အ ခြင့္ေရး သမားမ်ား ဒါေတြကိုသိၾကပါရဲ႕လား၊ ဒိီကိစၥေတြကို အရင္ရွင္းၾကပါဦး။ ဘဂၤ လီေတြရဲ႕ လူမ်ိဳးျခား၊ ဘာသာျခား မိန္းမေတြ၊ လူမ်ိဳးတူ၊ ဘာသာတူမိန္းမေတြအတြက္ ဘဂၤလီထီးေတြဆီက လူ႔အခြင့္ အေရးေတြ၊ အမ်ိဳးအမီး အခြင့္ အေရးေတြ၊ ဘာသာေရးလြပ္လပ္ခြင့္ေတြ အရင္ေတာင္းၿပီး ေပး လိုက္ၾကပါဦး။ နိုင္ငံႀကီးကပုဂၢိဳလ္ႀကီးေတြ၊ သတင္း ဌာနေတြေျပာေနပံုက သူ႔အိမ္ကိုသူမခ်စ္ပဲ သူမ်ားအိမ္ကို လိုခ်င္လို႔ သူမ်ားအိမ္နားကပ္လာတဲ့ လူတိုင္းကို ကိုယ့္အိမ္ ကိုေခၚမသြားဘဲ၊ သူမ်ားအိမ္ေပၚ ေခၚတင္ထားဖို႔ ေျပာေနတာန႔ဲအတူတူဘဲ၊ ဟုတ္တာေပါ့ သူ႔အိမ္ကို လာေနမွာမွမဟုတ္ ဘဲကို၊ ဒါမ်ိဳးေတြ ကေလးေတာင္သိ တယ္။ ကိုယ္အိမ္ကိုေတာင္ကိုမနိုင္ပဲ သူမ်ားနိုင္ငံသြားတုိက္ရင္ အမ်ိဳးျပဳတ္ဖို႔ဘဲ ရွိေတာ့ မွာေပါ့။

ျပည္မဘက္ကိုေရာက္ရွိလာေသာ ဘဂၤလီမ်ားကလည္း တစခန္းထၾကသည္္။

ရခိုင္ဆိုေသာနာမည္ကုိသံုး၍ တိုင္းရင္းသားမ်ားကို လိမ္လည္လွည္ျဖားၾကသည္၊ သူတုိ႔ကုိသူတုိ႔ ရခိုင္မူဆ လင္ဟုေျပာၾက သည္၊ Arakan muslin ဟုပင္ အရွက္မရွိ ဆိုလိုက္ျပန္ေသးသည္။ အမွန္စင္စစ္ ရခိုင္မ်ားသည္၊ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ စစ္စစ္မ်ား ပင္ျဖစ္ၾကသည္။ အျခားမည္သည္ဘာသာ၀င္မွ်မရိွေပ၊ ရခိုင္ကိုေရာက္ဖူး သူတိုင္းသိၾကသည္၊ ေရွ႕ယခင္က ဘုရားပုထိုး မ်ား၊ ဘုရားသမိုင္းမ်ား ယခုတိုင္ လက္ရွိထင္ရွား ရွိေနဆဲပင္ ျဖစ္သည္။  ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ကဲ့သို႔ မူဆလင္မ်ားသာရွိေသာ နိုင္ငံ တြင္း ေနထိုင္ၾကေသာ ရခိုင္မိသားစုမ်ားသည္ပင္လွ်င္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ စစ္စစ္မ်ားျဖစ္ၾကသည္။ ရခုိင္ကုလား ဟုဆိုသူမ်ား သည္၊ ကုလားအစစ္မ်ား သာလွ်င္ ျဖစ္ၾကသည္ကို ”အထူးသတိျပဳ” ပါ။

ျပည္မ၌ ရခိုင္ဟုေျပာလိုက္လွ်င္ “ရခိုင္ကုလား” လား၊ “မူဆလင္” လားဟုေမးၾကသည္။ ကြၽန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ အႀကိမ္ၾကိမ္ အေမးခံခဲ့ရဖူသည္။ နားလည္သေဘာေပါက္လာေအာင္ မနည္းရွင္းျပရသည္၊ ထုိသို႔ေမးျမန္းၾက သူမ်ားထဲတြင္ ပညာတတ္ မ်ားအမ်ားအျပား ပါ၀င္ေနသည္ကို ၀မ္းနည္းဖြယ္ေတြ႕ရသည္။ ျမန္မာနိုင္ငံတြင္ ေနထိုင္ၾကေသာ တိုင္းရင္းသားမ်ား အေနျဖင့္၊ ျပည္မတြင္ ေနထိုင္သည္ျဖစ္ေစ၊ ျပည္နယ္ႏွင့္တိုင္း အသီးသီးတြင္ ေနထိုင္ၾကသည္ျဖစ္ေစ၊ တိုင္းရင္းသာ လူမ်ိဳး စုႀကီး မ်ား၏ ယာဥ္ေက်းမႈႏွင့္ ကိုးကြယ္သည့္ဘာသာကို အၾကမ္းအားျဖင့္ သိထားရမည္၊ သိထား သင့္သည္။ သို႔မွသာလွ်င္ ငလိမ္ေကာင္မ်ားလက္ထဲမွ လြတ္ကင္းမွာျဖစ္ပါတယ္၊ ရခုိင္နာမည္ကိုသံု၍ ေကာင္းစြာလုပ္စား သြားၾကသည္။  မီဒီယာမ်ား ၏ မဟုတ္မမွန္လုပ္ၾကံမႈ၊ သတင္းအေမွာင္ခ်မႈ၊ ဖိႏွိပ္ခ်ဳပ္ ခ်ယ္မႈမ်ားေၾကာင့္ ရခိုင္တို႔၏ သမိုင္းကိုပင္ ထင္ေယာင္ထင္ မွားျဖစ္ေစခဲ့သည္။

ထို႔သူတုိ၏ ဓေလ့စရိုက္ အေကာင္းအဆိုးအားလံုးကို ရခိုင္လူမ်ိဳးတို႔ခံလိုက္ၾကရသည္။ ထိုအျဖစ္မ်ဳိးမ်ား ထပ္မံမၾကံဳေစရန္ သိသူမ်ားမွ မသိသူမ်ားကို လက္ဆင့္ကမ္းသင့္သည္။ ထိုကဲ့သုိ႔ လိမ္လည္မႈမ်ိဳးကို ေတြ႔ရွိက ၀ိုင္း၀န္းၿပီး တိုက္ထုတ္ေပးၾက ရန္ လုိအပ္ပါသည္။ အထက္ပါလုပ္ရပ္မ်ားမွာ ရခိုင္လူမ်ိဳး တခုတည္းကိုသာ ပစ္မွတ္ထာျခင္းမဟုတ္ဘဲ ရခိုင္လူမ်ိဳးကိုခုတုံး လုပ္၍ ျမန္မာတမ်ိဳးသားလံုးႏွင့္၊ ဘာသာတရားကိုပါ၊ ပစ္မွတ္ထားေနျခင္းကို သိေစလိုပါသည္။ လူမ်ိဳးတစ္မ်ိဳးႏွင့္တစ္မ်ိဳး ဘာသာ တစ္ခုႏွင့္တစ္ခု ကမၻာေျမႀကီး ေပၚတြင္ အတူတကြျငိမ္းခ်မ္းစြာ ပူေပါင္းေနလိုပါက အေရးႀကီးေသာ အေျခခံမ်ား ကို ေျပာင္းလဲပစ္ရမည္၊ ထိန္းညႇိေပးရမည္၊ ဤအေျခခံအခ်က္မ်ားကို မေျပာင္းလဲ မျပဳျပင္ႏိုင္သေရြ႕ လက္ဆြဲႏႈတ္ဆက္ ရံုျဖင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းမႈကို ရလိမၼည္မဟုတ္ေပ။

ဘဂၤလီမ်ားအေနျဖင့္ ကမၻာေျမေပၚၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ဆက္လက္၍ ေနလိုၾကလွ်င္ အထက္ပါဓေလ့၊ စရိုက္ႏွင့္ လူေနမႈ ပံုစံ ကိုေျပာင္းလဲၿပီး လူသားဆန္စြာေနထိုင္မွသာလွ်င္ ကမၻာေျမႀကီးက လက္ခံမည္ျဖစ္သည္။ သိုမဟုတ္ပါက မည္သည့္ လူမ်ိဳး၊ ဘာသာ၊ နိုင္ငံကမွ လက္ခံမည္မဟုတ္ေပ။ ကမၻာႀကီးကို လက္၀ါး ႀကီးအုပ္လုိေသာသူမ်ား က်ဆံုးခန္းမ်ားကို သင္ခန္းစာ ယူသင့္ၿပီ ျဖစ္သည္။ ေခတ္မွီတုိးတက္ေသာ လူအဖြဲ႔အစည္းမွ လက္မခံေတာ့ေသာ၊ ျပဳျပင္သင့္သည့္ အခ်က္မ်ားကို သိေစ လို၍၊ ဤေဆာင္းပါး ကို ေရးလိုက္ရ ျခင္းျဖစ္ပါသည္။

                                                                                                                                     ဂ်စ္(ပ္)စီ(မယူကမ္း)

( From Arakan Time )